ฟอดดด
“ตื่นได้แล้ว”
“อื้อออ...อย่ากวน จะนอน” มือเรียวดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าก่อนจะพลิกตัวนอนหันหลังให้คนปลุก
“วันนี้เธอมีเรียนเช้านะ ตื่นไปอาบน้ำได้แล้ว”
“ไม่ไป เพลีย” คนง่วงนอนพูดเสียงงึมงำ
เพลียมากๆ เลย ปวดตัวด้วย ขยับนิดหน่อยก็สะเทือนไปทั้งร่าง ไม่รู้ว่าไปอดอยากมาจากไหน เล่นตัวช้ำหมดแล้ว ถึงว่าเขาถึงพูดกันว่าถ้ามีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อไป นี่ก็ไม่ได้จะให้มี แต่แม่งเคลิ้ม เคลิ้มเก่งมากเลย รู้ตัวอีกทีก็นอนหอบหมดแรงอยู่ใต้ร่างของเฮียเสือแล้ว
“อย่าดื้อเนเน่”
พรึ่บ!
มือหนากระชากผ้าห่มที่ปิดกายเปลือยของเนเน่ออก
“ตื่น!”
“อื้อออ...ทำไมต้องมากวนด้วยวะ! คนง่วงเนี่ย!” เนเน่โวยวาย
“ก็เพราะเฮียนั่นแหละที่ทำให้เน่ง่วงอะ หัดสำนึกซะบ้าง!” ง่วงก็ง่วงยังจะมาถูกรบกวนอีก
“เอาอยู่นั่น เอาเก่ง!” เนเน่พูดด้วยความโมโหพร้อมกับมองไทเกอร์ตาขวาง ไทเกอร์อมยิ้มชอบใจกับคำพูดของเนเน่
“โอเค อนุญาตให้หยุดเร
