บทที่ 7 ลูกพีช l ไทเกอร์

1690 คำ

รถฉันเข้าอู่ยาวเลย ไปมหาลัยต้องให้ที่บ้านไปส่ง ฉันจึงต้องย้ายข้าวของมาพักที่คอนโดพี่ชายชั่วคราวเพื่อความสะดวก เพราะคอนโดของพี่พลับอยู่ใกล้มหาลัยมาก พอจะติดรถเพื่อนต่างคณะไปได้บ้างหรือให้กลุ่มเพื่อนๆมาแวะรับได้ "แน่ใจนะว่าอยู่คนเดียวได้..ทำไมแกไม่ไปอยู่คอนโดเดียวกับสามคนนั้นละ" บลิ๊ง เพื่อนในกลุ่มของฉันที่มาช่วยจัดของในห้องถามด้วยความสงสัย "พี่ชายฉันไม่ยอม..ที่บ้านก็ด้วย อยู่นี่ก็ดีแก ไม่เปลืองตังค่าเช่า แถมใกล้มหาลัยอีกด้วย" "อืมๆ แล้วนี่แกกินไรมายัง โคตรหิวเลย" "ยัง..ไปชาบูร้านเดิมไหม" "อืม" เราสองคนนั่งแกร๊ปมาโช้ยชาบูที่ห้างไทม์ห้างเดิม จะว่าไปก็คิดถึงเรื่องราวที่เพิ่งเจอไปเมื่อสองสามวันก่อน 'ทายาทห้างไทม์..ไทเกอร์' "แกรู้จักคุณไทเกอร์ ทายาทของห้างนี้ปะ" อยู่ๆบลิ๊งก็ชวนฉันคุย เหมือนจะรู้ความคิดของฉันที่กำลังคิดไปถึงคนที่กำลังพูดถึงอยู่ "ก็รู้จักแบบตามข่าววงไฮโซ..ทำไมเหรอแก"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม