#2 ถีบพี่เขยจน...พุ่งออกมาเป็นสาย NC

1215 คำ
“ถ้ากูไม่ทาออยล์ป่านนี้จับมึงยกซดไปแล้ว” ตุลย์มองสะโพกที่อวบอั๋น ก่อนจะยกขึ้นแล้วสอดแก่นกายเข้าไปครึ่งลำ จากนั้นก็ผละออก ทำซ้ำๆ หลายครั้งกระทั่งเข้าไปมิดด้าม ตุลย์ปัดมือเล็กที่ดันท้อง ก่อนละสายตามองคนใต้ร่างที่กำลังเบิกตาโพลง ส่งเสียงร้องโอดโอย ทั้งน่าสงสารและน่ากลั่นแกล้ง “อุ่นและนุ่มฉิบหาย” พูดจบสะโพกหนาขยับซอยสั้นๆ ทว่าเน้นถี่ แล้วจู่ๆ คนใต้ร่างก็ถีบเข้าสีข้างเต็มแรงรัก เขาที่ไม่ทันตั้งตัวถลาถอยหลังพร้อมลำกายเด้งออกจากรู ตามมาด้วยน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาเป็นสายกระเซ็นใส่ร่างเล็ก ราวตีตราว่านั้นคือของเขา “เฮียมันบ้า!” เปย์รวบเสื้อผ้ากลับเข้าห้อง นั่งพรูลมหายใจทอดยาวอยู่ปลายเตียง เมื่อกี้จะพูดว่าเป็นความผิดของพี่เขย ไม่สิ พ่อเลี้ยง “อือ!” อะไรก็ช่างเถอะ คนเดียวไม่ได้เพราะเปย์เองก็นอนนิ่งให้คนนั้นสอดเข้ามาตำพักหนึ่ง แล้วเขาดันหน้าด้านแตกออกมาด้วย แถมบางส่วนยังกระเด็นเข้าปาก เปย์ใช้หลังมือขยี้ปากแรงๆ เมื่อเปลี่ยนชุดนักศึกษาตัวใหม่เสร็จ เปย์หน้าบึ้งออกจากห้อง ตุลย์ยืนพิงบานประตูหน้าห้องตนเองคล้ายรอเขา พอเห็นเขาเดินลงบันไดก็ตามมาเงียบๆ ทันทีที่เปย์เห็นพี่พลันจุกในอก แต่พอพี่หันมา หน้าดูเลิ่กลั่กซ่อนมือถือไว้ด้านหลังก็โล่งอกขึ้นมา เดาเลยว่าพี่ต้องแอบคุยกับพี่จอนแน่ๆ “ผมไปเรียนก่อนนะครับ” “เดี๋ยวเปย์” เบลล์เอ่ยในขณะที่เปย์กำลังไปที่ประตูบ้าน “น้าจอนจะออกไปทำงานพอดี เดี๋ยวเปย์ไปกับเขานะ” เบลล์ยกยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่สดใส ทำให้เปย์สงสัยว่าสามีของตัวเองก็อยู่ตรงนี้แท้ๆ ทำไมถึงได้กล้าพูดถึงผู้ชายคนอื่น แต่ตุลย์เองไม่มีท่าทีหึงห่วงสักนิด ยิ่งทำให้เปย์แปลกใจมากๆ แปลกใจในความสัมพันธ์ของทั้งสอง เปย์สะบัดหน้าไล่ความคิดอันยุ่งเหยิงออกจากหัว เพราะการที่ตุลย์ทำเช่นนั้น ไม่ให้เกียรติ เบลล์และเปย์ และแถมตอนนี้เขาอยู่ในสถานะลูกเลี้ยง ไอ้บ้านั่นมันจะเย็ดลูกเลี้ยงเลยนะ เลิกๆ กันไปน่ะดีแล้ว ผู้ชายคนนี้เปย์ไม่ปลื้มยิ่งรู้จักเขายิ่งบ้า บ้ามากๆ จู่ๆ เปย์พลันปวดหน่วงทางหลัง เลยสะบัดหน้าไปขึงตาใส่ตุลย์ “เดี๋ยวกูไปส่ง” “ผมว่าเฮียไปนอนเถอะครับ” เปย์ได้ยินเสียงรถยนต์มาจอดหน้าบ้านพอดี จึงรีบหนีคนบ้าไปขึ้นรถของจอน ตุลย์เป็นเจ้าของสนามแข่งรถที่ใหญ่สุดในภูมิภาคนี้ แต่การแข่งขันไม่ได้มีบ่อยนัก ส่วนใหญ่เขาจึงเปิดสนามแข่งให้พวกคนมีอันจะกินมาแข่งรถกันในยามราตรีกาล และเมื่อกี้ตุลย์เพิ่งกลับบ้าน เวลานี้จึงควรเป็นเวลานอน .. . “น้ากับพี่ มะ แม่ผม สนิทกันได้ยังไงฮะ” เปย์กะพริบตาปริบๆ ถ้าคนนี้จะมาเป็นพ่อใหม่ เขายินดี แม้พอจะรู้แล้วว่าทำไมพี่ถึงเลือกตุลย์ เพราะตุลย์มันทรงแบด หล่อร้าย ส่วนจอนไม่ได้ขี้เหร่ แค่ดูทึ่มไปหน่อย ทว่าความหล่อมันกินไม่ได้ และคนร้ายยังไงก็ร้ายวันยังค่ำ ตอนนี้พี่สาวคงตาสว่างแล้ว “อืมม” จอนทำหน้าครุ่นคิด ก่อนตอบพร้อมยกยิ้มอ่อนโยน นี่มันคุณพระเอกแสนดีชัดๆ “เคยเป็นแฟนกัน...นี่ น้ารู้ว่าเธอเป็นน้องของเบลล์ แต่จะเรียกน้าต่อไปก็ได้ฉันไม่ถือ” “ถ้ารู้ ผมเรียกพี่ดีกว่า เพราะอีกไม่นาน พี่ก็จะมาเป็นพี่ชายของผมแล้วนี่” เปย์ยิ้มกวนๆ แต่อีกคนทำแค่แค่นหัวเราะออกมา สุขุมจริงๆ ส่วนไอ้บ้านั่น เถื่อนเหี้ยๆ . . “เปย์ ไอ้อินชวนไปสะบัดช็อปหน้าสถาบันคู่อริ ไปป่ะ?” นุ๊กชวนทันทีที่เปย์มาถึงคณะ เปย์ซ้อมสะบัดช็อปเท่ๆ ให้เพื่อนดูก่อนปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใย “ไม่ไป...ต่อจากนี้ไปกูจะไม่เกเรแล้ว กูจะตั้งหน้าตั้งตาหาแฟนสักคน” “โถ่ไอ้เชี่ย คิดว่าจะตั้งใจเรียน” “เรียนไปก็ปวดหัว มีเมีย...” “มีผัวดีกว่า” อินตรงเข้ามาแทรก “ขอให้มึงสมพรปากนะ” เปย์ยอมใครกลัวใครที่ไหน ทว่ายกเว้นตุลย์ เพราะรู้ว่ายังไงก็แพ้ “มันไม่ไป” นุ๊กฟ้องอิน “เออ กูเดาไว้แล้ว เพราะไอ้เชี่ยพวกนั้นมันบอกว่า ไม่ทำร้ายเพศแม่ มันเห็นไอ้เชี่ยเปย์เป็นผู้หญิงว่ะ ฮะฮ่าๆ” พูดจบอินก็ขำเสียงดังลั่น “ไอ้เชี่ยอยากตายใช่ป้ะ” “และยังบอกอีกด้วยว่าไอ้เปย์โคตรสวย” “ไอ้อิน!” นี่แหละสาเหตุที่เปย์กลับตัวกลับใจ เพราะถ้าตามพวกเพื่อนเชี่ยไปได้โดนคู่อริจีบแน่ๆ แต่เขาไม่คิดว่าพวกมันจะจีบตนจริงๆ เปย์ว่าพวกมันตั้งใจทำให้เขาขายหน้ามากกว่า... . . “เฮีย ลูกเฮียมาแล้ว” หนึ่งในลูกน้องเอ่ย ตุลย์คาบบุหรี่ไว้พร้อมพ่นควันออกมา เขาไม่ได้รูดซิปชุดหมี จึงมองเห็นเสื้อกล้ามด้านใน หลังคอประดับด้วยรอยสักปีกอินทรี แขนสองข้างประทับหมึกดำตัวอักษรจีนไขว้ไปมา ซึ่งให้มองยังไง ผู้ชายคนนี้แม่งก็โคตรเถื่อนและเท่ เช่นนี้ไงพี่สาวถึงเลือกคนนี้มาเป็นสามี ทว่าน่าเสียดายเขานิสัยไม่ดี “ไปทอดไข่ดาวให้กูกินหน่อย” “ผมขอด้วย” ลูกน้องคนเดิมเอ่ย เปย์พยักหน้ารับ แต่ไม่รู้ทำไมตุลย์ต้องส่งสายตาที่ราวกับมีเปลวเพลิงลุกโชนมาให้ตน “จะรีบไปทอดให้เดี๋ยวนี้แหละ” “พี่ขอไข่ดาวสองฟอง ไข่แดงไม่สุก เอาใส่กระทะพร้อมกันไปเลยนะจ๊ะ น้องเปย์” “ครับ” . . “เฮีย เดี๋ยวผมไปเทสกระทะให้ลูกสาว อุ๊ย! ลูกชายของเฮียก่อนนะครับ” ลูกน้องไม่พูดเปล่า วิ่งไปทางออฟฟิศ ทว่าโดนตุลย์คว้าคอเสื้อไว้ก่อน “ไม่ต้องเสือก รีบเช็กเครื่องยนต์ให้เสร็จก่อนที่ลูกค้าจะมา!” ตุลย์เอ่ยเสียงเข้ม ลูกน้องที่กระดี๊กระด๊าพลันหน้าหงอยเป็นหมาโดนดุ . . “กูรู้แล้วๆ ว่าทำไมเฮียเขาถึงไม่ยอมแยกบ้านกับภรรยาทั้งที่เลิกกันแล้ว” ใครคนหนึ่งเริ่ม ไม่ช้าเสียงซุบซิบของเหล่าชายชาตรีก็ดังขึ้น “เพราะลูกเลี้ยงน่ากระแทกฉิบหาย” “เบาๆ สิไอ้สัตว์ เดี๋ยวก็โดนไล่ออกหรอก” คนโดนว่าไม่ได้สะทกสะท้านเอ่ยต่อ “มึงๆ แค่เข้าไปช่วยลูกเลี้ยงทอดไข่ ทำไมเฮียเขาต้องล็อกประตู ปิดม่าน และไฟด้วยวะ” ทั้งสามที่กำลังคุยกันจ้องเข้าไปในออฟฟิศ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากจุดเช็กรถ “ประหยัดค่าไฟมั้ง” “อ๋อๆ คงจะเปิดไฟเฉพาะในครัวมั้ง” “รีบๆ ทำงานกันเถอะ” “มึงว่าขาวๆ แบบนั้น ก้นจะขาวด้วยไหมวะ” “ไม่เหลือ เผลอๆ ไข่เล็กๆ น่าแกล้งด้วย” . . “ปากดีจังเลย เดี๋ยวก็โดนกูแทงถี่ๆ หรอก”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม