ในตอนนี้ลลินไม่ได้ยินคำพูดอะไรทั้งนั้น เพราะสิ่งเดียวที่เธอต้องการก็คือความสุขจากชายตรงหน้า
เธอทรมาน...ทรมานจนจะตายอยู่แล้ว
“ชะ...ช่วยลินที อึก!”
“เธอเป็นคนขอเองนะ”
สิ้นคำอ้อนวอนมาเฟียหนุ่มก็โน้มใบหน้าลงไปขบเม้มที่ลำคอขาวเนียนอย่างแรงจนคนตัวเล็กเบ้หน้า เพราะเธอไม่เคยได้รับสัมผัสที่รุนแรงและป่าเถื่อนแบบนี้มาก่อน แต่ถึงอย่างนั้นลมหายใจอุ่นของร่างสูงประกอบกับสัมผัสเปียกชื้นก็ปลุกเร้าอารมณ์กระสันของลลินได้เป็นอย่างดี
‘เธอชอบมัน...เธอกำลังชอบสัมผัสของเขาที่ทำกับเธอในตอนนี้’
“อึก! จะ...เจ็บ”
“อืม...” เตชินท์ไม่ได้สนใจเสียงร้องของคนใต้ร่างเลยแม้แต่น้อย เขายังคงระบายอารมณ์กับเธอด้วยความรุนแรงเหมือนที่เคยทำกับผู้หญิงคนอื่น แต่ใครจะคิดว่าเด็กสาวที่พ่อแม่พยายามยัดเยียดให้เป็นน้องสาวคนนี้จะมีบางอย่างที่แตกต่างจากผู้หญิงเหล่านั้น
‘หอม...’ นั่นคือสิ่งแรกที่เตชินท์รู้สึกหลังจากดูดเม้มลำคอเธอมาได้
