เอี๊ยด!
ทันทีที่รถสปอร์ตคันหรูจอดสนิทหน้าบ้านหลังใหญ่ ร่างสูงก็เปิดประตูแล้วเดินไปอีกฝั่งเพื่อไปอุ้มหญิงสาวขึ้นมาทันที โดยมีลลินที่ยังคงสะอื้นไห้มาตลอดทาง
เขาเลือกที่จะพาลลินกลับมาที่บ้านเช่นเดิม เพราะในตอนนี้ทั้งฉัตรพลและกานต์พิชชาต่างก็ไปทำงานทั้งคู่ อีกทั้งลลินยังเป็นคนที่อยู่บ้านตลอด ดังนั้นหากจู่ ๆ เธอหายตัวไป ทุกอย่างก็จะยิ่งน่าสงสัยมากกว่าเดิม
แผ่นดินค่อย ๆ วางร่างอรชรลงบนเตียงด้วยความแผ่วเบา แล้วเอ่ยบอกกับเธอด้วยน้ำเสียงที่ไร้ความอ่อนโยนอย่างเช่นทุกครั้ง
“ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเดี๋ยวพี่มาหาอีกรอบ”
“ฮึก...หนูไม่ได้อยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้นนะคะ”
“พี่รู้”
“แต่พี่ดินโกรธหนู พี่ดินไม่ยอมพูดกับหนูเลย” เด็กสาวยกมือขึ้นมาปิดหน้าแล้วร้องไห้ออกมาอีกครั้งอย่างง่ายดาย เพียงแค่ได้เห็นความเย็นชาของแผ่นดิน เธอก็คิดไปต่าง ๆ นานา
“พี่ไม่ได้โกรธเธอนะลิน” แผ่นดินคุกเข่าลงตรงหน้าแล้วลูบผม
