Tee says…
‘พี่ก็เป็นแบบนี้กับทุกคนนั่นแหละ’
‘เป็นกับน้องคนเดียวไม่ได้เหรอ?’
‘ไม่ได้อ่ะ’
คำปฏิเสธชัดเจนและตรงไปตรงมาของพี่มิ้งทำให้ผมหัวเสีย การที่เธอเป็นแบบนี้กับทุกคนทำให้ผมหงุดหงิด ไม่รู้ว่ากับใครบ้าง อย่างน้อยก็ไอ้พี่อาร์ตนั่นแหละคนนึง ไหนจะผู้ชายในสต๊อกของเธอที่ผมไม่รู้อีก พอเป็นแบบนี้แล้วผมรู้สึกแพ้
โอเค ผมยอมรับก็ได้ว่าผมก็ชั่วไม่ใช่น้อย ผมคุยหลายคน แต่ถ้าผมคบใครสักคน ผมก็หยุดนะ ผมว่าผมจะลองจริงจังดูแต่ดันได้คำตอบกลับมาแบบนี้ จะหาว่าผมใจร้ายไม่ได้นะ
หลังจากที่ผมไปหาเธอวันนั้น ผมก็กลับมานอนที่บ้าน ก่ายหน้าผากคิดแล้วคิดอีก มาจบที่ลากไอ้พีทมานอนเป็นเพื่อน จะได้หายฟุ้งซ่าน กระเป๋าที่ผมซื้อมาตั้งใจจะให้มิ้นก็ยังคงทิ้งไว้เกะกะอยู่ในบ้านเพราะผมไม่มีเวลาไปหา
“มึงคิดดูนะพีท คนประเภทไหนกันวะที่จะตอบกูกลับมาแบบนี้” ผมบ่นอุบอยู่บนโซฟาสีเหลืองบริเวณห้องนั่งเล่น ไอ้พีทกำลังนั่งดูทีวีในชุดบอ
