ติ๊ง! เมื่อลิฟต์ขึ้นมาถึงชั้นบนสุดของโรงพยาบาลที่เป็นห้องพักคนไข้ระดับ VIP ที่เอาไว้สำหรับคนป่วยคนสำคัญของทางโรงพยาบาลเท่านั้นเพราะค่าใช้จ่ายสำหรับคนไข้ที่ประสงค์จะพักห้องนี้สูงถึงหลักล้านบาทต่อคืนเลยทีเดียว นั่นหมายความว่าคนปกติทั่วไปรวมถึงคนฐานะปานกลางไม่มีใครยอมจ่ายเงินมากมายขนาดนี้เพื่อแลกกับความสบายเกินจำเป็น
"ห้องไหน" เสียงทุ้มหันหลังกลับไปถามเด็กสาวที่เอาแต่เดินตามหลังมาตั้งแต่ออกจากลิฟต์ เหมือนต้องการจะถ่วงเวลาแต่มีหรือคนอย่างลีออนจะตามเธอไม่ทัน แต่ความจริงก็พอเดาได้เพราะตนสังเกตเห็นคนของบิดายืนเฝ้าหน้าห้องริมสุดฝั่งขวาของตึก
"201ค่ะ" และเป็นอย่างที่ชายหนุ่มคาดการณ์ไว้ เด็กสาวตอบเสียงอึกอักออกไปสายตาดูเป็นกังวล
"พายัพ" สิ้นเสียงเรียกของเจ้านายเท้ายาวของพายัพเร่งฝีเท้าเดินนำหน้าไปยังหมายเลขห้องที่เด็กสาวบอกเมื่อสักครู่
เมื่อเดินไปถึงพายัพพูดคุยกับบอดี้การ์ดหน้าห้องสองสามประโยคก่
