Jiwery talk.
ผมมานั่งที่หอสมุดหลายวันแล้วครับ ก็ไม่อยากเจอหน้าพี่ต้น มันรู้สึกยังไงบอกไม่ถูกเลยหลบมาที่นี่ อย่าคิดว่าผมขยันมาอ่านหนังสือนะ ผมมานั่งเล่นเกมส์ต่างหาก ปกติก็นั่งคนเดียว วันนี้เจอไอ้น้ำขิงน้องชายฝาแฝดน้ำฝน ผมเลยนั่งกับมัน อายุก็เท่าๆกับพวกผมเนี่ยแหละแต่มันเรียกพวกผมว่าพี่เพราะเป็นเพื่อนพี่สาวมัน จะเรียกยังไงก็แล้วแต่มันเถอะครับ มันเรียนคณะแพทย์หน้าตาหล่อแถมเรียนเก่งด้วย ถึงผมจะชอบผู้ชาย แต่ก็ชอบผู้ชายแค่คนเดียวไง ถ้าไม่ใช่พี่ต้นผมก็เฉยๆกับพวกไอ้อาร์ม ไอ้เอก หรือหน้าหวานๆแบบสายน้ำผมยังเฉยๆเลย
อย่าถามว่าทำไมถึงชอบพี่ต้นผมยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เลย ขนาดไม่เจอหลายวันแทนที่จะเลิกชอบหรือทำใจได้ผมยิ่งคิดถึงพี่มัน นี่ขนาดหลบมาอยู่ที่นี่ยังเสือกมาเจอ แถมโดนพี่มันลากมานั่งกินข้าวเป็นเพื่อนพี่มันอีก ไม่อยากมาหรอกครับแต่มือถือผมอยู่ที่พี่มันไง ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพี่มันต้องการอะไรกันแน่ อยู่ใกล้ๆแบบนี้แล้วเมื่อไรกูจะตัดใจได้สักทีวะ
"อยากกินอะไร"พี่ต้นถามผมที่นั่งอยู่ตรงข้าม พี่มันพาผมมาที่ร้านป้าแมวร้านประจำพวกผมหลังมหาลัยเข้าซอยลึกไปหน่อยแต่อร่อยทุกอย่าง
"กูบอกไม่หิวไงพี่ มึงจะแดกอะไรก็สั่งไปดิ แล้วเอามือถือกูคืนมาด้วย กูก็มาเป็นเพื่อนแล้วเนี่ย" ผมแบมือขอมือถือคืนแต่พี่มันกลับไม่ยอมคืนให้ผม พี่มันลุกเดินไปสั่งอาหารมา2จาน บังคับผมให้กินเป็นเพื่อนอีกต่างหาก
"ไม่อร่อยรึไงมากินกับกู หรือต้องไปแดกกับไอ้เหี้ยนั่นถึงจะอร่อย" ผมมองหน้าพี่มันไอ้เหี้ยนั่นคือใครวะ พูดแบบนี้กูก็งงสิครับ
"ก็กูบอกว่าไม่หิวไงพี่มึงหิวก็แดกไปดิจะได้รีบกลับ"ที่จริงผมจะไปกินข้าวกับพวกเพื่อนผมต่างหากอุส่าห์บอกมันไว้ว่าไปแดกข้าวเมื่อไรให้บอกด้วยป่านนี้พวกมันบ่นแล้ว อีกอย่างผมไม่อยากอยู่กับพี่มันนาน แค่นี้ใจกูก็สั่นเป็นเจ้าเข้าแล้วครับ
"มึงรีบกลับไปหาเด็กมึงรึไง ปากบอกชอบกูเสือกไปนั่งจีบกันที่หอสมุด ตัวเลือกมึงเยอะนะ"
"ตัวเลือกเยอะเหี้ยอะไรพี่ พอๆกูขี้เกียจเถียงกับพี่มึงล่ะ รีบกินดิกูมีเรียนตอนบ่าย" ผมก้มหน้ากินข้าวของตัวเองจนหมด พี่มันก็พามาที่คณะ พอจอดรถได้พี่มันก็เดินไปเลยไม่พูดอะไรสักคำ
"พี่ต้น มือถือกูอ่ะ"ผมวิ่งตามไปดักหน้าพี่มันก่อนจะขอมือถือคืน
"เลิกเรียนมารอที่รถ" พี่มันพูดแค่นั่นก่อนจะเดินไป ผมอยากตามไปแต่เหลือเวลาอีกสิบนาทีอาจารย์ก็เข้าสอนแล้ว ผมเลยเลือกที่จะเดินไปเข้าห้องเรียน พอมาถึงห้องเรียนก็โดนพวกเพื่อนผมมันก็เริ่มสวดกูเลย
"ไลน์ไปไม่ตอบไอ้สัส"ไอ้อาร์มมันว่า
"ไปไหนมาวะแดกข้าวรึยัง"น้ำฝนถามผม
"กินแล้ววะ"ผมบอกน้ำฝน
"กินที่ไหนไอ้เหี้ยโรงอาหารไม่เห็น"น้ำฝนมันทำหน้าสงสัย ผมที่ไม่ชอบโกหกใครเลยบอกพวกมันตามตรง
"ร้านป้าแมว"
"ไปกับใครวะ"ปกติผมไม่ชอบกินข้าวคนเดียวมันไม่อร่อยครับเลิกเรียนก็ไปกินกับพวกมันก่อนค่อยกลับ
"พี่ต้น" แค่นั่นแหละครับพวกมันก็หันหน้ามามองผมคนเดียวเลย
"ไปกับพี่ต้นได้ไงวะ ตัดใจได้แล้วไงไอ้สัส"ไอ้อาร์มมันถาม
"ไปเจอที่หอสมุดพี่มันเลยพาไปแดกข้าว ไม่ไปก็ไม่ได้แม้งยึดมือถือกูไว้ป่านนี้ยังไม่ได้คืนเลย" ผมเล่าให้มันฟังแค่นั่นเพราะอาจารย์เข้าพอดี
Tonkla talk.
ผมกำลังหงุดหงิดไอ้จิวที่เอาแต่อยากกลับอย่างเดียว ที่จริงไม่ได้จะพามันไปกินข้าวหรอกครับ ผมแค่จะไปนั่งคุยกับมันที่หอสมุดต่างหากแต่พอไปถึงกับเห็นมันนั่งคุยกับผู้ชายดูท่าทางอารมณ์ดี ปากบอกว่าชอบผมกำลังจะตัดใจ คือที่ได้ยินเพื่อนมันคุยกันผมนึกว่ามันจะซึมเศร้าอะไรแบบนั่นเลยเป็นห่วงจะไปดูแต่ที่ไหนได้ กับนั่งจีบกับผู้ชายอีกคนผมเลยหาเรื่องลากมันออกมา มันก็เอาแต่ขอมือถือคืน ผมเข้าใจอยู่ว่ามันติดเกมส์ครับ แต่ไอ้ที่บอกให้ผมรีบกินจะได้รีบกลับคืออะไร มันจะรีบไปไหน ไปหาไอ้เด็กนั่นรึไง ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิดครับ
"มึงไม่เอาหนังสือโยนใส่หัวกูเลยวะเพื่อน"ไอ้เบสมันนอนอยู่บนโต๊ะข้างลานสโมมันบ่น พอผมไปถึงก็เอาหนังสือโยนลงที่โต๊ะตามอารมณ์ผมนั่นแหละครับ
"ไอ้เหี้ยต้าร์ไปไหนวะ"
"ไปส่งงานเดี๋ยวมาว่าแต่มึงไปไหนมาไอ้สัส"
"ไปแดกข้าวกับไอ้จิว" ไอ้เบสมันมองหน้าผม
"มึงชอบน้องมันหรอวะ"
"ป่าว คนอย่างกูไม่คิดจะชอบใครกูไม่อยากมีห่วงผูกคอแบบไอ้เหี้ยต้าร์"
"กูจะคอยดู แล้วไปกับมันได้ไง" ไอ้เบสมันถามผมเลยเล่าให้มันฟัง
"เหมือนมึงจะหึงน้องนะไอ้เหี้ย"
"..."ผมเนี่ยนะจะไปหึงมันได้ไงวะ ผมไม่ได้ชอบมันสักหน่อย
พอเลิกเรียนผมก็แยกย้ายกับเพื่อนก่อนจะเดินไปที่รถ เห็นไอ้จิวยืนรออยู่แล้ว
"มานานยังพอดีอาจารย์ปล่อยช้า โทษที"ผมบอกก่อนจะปลดล็อกรถ
"เพิ่งมาพี่ กูขอมือถือกูคืนด้วย เดี๋ยวกูต้องเดินไปเอารถอีก" รถมันคงจอดอยู่หอสมุดนั่นแหละครับ
"ขึ้นรถเดี๋ยวก็ไปส่งที่คอนโด"ผมบอกมันก่อนจะเข้าไปนั่งในรถ
"อะไรของพี่นักหนาวะ"ไอ้จิวมันบ่นพึมพำคนเดียวแต่ผมก็ยังได้ยินอยู่ดี
"กูบอกให้ขึ้นรถไง" ไอ้จิวมันทำหน้าไม่ค่อยพอใจเท่าไร แต่ก็ยอมขึ้นรถ ก่อนจะปิดประตูรถผมซะเสียงดัง
"ถ้ารถกูพังนะ กูจะเอามึงแทนค่าซ้อมรถ"
"เอาเหี้ยไร ไหนพี่มึงว่าไม่ชอบผู้ชาย เอาเป็นรึไงวะ"
"อยากรู้ไมล่ะ"ผมเลยหันไปจูบมัน มันเม้มปากสนิทจนไม่มีช่องว่างให้ลิ้มผมเข้าไปด้านใน ผมเลยเอามือไปสะกิดหัวนมของมันผ่านเสื้อนักศึกษาจนมันแข็งขึ้นมา มันคงจะเสียวนั่นแหละครับเลยหลุดครางออกมา ผมเลยแทรกลิ้นเข้าไปข้างในก่อนจะสำรวจจนทั่ว
คนปากดีเมื่อกี้เอามือจับเสื้อผมไว้แน่ก่อนมันทุบอกผมสองสามที พอผมถอนริมฝีปากออกมันก็รีบหายใจโกยเอาอากาศเข้าปอดทันที แต่ผมไม่ให้มันเป็นอิสระนานหรอกครับ ผมประกบปากจูบมันอีกจูบกับผู้ชายหวานแบบนี้นี่เอง ผมจูบมันจนพอใจก่อนจะถอนริมฝีปากออกมา ไอ้จิวมันรีบหันหน้าหนีผมมองออกไปนอกรถ
"พี่มึงทำแบบนี้กับกูทำไมวะ ผมกำลังตัดใจจากพี่มึงอยู่นะ"
"ทำไมมึงอยากตัดใจจากกู จะเปลี่ยนจากชอบกูเป็นชอบไอ้เด็กนั่นแทนรึไง"
"พูดบ้าอะไรของพี่มึงวะ เด็กที่ไหนกูไม่เคยสนใจใครสักคนนอกจากเพื่อนก็มีแค่พี่มึงเนี่ย"
"แล้วที่กูเห็นที่หอสมุดล่ะไม่ใช่เด็กมึงรึไง"
"พี่มึงพูดเหมือนหึงกูเลยนะ นั่นไอ้น้ำขิงน้องไอ้น้ำฝนเรียนคณะแพทย์" พอผมได้ยินแบบนั่นก็อดยิ้มไม่ได้ นี่กูเข้าใจผิดไปเองหรอวะ ผมขับรถมาจอดที่คอนโดไอ้จิว ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถเดินนำมันเข้าไปข้างใน
"พี่มึงจะไหนวะ ถ้าไปหาพี่เบสก็คืนมือถือกูมาก่อนดิ"
"หวงเหี้ยอะไรนักหนาวะมือถือมีความลับนักรึไง กูจะขึ้นไปห้องมึงเนี่ยแหละ"ผมว่าก่อนจะเดินนำมันเข้าไป
"กูจะเล่นเกมส์ไง แล้วนี้พี่มึงจะไปห้องกูทำไม" ไอ้จิวมันถามแต่ผมไม่ตอบ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่ทำเนี่ย ทำไปทำไม แค่แกล้งมันเล่นหรือผมชักจะสนใจมัน ก็ไม่รู้เหมือนกัน