27

404 คำ
“เธอแต่งตัวยังนี้ น่ารักดี” ฉันถึงกับอมยิ้มเลยละ ที่เขาพูดออกมาแบบนั้น ต่อให้เขาจะดูไม่ได้สนใจฉัน แต่ฉันก็อยากรู้จักเขาให้มากกว่านี้ “แต่ใส่กระโปรงสั้นไปหน่อย ไม่เห็นสายตาพวกผู้ชายหรือไง” “แล้วทำไมนายต้องขึ้นเสียงใส่ฉันด้วยละ” เขาทำหน้าขรึมใส่ฉัน แถมยังทำหน้าไม่พอใจใส่อีก เขาก้มมองดูเรียวขาฉัน ฉันเลยรีบเอามือปิด และดึงกระโปรงตัวเอง “ขนาดฉันมองเธอยังไม่ชอบเลย” เสียงเรียบนิ่งของชีต้าห์ บางทีก็ทำให้ฉันรู้สึกไม่ชิน หน้าตานิ่งๆ แบบนั้น ฉันไม่เคยเห็น “ฉันแค่...ไม่ชิน” ฉันหลบสายตาของชีต้าห์ ก็ไม่รู้เขาจะพูดหาเรื่องอะไรฉันขนาดนั้น แถมใบหน้าที่ดูจะจริงจังเกิดเหตุ บางทีลุคนี้เขาก็ดูน่ากลัว “งั้นฉันก็สามารถมองขาเธอได้ตลอด” “(O_o?)” ฉันมองใบหน้าเขาด้วยความสงสัย ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เขาเป็นอะไร แต่เขาดูไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย “นั่งข้างฉันแบบนี้...ไม่กลัวหรือไง” “…!” คำพูดเจ้าเล่ห์ และท่าทางนิ่งแบบนั้น ฉันไม่รู้ว่าเขาหมายความว่ายังไง แต่ตลอดระยะเวลาที่ฉันแอบมองเขา เขาเป็นผู้ชายที่น่ารักพอตัว ยิ่งตอนอยู่กับแพรแฟนของเขา เขายิ่งสุภาพบุรุษเขาไปใหญ่ ยิ่งเขายิ้ม ใครก็หลงทั้งนั้น แต่ทำไมเขาถึงพูดกับฉันแบบนี้ “ฉันคงนิ่งไม่ได้หรอก ถ้าได้นั่งข้างเธอแบบนี้ บางทีก็กลัวใจตัวเองเหมือนกัน กลัวจะพาเธอ...” เขาจ้องใบหน้าฉัน แต่ฉันกับใจเต้นเร็ว ด้วยความกลัวแทน ฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ออกมาจากตัวเขา แต่มันดูไม่น่าไว้ใจ “เข้าอาณาจักรตัวเอง!” “...” ฉันยังคงหน้านิ่วด้วยคงามหวั่น ไม่รู้ว่าเจาหมายถึงอะไรแต่ก็กลัวเขาไปแล้วละ “ฉันรู้นะว่าเธอชอบฉัน” ยิ่งเขาพูด ฉันยิ่งรู้สึก กลัว เขารู้มาตลอดเลยสินะ ว่าฉันชอบเขา แต่นายอย่าทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีแบบนี้ได้ไหมละ “...” “ถ้าชอบแล้ว ห้ามเปลี่ยนใจละ” “...” สั่งกันได้ขนาดนี้เลยหรือไง “เดี๋ยวฉันจะมาครอบครองเธอที่หลังเอง” “(O_O)”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม