02 อัคนีพ่ายรัก(Fire - Namkhing)
1482 คำ
Lose love-2
@Gallery JNs
"จำเป็นต้องยอมป้าขนาดนี้ไหมน้ำขิง"เจนนิสที่กำลังล้างแปรงพู่กันอยู่ ว่ากล่าวออกมาอย่างโกรธแทนเพื่อน
"แต่ป้าเขาก็เลี้ยงขิงมานะ"น้ำขิงพูดออกมาสั้นๆ ใบหน้าสวยยิ้มบางๆ แต่ในแววตากับเศร้าสร้อย
"เลี้ยงเพื่อจะไว้ขูดเงินรีดไถล่ะสิไม่ว่า.."เจนนิสยังคงบ่นออกมา
"ช่วงนี้ป้ากับลุงเขาหาเงินกันไม่ค่อยได้ เลยต้องพึ่งฉัน^^"น้ำขิงแก้ต่างให้ผู้เป็นป้า เจนนิสได้แต่ส่ายหัวให้ความมองโลกในแง่ดีของเพื่อนสาว
"นี่ เงินค่าจ้าง"เจนนิสลุกขึ้นเปิดกระเป๋าส่งเงินจำนวนมากให้เพื่อนสาว
"เจน แต่ขิงยังไม่ได้ทำงานอะไรให้เจนเลยนะ มีแต่มานั่งมองเจนวาดรูป"น้ำขิงปัดซองเงินออก เธอรู้ว่าลึกๆเจนนิสต้องการช่วย แต่เห็นแบบนี้ก็ไม่อยากเอาเปรียบเพื่อนหรอก
เจนนิสทำใบหน้านิ่งพลางเอ่ยออกมาอย่างฉลาด"ใครบอกว่าเจนจ้างขิงมามองวาดรูป? วันนี้ขิงต้องไปเที่ยวกับเจนทั้งคืน ย้ำทั้งคืน"
"แต่เจนให้เงินขิงเยอะไป เอาคืนไปบ้างเถอะ"น้ำขิงยังคงแสดงทีท่าเกรงใจออกมา ส่งเงินครึ่งนึ่งคืนเจนนิส
"ถือว่าเป็นทิป ขิงมองว่าเจนเป็นลูกค้าคนนึงแค่นี้ก็จบแล้ว"
"เจนนี่จริงๆเลยนะ"น้ำขิงมองเงินที่เจนนิสยัดส่งคืนมาในมืออีกครั้งอย่างจนใจ
"วันนี้ฉันจะกินให้ลืมทางกลับคอนโดเลย"เจนนิสกอดคอเพื่อนสาวพากันเดินออกจากแกลอรี่หรู
"อะ..เออ คุณเจนนิสคะ"เสียงของอุษาผู้ช่วยสาวเดินเข้ามาหน้าตื่นๆ
"มีอะไรคะ"เจนนิสปล่อยมือออกจสกคอน้ำขิง ถามผู้ช่วยสาวด้วยใบหน้านิ่ง
"คือ เมื่อกี้คุณจินดาโทรเข้ามา ท่านแจ้งว่ามีเรื่องสำคัญอยากคุยกับคุณเจนนิสค่ะ"
"ไว้ว่างๆเจนโทรกลับ ช่วงนี้เจนยุ่งๆ"เจนนิสว่าจบ ลากน้ำขิงขึ้นรถสปอร์ตหรูทันที
"นี่เจนไม่โทรกลับหาคุณป้าบ้างเลยหรอ?"น้ำขิงถามขึ้น ในระหว่างที่รถขับอยู่บนถนนใหญ่
"ไม่อะ เจนไม่ว่าง"เจนนิสเอ่ยขึ้น แต่ตายังคงจับจ้องไปที่ท้องถนน
"มีเรื่องอะไรที่ทำให้เจนไม่สบายใจหรือเปล่า บอกขิงได้นะ"
"เฮ้อ..แม่เจนจะหาผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาให้หมั้น"สุดท้ายเจนนิสก็ยอมเอ่ยปากออกมา ด้วยใบหน้าตึงเครียด ซึ่งน้ำขิงรู้ดีถึงเจนนิสจะเป็นคนไม่สนโลกแค่ไหน แต่กับผู้เป็นแม่เจนนิสไม่เคยขัดใจได้สักครั้ง พอจินดาบีบน้ำตาหน่อยก็ใจอ่อนแล้ว
"ผู้ชายที่คุณป้าหาให้เขาอาจจะเป็นคนดีก็ได้นะ คนเป็นแม่ เลือกสิ่งดีให้ลูกเสมอ เจนยังโชคดีกว่าขิงตั้งเยอะ ขิงละสิไม่มี.."
"โน อย่าดึงดราม่า เจนไม่เคยคิดว่าเจนโชคดีกว่าขิง"เจนนิสตัดบทน้ำขิงทันที เธอไม่ได้รำคาญเพื่อนสาวแต่อย่างใด แค่ไม่อยากให้น้ำขิงเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใคร
"วันนี้เจนจะไปเทีืยวผับไหนเหรอ"น้ำขิงที่นิ่งเงียบไปสักพักเอ่ยขึ้น
"ผับไอ้ไฟ อยากเห็นอะไรสนุกๆ"เจนนิสยิ้มร้าย ตีรถเข้าคอนโดหรู มีแต่น้ำขิงที่นั่งทำใบหน้าแบ่งรับแบ่งสู้
:
[เวลาต่อมา...]
"เจนชุดขิงจะไม่แหวกเกินไปหรอ"น้ำขิงมองตัวเองในกระจกอย่างไม่มั่นใจ ถึงเธอจะเป็นเด็กเอ็นเตอร์เทนของผับ แต่ก็ไม่เคยแต่งตัวโป๊แหวกหน้าแหวกหลังขนาดนี้
"มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ อีกอย่างในผับก็ไม่ได้เปิดไฟสว่างจ๋า"เจนนิสเอ่ยขึ้น ใบหน้าแสดงออกมาชิลๆเพราะที่มองก็ไม่ได้โป๊อะไรขนาดนั้น
"เจนอะ ขิงไปเปลี่ยนได้ไหม"น้ำขิงเอ่ยอย่างใบหน้าเสียๆ หมุนตัวจะเดินเข้าห้องน้ำ
"เธอจะกลัวอะไรน้ำขิง หรือเธอกลัวไอ้ไฟ อย่าลืมสิวันนี้เธอเป็นลูกค้าไม่ได้เป็นลูกน้องเสียหน่อย"
"แต่.."น้ำขิงยังคงจะค้านเจนนิส มีหรือที่คนอย่างเจนนิสจะยอม "อย่าขัดใจนายจ้างวันนึ่งอย่างเจนสิ"
"เธอนี่จริงๆเลยเจน มีแค่เธอกับฉันที่ไปกันสองคนเหรอ?"
"ไททัน"เจนนิสตอบสั้นๆ พลางมองตัวเองในกระจก มือเรียวสวยท่าลิปสติกสีแดงเลือดนก ดวงตาเฉี่ยวจ้องในกระจกอย่างนิ่งงัน
"อีกไม่กี่อาทิตย์เธอก็จะยีาสิบเอ็ดแล้ว"น้ำขิงจับบ่าเจนนิส เพราะเป็นเพื่อนที่รู้ไส้รู้พุ่งกันมา ทำไมจะไม่รู้ว่าเจนนิสมีความทุกข์อะไร ก็เหมือนกับเจนนิสที่รู้ว่าเธอทุกข์ใจเรื่องอะไรนั่นแหละ
"หึ ขอให้เป็นปีที่ดีของเจนก็แล้วกัน"
"ดีสิ ต้องดีอยู่แล้ว"น้ำขิงยิ้มให้เพื่อนสาวอย่างสดใส เจนนิสเผลอหัวเราะออกมาได้
:
@The blaze ผับ
อัคนีที่ร้องเพลงเสร็จ จึงขึ้นมาพักในห้องทำงานที่สามารถมองเห็นไปทุกมุมทุกองศาของผับที่เปิดมาได้จวนจะเจ็ดเดือนแล้ว รายได้ของเขาค่อนข้างไปได้ดี แต่ก็ต้องงัดข้อกับมารดา หากจะเปิดผับบาร์เขาต้องกลับไปเรียนต่อ โชดดีที่อัคนีเป็นคนเข้ากับคนง่ายเลยไม่เป็นแกะดำเสียเท่าไหร่ แค่เบื่อตรงที่นับนึงใหม่
"เฮ้อ ไอ้สัสต้าหาเรื่องให้กูทุกวัน"อัคนีบ่นออกมา มือหนาหยิบแก้วเหล้าเพียวกระดกเข้าปาก อย่างไม่สะทกสะท้านในรสชาติอันข่มคอ
"เฮียอีกยี่สิบนาที ต้องไปร้องเพลงต่อด้วยนะครับ"การ์ดในร้านเอ่ยบอกผู้เป็นนาย
"เออ! กูรู้แล้ว"อัคนีตอบสั้นๆ ด้วยนิสัยโผงผางเลยเป็นคนพูดจาห้วนๆแบบนี้ เว้นแต่น้องสาวหรือมารดาเขาจะเป็นอีกคนทันที
Rrrrrrr~! -หลิน- สายเรียกเข้าของเพื่อนสาวที่เขาจะชอบแกล้งหยอกล้ออยู่ประจำในกลุ่ม
"ว่าไงหลินปิง"อัคนีกรอกเสียงกวนส่งเข้ามาในปลายสาย
("ไฟ ฉันขอเข้าผับนายได้ไหมวันนึง ฉันเบื่อๆ")
"เฮ้ย..อย่าแก่แดด อายุพึ่งสิบเก้า"อัคนีต่อว่าหลิน อย่างไม่จริงจังเท่าไหร่นัก
"ฉันอยู่หน้าผับนายแล้วมารับด้วย ไม่นั้นงอน"หลินว่าจบรีบตัดสายทิ้งทันที
"เฮ้อ แต่ละคนแม่งเป็นเด็กมีปัญหาชิบหาย"อัคนีปากบ่นไปอย่างนั้น แต่ก็รีบลุกพรวดลงชั้นล่างทันที
"วุ่นวายชิบหาย เป็นอะไรอีกว่ะ"อัคนีถามหลิน วันนี้ตัวเขาก็ยิ่งงานยุ่งๆอยู่
"ทะเลาะกับคุณแม่"หลินตอบอัคนีด้วยสีหน้ามุ่ย
"ทำไมลองคุยกับแม่ดีๆล่ะ"
"ยังไม่พร้อมเคลียร์ตอนนี้"
"ตามใจ วันนี้เลี้ยงเอง"แขนแกร่งโอบคอหลิน หมายจะพาเข้าผับแต่ทว่า
"ไฟ"น้ำเสียงนิ่ง เรียกอยู่ข้างหลังจนคนตัวโตหันขวับ ไปตามเสียงเรียก พบร่างบางของเจนนิสในชุดเดรสสีดำรัดรูป ที่มากับน้ำขิงโดยมีไททันยืนข้างๆ
"มาทุกวันไม่เบื่อบ้าง?"อัคนีหันมาถามอย่างกวนๆ แต่สายตาเย้ยหยันมองไปที่ร่างบางของน้ำขิงในชุดเดรสสีแดงที่แหวกข้าง แถมผิวขาวของหญิงสาวตัดกับชุดได้ดีสุดๆ
"ก็ เบื่อนะตามจริง"เจนนิสตอบ ดวงตาเฉี่ยวจ้องมองหลินที่ถูกอัคนีกอดคออยู่
"ไททันโอบเอวน้ำขิงหน่อยสิ" เจนนิสหันมาพูดกับไททัน
"จะ..เจน ทำไมต้องโอบด้วย"น้ำขิงถามเพื่อนสาวด้วยใบหน้าตกใจพลางลอบมองหน้าอัคนีที่กำลังยืนแสยะยิ้มให้
"เชื่อฉันเถอะน่า เดี๋ยวถึงโต๊ะก็ปล่อยแล้ว"เจนนิสกระซิบข้างหูน้ำขิงให้ได้ยินกันแค่สองคน
"ตะ..แต่" น้ำขิงพยายามจะเอ่ยเลี่ยง
หมับ!
"หน่าน้ำขิง ชุดยิ่งโป๊ๆอยู่"ไททันไม่ว่าเปล่า ดึงตัวบางของหญิงสาวโอบเดินนำเข้าผับทันที ตามด้วยเจนนิสที่เดินตามเข้าไปติดๆ
ส่วนอัคนีนั้นได้แต่ยืนมองตามหลังด้วยสายตาเหยียดๆ "แพศยา"คำหยาบสบถโดยไม่รู้ตัว เขาไม่ชอบผู้หญิงอย่างน้ำขิงที่สุด แต่แผ่นดินพี่ชายของเขามักบอกเสมอว่าน้ำขิงเป็นผู้หญิงที่น่าปกป้อง ทะนุถนอม แต่กับเขาน่าจับมาบีบขยี้ให้แหลกคามือเสียมากกว่า
"ฮ๊ะ อะไรนะไฟ เมื่อกี้นายพูดว่าไงนะ?"
"...."
_____________________
- ผู้เขียน
