เจสลากโรมมาที่บ้านของวิริพงศ์พ่อของเจ้าเอยหรือพ่อตาของเจบีนั่นเอง เขาคิดว่าวิริพงศ์เป็นคนที่เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นเถ้าแก่ไปสู่ขอเมียให้เขา เพราะวิริพงศ์สนิทกับครอบครัวของบิวและเจมส์มาก พอเจสเห็นสาวใช้ที่อยู่บริเวณนั้นก็เอ่ยปากถามถึงเจ้าของบ้านทันที
“คุณวิริพงศ์อยู่ไหม”
“อยู่ค่ะ ท่านอยู่ในห้องทำงาน”
“ขอบใจนะ” เจสกับโรมรีบเดินตรงไปยังห้องทำงานด้วยความคุ้นเคย เพราะเมื่อก่อนเขาเข้าออกบ้านนี้บ่อยจึงรู้ว่าห้องไหนอยู่ตรงไหนโดยไม่ต้องให้ใครพาไป
ก๊อก ก๊อก ก๊อก พอมาถึงหน้าห้องทำงานเจสยกมือเคาะประตูก่อนจะได้ยินเสียงตอบรับจากด้านใน เขาไม่รอช้ารีบเปิดประตูเข้าไปทำให้คนที่นั่งทำงานอยู่ต้องเงยหน้าจากเอกสารขึ้นมามองพอเห็นว่าเป็นใครก็ยิ้มพร้อมเอ่ยทักทาย
“อ้าว!!! เจส โรม ไปไงมาไงถึงมาถึงนี่ได้”
“สวัสดีครับ/สวัสดีครับ” เจสกับโรมยกมือไหว้วิริพงศ์ก่อนจะพากันเดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงาน ทันทีที่นั่งล
