"มีแพลนทำอะไรต่อ"
"เรียนรู้งานที่บ้านมั้งคะ ไม่งั้นก็ไปเรียนต่อสักสองปี"
"ไปนอกเหรอไม่ต้องไป..มาทำงานกับพี่ไหม..เราจะได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น ตั้งแต่เรียนจบหาเวลาอยู่ด้วยกันไม่ได้เลย"
"หาเวลาอยู่ด้วยกันไม่ได้ หรือหาเวลากินพีชไม่ได้กันแน่"
"แหม..ก็เมียพี่มันน่าฟัดขนาดนี้นี่"
"พูดได้เต็มปากเต็มคำนะคะ"
ฉันหัวเราะตักกับข้าวส่งให้เขา ส่วนเขาก็แกะอาหารทะเลให้ฉันกลับเช่นกัน
ตั้งแต่ศึกษาดูใจคบกันมาหลายเดือน จากเสือกลายเป็นแมวไปซะแล้ว เขามันจะอ้อนตลอดเวลาที่อยู่กับฉันและที่สำคัญกินกันทุกครั้งที่เจอ ถ้าวันไหนไม่ได้เจอกันก็จะส่งข้อความมาแทน
'พีชเข้าใจพี่หน่อย~ พี่ต้องการพีช เจอกันหน่อยน้าที่รัก'
'ที่รักจ๋า..หิวพีชจัง หิวใจจะขาดด'
'พีช~~ พี่เมื่อยมือตลอดทั้งอาทิตย์แล้วน้า..สงสารสามีบ้าง'
'ลูกพีช..พี่เสืออยากกินนมจากเต้า'
'ไม่ไหวแล้ว..sexphone หน่อยนะ'
เขาส่งข้อความมาหาฉันทุกวัน และแต่ละข้อคว
