เวกัสและธารากลับมายังบ้านของธารา แล้วทั้งคู่ก็ช่วยกันถือของที่ซื้อกันมา เข้ามาภายในบ้าน
“โอ้ย ซื้ออะไรมาเยอะแยะกันลูก เปลืองเงิน ยัยหนู ทำมัยไม่ห้ามพี่เค้าละลูก”มารดาของธาราบ่นออกมา เล่นเอาเวกัสยิ้มกว้าง และรู้ได้เลยว่าธาราได้นิสัยของมารดามาเต็มๆ
“ไม่เป็นไรครับคุณแม่ น้องห้ามผมแล้ว ผมรั้นจะซื้อเอง อย่าบ่นน้องเลยครับคุณแม่” เวกัสตอบมารดาของธาราแล้วยิ้มกว้าง
“พี่ธารา ซื้ออะไรมาเยอะจังเลย” ต้นกล้าวิ่งเข้ามาถามแล้วมองเวกัสอย่างเป็นมิตร
“ให้พวกเราช่วยขนของมั้ยครับ” ภูผาโผล่มาอาสาช่วย
“เอาสิเด็กๆ” เวกัสตอบน้องของธาราอย่างอบอุ่นและดูใจดี
“พี่คนหล่อชื่ออะไรเหรอครับ” ต้นกล้าเดินไปดึงชายเสื้อ ของเวกัสแล้วเอ่ยถาม
“พี่ชื่อเวกัสครับ”
“ชื่อเท่ห์จัง” ภูผาเอ่ยออกมายิ้มๆ
เวกัสยิ้มมอง ครอบครัวของธารา ครอบครัวนี้ไม่มีพิษไม่มีภัย และซื่อๆจริงๆ เวกัสชอบที่นี่ บ้านที่โทรมและเก่า กลับไม่ทำให้รู้สึกว
