ตรีลักษณ์ไปทำงานด้วยสีหน้าที่ดูหวาดระแวงตลอดเวลา เธอไม่รู้จะไปยืมเงินใครแล้วเพราะทุกคนก็ล้วนมีภาระ คนเดียวที่พอยืมได้ก็คือประมาณ ซึ่งตอนนี้ก็ทำเหมือนว่ามีปัญหาทางการเงินจนตรีลักษณ์นั้นไม่กล้ายืม
เธอไม่กล้าบอกโสรัช กลัวว่าเขาจะโกรธเธอ แต่ถ้าไม่บอก เธอก็ไม่รู้ว่าต้องเจอกับอะไรบ้าง เพราะวันนี้ครบกำหนดเจ็ดวันแล้ว และไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะทวงเงินเธอมาอย่างไร
“ซิม โอ่มีเรื่องอยากจะสารภาพกับซิม” เธอบอกเขา
“มีอะไรค่อยคุยกันที่ห้อง” โสรัชบอกเธอ
“เราไปธนาคารกันเถอะ ธนาคารบนห้างยังไม่ปิด” ตรีลักษณ์บอกเขา
“ไปทำไม” เขาถามเธอ
“โอ๋จำเป็นต้องใช้เงินด่วน” เธอบอกเขาเสียงเบา
“เอาไปทำอะไร” เขาถามเธอเสียงเครียด จนตรีลักษณ์นั้นไม่กล้าบอกเขา
“ว่ายังไงล่ะ ซิมถาม ก็ตอบมาสิ” โสรัชถามเธอ เขาโกรธเธออยู่ แต่ก็รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังหลงผิด และต้องสั่งสอนเธอให้เข็ดหลาบ ว่าการพนันมันทำให้ชีวิตพังอย่างไร
“ไม่มีอะไรหรอก
