28
605 คำ
คำที่ชีต้าห์พูดกับฉัน มันเป็นเป็นคำพูดที่ใช้ผูกมัดฉัน เพราะหลังจากวันนั้นได้สองอาทิตย์ ห้อง A ก็จัดทัศนศึกษา ให้กับพวกเรา ก่อนที่พวกเราจะจบการศึกษาในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ครูประจำชั้นของห้อง A พาพวกเรามาสังสรรค์ก่อนที่พวกเราจะจบการศึกษา และนั้นมันก็คือที่มาของคำว่า ‘เดี๋ยวฉันจะมาครอบครองเธอที่หลังเอง’
“ไปกี่วันนะลูก” ผมนั่งอยู่ที่หลังรถกับแม่ ก็พ่อยังคงที่ยืนกรานมาส่งผมอยู่ดี ถึงผมจะเรียนที่นี้ได้หลายเดือนแล้วก็ตาม พ่อก็ยังคงไม่ไว้ใจผมอยู่ดี
“หนึ่งคืนสองวันครับ”
“ไม่นอนบ้านตั้งสองวัน แม่คิดถึงแย่เลย” แม่ลูบหัวผม ผมก็ยิ้มตอบกลับแม่ไป นี่คงจะเป็นอิสระครั้งแรกของตัวเอง ที่ได้ออกมานอนข้างนอกบ้าน ซึ่งปกติก็หมกตัวอยู่ในบ้านตลอด ไม่รู้ว่าการออกมาผจญภัยของตัวเองในครั้งนี้ มันคงจะทำให้ผม ได้เรียนรู้อะไรได้มากมายเลยละ
“ไม่ต้องไปก็ได้นะไอ้เสือ!” พ่อที่นั่งขับรถอยู่ข้างหน้าก็พูดขึ้น พ่อไม่เห็นด้วยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตอนมีใบอนุญาตให้ไปทัศนศึกษา พ่อขานหัวชนฝาไม่ยอมให้ผมไป แต่โชคดีที่แม่ยังเซ็นอนุมัติให้ ไม่งั้นผมก็คงไม่ได้ออกมาเจอโลกกว้างเหมือนคนอื่นเขาสักที
“ต้นก็หวงลูกเกินไป ปล่อยให้ลูกไปสนุกกับเพื่อนบ้างเถอะค่ะ” ผมค่อนข้างจะเคืองพ่อเหมือนกันนั้นแหละ ทุกครั้งที่พ่อพูด มันเหมือนมีอะไรมาขัดใจ ยิ่งเขาสั่ง ยิ่งเขาห้ามมันก็เหมือนคำยุ ให้ผมทำในสิ่งที่เขาห้าม ก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าถ้าผมทำพ่อจะทำยังไง
“คุณไม่รู้อะไร ว่าเสือลูกเรานะ แอบมีแฟน คุณรู้เรื่องนี้หรือเปล่าละ” พ่อพูดขึ้นมาเสียงเข้ม ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพ่อรู้เรื่องนี้ได้ยังไง แต่ท่าทางของพ่อและสีหน้า ก็รู้ในทันทีว่าไม่พอใจ
“แล้วมันแปลกตรงไหนละค่ะ มิ้นรับได้นะถ้าลูกมีแฟน” ผมยังคงมองไปข้างนอกหน้าต่าง ปล่อยให้พ่อกับแม่ทะเลาะกันไป มันเหมือนเป็นประเด็นในบ้านเราตลอด จนบ้างทีผมก็อยากที่จะหนีออกไปข้างนอกดูบ้าง ตอนผมอยู่กับอาๆ ผมรู้สึกว่าตัวเองมีความสุขมากกว่านี้ ตั้งแต่ที่พ่อย้ายออกมาจากบ้านใหญ่ ผมก็รู้สึกว่าตัวเองอยู่ในกรอบที่พ่อสร้างขึ้นมาตลอดเวลา ถ้าผมลองหนีดูละ มันจะเป็นยังไง
“ไม่ใช่ว่าผมรับไม่ได้ ผมแค่อยากให้ลูกโตกว่านี้อีกหน่อย”
“ต้นจะต้องให้ลูกอายุเท่าไรกัน ตอนนี้เขาก็สิบแปดแล้วนะ โตพอที่จะรับรู้อะไรมากพอแล้ว ต้นนะหัวโบราณ”
“ก็รอให้บรรลุนิติภาวะก่อนสิ จะมีก็ไม่ได้บ่นอะไรนิ” ผมเริ่มเบื่อกับปัญหาในครอบครัวของตัวเองตอนนี้ เรื่องของผมก็ยังคงเป็นเรื่องที่ชวนให้พ่อกับแม่เถียงกันไม่หยุด
“นี่ต้น!!” แม่เริ่มที่จะขึ้นเสียงใส่พ่อ เพราะพ่อไม่เคยดื้ออะไรขนาดนี้มาก่อน นี้ควจะเป็นครั้งแรกที่พ่อต่อปากต่อคำกับแม่ตลอด จนผมเริ่มรู้สึกไม่โอเค
- ผู้เขียน
