ผ้าห่มผืนหนา อ้อมกอดอุ่นๆ เป็นอะไรที่พอดีกับอากาศเย็นๆ ยามค่ำคืน กล่อมให้เขานอนหลับสบายตลอดคืน และเหมือนทุกครั้งที่กายหนาจะมีอาการประท้วงเมื่อรับรู้ว่ากำลังจะสูญเสียความอบอุ่นในอ้อมกอดของตัวเองไป หากจุมพิตแผ่วเบาชวนฝันก็ทำให้เขาสบายใจที่จะหลับต่อจนถึงเช้า
ตั้งแต่คืนนั้นที่เขาขอกอดเธอ...เขาก็กอดเธอมาตลอดทุกคืน และก็ยังคงรู้สึกตัวตื่นทุกครั้งเวลาอีกฝ่ายขยับตัวและจะตื่นนอนตามเวลาของเธอ บางครั้งเขาก็ตื่นพร้อมเธอและลงไปห้องครัวด้วยกัน ดูเธอทำกับข้าว และช่วยเธอทำนู่นทำนี่บ้าง แม้หลายครั้งจะเป็นการรบกวนเสียมากกว่าก็ตาม
แต่บางวันเขาก็ขังเธอเอาไว้ในอ้อมกอดจนถึงเวลาตื่นของเขาค่อยลุกจากเตียงพร้อมกัน แน่นอนธามรู้ว่ามันอาจจะไม่โอเคนักที่เขาจะทำแบบนี้ต่อไป เพราะนานวันเข้าร่างกายเขาก็เริ่มจะไม่ไหวกับการตื่นก่อนเวลาเกือบสองชั่วโมง ยิ่งช่วงที่ต้องโหมงานหนักแบบนี้ ซึ่งสุพรรณิการ์เองก็คงจะพอรู้เรื่องนี้ เช
