“เรามั่นใจแค่ไหน ถ้าพี่เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง แล้วเราจะเลิกระแวงพี่จริงๆ”
เขาถามคำถามนำทางก่อน แต่อดที่จะมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างเอ็นดูไม่ได้ เพราะเธอกำลังคิดอย่างลังเล เหมือนกำลังต่อสู้กับความรู้สึกของตัวเองอยู่ เขาไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันว่าทุกๆ ความรู้สึกของเธอมีค่ากับความรู้สึกของเขา ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม
เขารู้สึกอยากจะถนอมรอยยิ้มและสายตาที่เธอมองเขาอย่างชื่นชมเอาไว้นานๆ เพราะรอยยิ้มพวกนี้ ทำให้เขาอิ่มเอมใจทุกครั้งที่ได้เห็น
“ถ้าเรื่องที่พี่ป้องพูดคือเรื่องจริงทั้งหมดค่ะ”
คำตอบที่ไร้เดียงสาของเธอ ทำให้คนลื่นเป็นปลาไหลแบบเขาทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน เหมือนกับว่าถ้าเขาคิดจะโกหกเธออีก เขาจะกลายเป็นคนที่ผิดมาก จนไม่น่าให้อภัยเลยทีเดียว
พรนาราฟังเขาเล่าเรื่องน้องแก้วสาวสวยคนเคยสนิทของเขาอย่างตั้งใจ เหมือนเธอกำลังจับผิดคำพูดของเขาไปในตัว เขาเคยควงสาวคนนี้อยู่สักพักเ
