หวามสวาทพี่เขย2

1124 คำ
“พี่ยาคะ...กฤไม่ตั้งใจจะว่าพี่หรอกนะคะ” กฤติกาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงจนเกือบกลายเป็นอ่อนใจ          “พี่ยา...พี่ยาเป็นอะไรไปคะ หมู่นี้กฤดูว่าพี่ยาอารมณ์ไม่ค่อยดีบ่อยๆ มีเรื่องอะไรให้ทะเลาะผิดใจกันกับคุณศรัญหรือไงคะ”          “ฉันจะเอาปัญญาที่ไหนไปทะเลาะกับเขากันล่ะ วันๆ คุยกันไม่ถึงสิบคำล่ะมั้งฉันกับเขาน่ะ หรือแกเคยเห็นเขาอี๋อ๋อกับฉันสักครั้งรึก็เปล่า ทุกวันนี้เจอหน้าฉันเขาวางตัวไม่ต่างจากน้ำแข็งขั้วโลกดีๆ นี่เอง เขาทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน ฉันมันก็เป็นได้แค่อากาศธาตุเท่านั้นแหละ ในสายตาของเขาน่ะนะ”          ‘เฮ้อ! มันก็จริงหรอก’ กฤติกาแอบยอมรับอย่างเห็นด้วยกับสิ่งที่กฤติยาพูด พี่เขยของหล่อนมักพูดจากับพี่สาวหล่อนราวกับคนรู้จักที่มาพบกันเข้าโดยบังเอิญ และก็ด้วยถอยคำและท่าทีที่ห่างเหินมากมายราวว่าเขามาอยากเสวนาด้วยเสียอย่างนั้นแหละ แต่ไม่รู้ว่าทำไมหรือเพราะอะไรพี่เขยของหล่อนจึงมีทีท่าแบบนั้นกับคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาของตัวเอง เมื่อก่อนหน้านี้กฤติกาองก็ไม่เคยคิดเอะใจอะไรกับสิ่งเหล่านั้น แม้กระทั้งการแยกห้องกันนอนระหว่างพี่สาวและพี่เขยก็เช่นกัน เพราะหล่อนคิดว่าไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร โดยปกติคนรวยๆ ส่วนใหญ่เขามักทำกันอย่างนี้ทั้งนั้น แม้กระทั้งในหนังสือนิยายที่นักเขียนชื่อดังหลายๆ คนส่วนใหญ่ยังเขียนไว้อย่างนั้น คือต่างคนต่างมีห้องนอนส่วนตัวเป็นของตัวเองเพื่อทำอะไรๆ ได้สะดวกสบายบ้างในบางโอกาส จนมาถึงเวลานี้กฤติกาว่ามันไม่ปกติแล้วล่ะ          “พี่ยาคะ...”          “ไม่...” กฤติกาถูกหยุดคำพูดทั้งหลายทั้งปวงเอาไว้แต่เพียงเท่านั้นแล้วลอบผ่อนลมหายใจแรงๆ ออกมา พี่สาวของหล่อนไม่พร้อมรับฟังอะไรอีกทั้งนั้นในเวลานี้          “แกไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นยัยกฤ เอาเป็นว่าแกทำตามที่ฉันบอกแล้วกัน เพราะฉันจะไปจากที่นี่วันอาทิตย์นี้เหมือนกัน”          “เรื่องมันร้ายแรงถึงอย่างนั้นเชียวหรือคะพี่ยา แล้วนี่พี่บอกคุณศรัญหรือยัง เขาว่าไงบ้าง แล้วพี่ยาจะไปอยู่ที่ไหนกับใครคะ”          “เขาเหรอจะว่าไง ก็ดีใจจนตัวสั่นไปเท่านั้น แถมยังพาผู้หญิงเข้าบ้านไม่ต้องเกรงสายตาใครๆ ไม่ต้องกลัวล่ะที่ใครจะว่าว่าพาผู้หญิงอื่นมาเย้ยเมียถึงบ้าน”             เวลาทุ่มเศษรถสปอร์ตสีแดงคันหรูกับชายหนุ่มผมยาวท่าทางห้าวๆ คนหนึ่งเขาขับรถเข้าจอด และก้าวลงมารับพี่สาวหล่อนที่ยืนรออยู่ก่อนแล้วเจ้าหล่อนสวมชุดสีแดงเพลิงซึ่งมองดีๆ เกือบเหมือนสีเดียวกับรถคันนั้น ทั้งสองคนโผเข้ากอดจูบกันอย่างสนิทชิดเชื้อชนิดไม่ได้แคร์ต่อสายตาของชาวบ้านชาวช่องหรือใครๆ ที่จะผ่านมาเห็นเลยนั่นแหละ กฤติกาที่ยืนมองมาจากข้างในบ้านคิดอย่างไม่พอใจนัก ถึงจะไม่แคร์คนอื่น แต่ควรแคร์คนที่เป็นสามีของตัวเองบ้าง มิหนำซ้ำเขายังเป็นเจ้าของบ้าน นี่ไม่คิดกันเลยหรือไงว่าถ้าเขามาเห็นเมียกอดจูบอยู่กับผู้ชายอื่นในบ้านตัวเองเขาจะเจ็บใจแค่ไหน          ‘นี่ถ้าคุณศรัญออกมาเห็นเข้าจะว่ายังไง ทำไมถึงได้ทำตัวเหลวไหลแบบนี้นะพี่ยา’          กฤติกาเกือบจะสาวเท้าออกไปเร็วเท่าใจคิดอยู่แล้ว เป้าหมายของหล่อนคือสองคนที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่ข้างนอก แต่ต้องชะงักกึกเมื่อมีอะไรบางอย่างมาฉุดรั้งดึงข้อมือของหล่อนเอาไว้เสียกี่อนประหนึ่งเป็นการบอกห้ามอยู่ในที หล่อนหันไปมองไม่พอใจ ตกใจ ปนเปกันไปหมด แต่แล้วเมื่อันมองก็ต้องอยู่ในอาการที่เขาเรียกว่าปากอ้าตาค้างเลยทีเดียวเชียว                 “อ้าว...ไหนพี่ยาว่าเขาไม่ชอบผู้หญิงไงคะ อีกอย่างคุณศรัญเขาไม่เคยพาใครมาเย้ยพี่ยาสักที”          “โอ๊ย...ช่างเถอะน่า อย่าพูดถึงผู้ชายคนนี้เลยได้ไหมเบื่อเหมือนจะตายอยู่แล้ว” กฤติยาพูดจบรีบจ้ำพรวดๆ ห่างออกไป          “พี่ยานั่นพี่จะออกไปไหนหรือคะ อย่าใจร้อนได้ไหมคะพี่ มีอะไรค่อยๆ พูดกันก็ได้ กฤว่าคุณศรัญเขาน่าจะเข้าใจนะคะ พี่ยาคะ...พี่ยา เดี๋ยวค่ะ พี่ยา...”          “เลิกพูดถึงไอ้ผู้ชายงี่เง่านั่นได้แล้วกฤ อย่าลืมที่พี่สั่งด้วย พี่จะออกไปข้างนอกพี่มีนัดคุณอิทธิ” พี่สาวตะโกนตอบกลับมาทั้งๆ ที่ไม่ได้หันมามอง “คุณอิทธิเขาจะมารับพี่ออกไปทานมื้อเย็นด้วยกัน อ้อแล้วฉันอาจเที่ยวต่อกลับดึกๆ เลย แกก็ไม่ต้องรอล่ะ”          กฤติยาตะโกนตอบมาอีกด้วยเสียงอย่างดังไม่เดือดร้อนและไม่กลัวสักนิดว่าใครจะผ่านมาได้ยินแล้วเก็บเอาไปนินทาลับหลังว่าหรือจะเก็บเอาไปฟ้องเจ้าของบ้านนี้ว่ายังไงบ้างกับการที่ตัวเองเป็นเมียของเจ้าของบ้านนี้แต่กลับนัดผู้ชายอื่นคนมารับถึงที่บ้านของเขา กฤติกาได้แต่มองแล้วถอนหายใจอย่างไม่เข้าใจคนเป็นพี่สาวเลยจริงๆ ทั้งที่สามีของตัวเองเพียบพร้อมไปเสียทุกอย่างขนาดนี้แล้ว ทำไมกฤติยายังต้องวิ่งออกไปหาผู้ชายอื่นอีก แล้วนี่พี่เขยของหล่อนเขาเคยรู้เรื่องทำนองอย่างนี้ของเมียตัวเองบ้างไหมนะ          “เฮ้อ!...” กฤติกาถอนหายใจเหนื่อยหน่ายกับความเป็นคนเอาแต่เที่ยว ใช้เงินเปลืองของพี่สาว ปกติพี่เขยของหล่อนก็ดูไม่ค่อยจะแคร์กฤติยาอยู่แล้ว ถ้ายิ่งมารู้มาเห็นว่ากฤติยาออกไปกับผู้ชายที่นัดเข้ามารรับถึงบ้านอย่างนี้ก็ไม่อยากจะคิดเลย อีกทั้งเธอก็ไม่รู้ว่าสองคนนั้นเขามีปัญหาอะไรกันร้ายแรงมากน้อยแค่ไหน กฤติยาถึงได้ตะโกนปาวๆ ว่าให้หล่อนออกไปหาที่อยู่ใหม่ แถมตัวกฤติยาเองก็จะไม่อยู่ที่นี้แล้ว อะไรเรื่องมันจะร้ายแรงจนถึงขั้นต้องเลิกรากันเลยเชียวเหรอ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม