ตอนที่2(Tonkla x Jiwery)

1521 คำ
Jiwery talk. ผมมานั่งที่หอสมุดหลายวันแล้วครับ ก็ไม่อยากเจอหน้าพี่ต้น มันรู้สึกยังไงบอกไม่ถูกเลยหลบมาที่นี่ อย่าคิดว่าผมขยันมาอ่านหนังสือนะ ผมมานั่งเล่นเกมส์ต่างหาก ปกติก็นั่งคนเดียว วันนี้เจอไอ้น้ำขิงน้องชายฝาแฝดน้ำฝน ผมเลยนั่งกับมัน อายุก็เท่าๆกับพวกผมเนี่ยแหละแต่มันเรียกพวกผมว่าพี่เพราะเป็นเพื่อนพี่สาวมัน จะเรียกยังไงก็แล้วแต่มันเถอะครับ มันเรียนคณะแพทย์หน้าตาหล่อแถมเรียนเก่งด้วย ถึงผมจะชอบผู้ชาย แต่ก็ชอบผู้ชายแค่คนเดียวไง ถ้าไม่ใช่พี่ต้นผมก็เฉยๆกับพวกไอ้อาร์ม ไอ้เอก หรือหน้าหวานๆแบบสายน้ำผมยังเฉยๆเลย อย่าถามว่าทำไมถึงชอบพี่ต้นผมยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เลย ขนาดไม่เจอหลายวันแทนที่จะเลิกชอบหรือทำใจได้ผมยิ่งคิดถึงพี่มัน นี่ขนาดหลบมาอยู่ที่นี่ยังเสือกมาเจอ แถมโดนพี่มันลากมานั่งกินข้าวเป็นเพื่อนพี่มันอีก ไม่อยากมาหรอกครับแต่มือถือผมอยู่ที่พี่มันไง ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพี่มันต้องการอะไรกันแน่ อยู่ใกล้ๆแบบนี้แล้วเมื่อไรกูจะตัดใจได้สักทีวะ "อยากกินอะไร"พี่ต้นถามผมที่นั่งอยู่ตรงข้าม พี่มันพาผมมาที่ร้านป้าแมวร้านประจำพวกผมหลังมหาลัยเข้าซอยลึกไปหน่อยแต่อร่อยทุกอย่าง "กูบอกไม่หิวไงพี่ มึงจะแดกอะไรก็สั่งไปดิ แล้วเอามือถือกูคืนมาด้วย กูก็มาเป็นเพื่อนแล้วเนี่ย" ผมแบมือขอมือถือคืนแต่พี่มันกลับไม่ยอมคืนให้ผม พี่มันลุกเดินไปสั่งอาหารมา2จาน บังคับผมให้กินเป็นเพื่อนอีกต่างหาก "ไม่อร่อยรึไงมากินกับกู หรือต้องไปแดกกับไอ้เหี้ยนั่นถึงจะอร่อย" ผมมองหน้าพี่มันไอ้เหี้ยนั่นคือใครวะ พูดแบบนี้กูก็งงสิครับ "ก็กูบอกว่าไม่หิวไงพี่มึงหิวก็แดกไปดิจะได้รีบกลับ"ที่จริงผมจะไปกินข้าวกับพวกเพื่อนผมต่างหากอุส่าห์บอกมันไว้ว่าไปแดกข้าวเมื่อไรให้บอกด้วยป่านนี้พวกมันบ่นแล้ว อีกอย่างผมไม่อยากอยู่กับพี่มันนาน แค่นี้ใจกูก็สั่นเป็นเจ้าเข้าแล้วครับ "มึงรีบกลับไปหาเด็กมึงรึไง ปากบอกชอบกูเสือกไปนั่งจีบกันที่หอสมุด ตัวเลือกมึงเยอะนะ" "ตัวเลือกเยอะเหี้ยอะไรพี่ พอๆกูขี้เกียจเถียงกับพี่มึงล่ะ รีบกินดิกูมีเรียนตอนบ่าย" ผมก้มหน้ากินข้าวของตัวเองจนหมด พี่มันก็พามาที่คณะ พอจอดรถได้พี่มันก็เดินไปเลยไม่พูดอะไรสักคำ "พี่ต้น มือถือกูอ่ะ"ผมวิ่งตามไปดักหน้าพี่มันก่อนจะขอมือถือคืน "เลิกเรียนมารอที่รถ" พี่มันพูดแค่นั่นก่อนจะเดินไป ผมอยากตามไปแต่เหลือเวลาอีกสิบนาทีอาจารย์ก็เข้าสอนแล้ว ผมเลยเลือกที่จะเดินไปเข้าห้องเรียน พอมาถึงห้องเรียนก็โดนพวกเพื่อนผมมันก็เริ่มสวดกูเลย "ไลน์ไปไม่ตอบไอ้สัส"ไอ้อาร์มมันว่า "ไปไหนมาวะแดกข้าวรึยัง"น้ำฝนถามผม "กินแล้ววะ"ผมบอกน้ำฝน "กินที่ไหนไอ้เหี้ยโรงอาหารไม่เห็น"น้ำฝนมันทำหน้าสงสัย ผมที่ไม่ชอบโกหกใครเลยบอกพวกมันตามตรง "ร้านป้าแมว" "ไปกับใครวะ"ปกติผมไม่ชอบกินข้าวคนเดียวมันไม่อร่อยครับเลิกเรียนก็ไปกินกับพวกมันก่อนค่อยกลับ "พี่ต้น" แค่นั่นแหละครับพวกมันก็หันหน้ามามองผมคนเดียวเลย "ไปกับพี่ต้นได้ไงวะ ตัดใจได้แล้วไงไอ้สัส"ไอ้อาร์มมันถาม "ไปเจอที่หอสมุดพี่มันเลยพาไปแดกข้าว ไม่ไปก็ไม่ได้แม้งยึดมือถือกูไว้ป่านนี้ยังไม่ได้คืนเลย" ผมเล่าให้มันฟังแค่นั่นเพราะอาจารย์เข้าพอดี Tonkla talk. ผมกำลังหงุดหงิดไอ้จิวที่เอาแต่อยากกลับอย่างเดียว ที่จริงไม่ได้จะพามันไปกินข้าวหรอกครับ ผมแค่จะไปนั่งคุยกับมันที่หอสมุดต่างหากแต่พอไปถึงกับเห็นมันนั่งคุยกับผู้ชายดูท่าทางอารมณ์ดี ปากบอกว่าชอบผมกำลังจะตัดใจ คือที่ได้ยินเพื่อนมันคุยกันผมนึกว่ามันจะซึมเศร้าอะไรแบบนั่นเลยเป็นห่วงจะไปดูแต่ที่ไหนได้ กับนั่งจีบกับผู้ชายอีกคนผมเลยหาเรื่องลากมันออกมา มันก็เอาแต่ขอมือถือคืน ผมเข้าใจอยู่ว่ามันติดเกมส์ครับ แต่ไอ้ที่บอกให้ผมรีบกินจะได้รีบกลับคืออะไร มันจะรีบไปไหน ไปหาไอ้เด็กนั่นรึไง ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิดครับ "มึงไม่เอาหนังสือโยนใส่หัวกูเลยวะเพื่อน"ไอ้เบสมันนอนอยู่บนโต๊ะข้างลานสโมมันบ่น พอผมไปถึงก็เอาหนังสือโยนลงที่โต๊ะตามอารมณ์ผมนั่นแหละครับ "ไอ้เหี้ยต้าร์ไปไหนวะ" "ไปส่งงานเดี๋ยวมาว่าแต่มึงไปไหนมาไอ้สัส" "ไปแดกข้าวกับไอ้จิว" ไอ้เบสมันมองหน้าผม "มึงชอบน้องมันหรอวะ" "ป่าว คนอย่างกูไม่คิดจะชอบใครกูไม่อยากมีห่วงผูกคอแบบไอ้เหี้ยต้าร์" "กูจะคอยดู แล้วไปกับมันได้ไง" ไอ้เบสมันถามผมเลยเล่าให้มันฟัง "เหมือนมึงจะหึงน้องนะไอ้เหี้ย" "..."ผมเนี่ยนะจะไปหึงมันได้ไงวะ ผมไม่ได้ชอบมันสักหน่อย พอเลิกเรียนผมก็แยกย้ายกับเพื่อนก่อนจะเดินไปที่รถ เห็นไอ้จิวยืนรออยู่แล้ว "มานานยังพอดีอาจารย์ปล่อยช้า โทษที"ผมบอกก่อนจะปลดล็อกรถ "เพิ่งมาพี่ กูขอมือถือกูคืนด้วย เดี๋ยวกูต้องเดินไปเอารถอีก" รถมันคงจอดอยู่หอสมุดนั่นแหละครับ "ขึ้นรถเดี๋ยวก็ไปส่งที่คอนโด"ผมบอกมันก่อนจะเข้าไปนั่งในรถ "อะไรของพี่นักหนาวะ"ไอ้จิวมันบ่นพึมพำคนเดียวแต่ผมก็ยังได้ยินอยู่ดี "กูบอกให้ขึ้นรถไง" ไอ้จิวมันทำหน้าไม่ค่อยพอใจเท่าไร แต่ก็ยอมขึ้นรถ ก่อนจะปิดประตูรถผมซะเสียงดัง "ถ้ารถกูพังนะ กูจะเอามึงแทนค่าซ้อมรถ" "เอาเหี้ยไร ไหนพี่มึงว่าไม่ชอบผู้ชาย เอาเป็นรึไงวะ" "อยากรู้ไมล่ะ"ผมเลยหันไปจูบมัน มันเม้มปากสนิทจนไม่มีช่องว่างให้ลิ้มผมเข้าไปด้านใน ผมเลยเอามือไปสะกิดหัวนมของมันผ่านเสื้อนักศึกษาจนมันแข็งขึ้นมา มันคงจะเสียวนั่นแหละครับเลยหลุดครางออกมา ผมเลยแทรกลิ้นเข้าไปข้างในก่อนจะสำรวจจนทั่ว คนปากดีเมื่อกี้เอามือจับเสื้อผมไว้แน่ก่อนมันทุบอกผมสองสามที พอผมถอนริมฝีปากออกมันก็รีบหายใจโกยเอาอากาศเข้าปอดทันที แต่ผมไม่ให้มันเป็นอิสระนานหรอกครับ ผมประกบปากจูบมันอีกจูบกับผู้ชายหวานแบบนี้นี่เอง ผมจูบมันจนพอใจก่อนจะถอนริมฝีปากออกมา ไอ้จิวมันรีบหันหน้าหนีผมมองออกไปนอกรถ "พี่มึงทำแบบนี้กับกูทำไมวะ ผมกำลังตัดใจจากพี่มึงอยู่นะ" "ทำไมมึงอยากตัดใจจากกู จะเปลี่ยนจากชอบกูเป็นชอบไอ้เด็กนั่นแทนรึไง" "พูดบ้าอะไรของพี่มึงวะ เด็กที่ไหนกูไม่เคยสนใจใครสักคนนอกจากเพื่อนก็มีแค่พี่มึงเนี่ย" "แล้วที่กูเห็นที่หอสมุดล่ะไม่ใช่เด็กมึงรึไง" "พี่มึงพูดเหมือนหึงกูเลยนะ นั่นไอ้น้ำขิงน้องไอ้น้ำฝนเรียนคณะแพทย์" พอผมได้ยินแบบนั่นก็อดยิ้มไม่ได้ นี่กูเข้าใจผิดไปเองหรอวะ ผมขับรถมาจอดที่คอนโดไอ้จิว ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถเดินนำมันเข้าไปข้างใน "พี่มึงจะไหนวะ ถ้าไปหาพี่เบสก็คืนมือถือกูมาก่อนดิ" "หวงเหี้ยอะไรนักหนาวะมือถือมีความลับนักรึไง กูจะขึ้นไปห้องมึงเนี่ยแหละ"ผมว่าก่อนจะเดินนำมันเข้าไป "กูจะเล่นเกมส์ไง แล้วนี้พี่มึงจะไปห้องกูทำไม" ไอ้จิวมันถามแต่ผมไม่ตอบ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่ทำเนี่ย ทำไปทำไม แค่แกล้งมันเล่นหรือผมชักจะสนใจมัน ก็ไม่รู้เหมือนกัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม