ตอนที่3มาเฟียเหยียบแผ่นดินไทย
1634 คำ
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ ประเทศไทย...
“เชิญครับนาย มีคนของเรามารอรับนายแล้วครับ”
แมทธิวจัดการติดต่อคนของเขาที่อยู่ประจำประเทศไทยให้คอยจัดการทุกอย่างเพื่อต้อนรับนายใหญ่ของเขา ที่มาเยือนประเทศไทยครั้งแรก ความจริงครั้งนี้สำหรับแมทธิวคือครั้งที่สามแล้ว ที่มาประเทศไทย ก่อนหน้านี้เขามาพร้อมกับนายโรเบิร์ต แต่เมื่อเดือนที่แล้วนายท่านได้จากไป ด้วยเหตุนี้ก่อนตายนายท่านได้ฝากฝังธุรกิจที่อยู่เมืองไทยไว้กับแมทธิว เผื่อว่าวันหนึ่งเขาจะได้นำสิ่งเหล่านี้ถ่ายทอดให้กับผู้เป็นทายาทต่อไป
รถตู้คันสีดำใหม่เอี่ยมวิ่งมาจอดทันที โดยไม่เสียเวลาผู้ที่ยืนรอเลยสักนิด ประตูอัตโนมัติเลื่อนเปิดพร้อมกับมาเฟียหนุ่มร่างสูงใหญ่เดินก้าวขึ้นไปนั่งและตามด้วยลูกน้องคนสนิทอีกสองคน จากนั้นเมื่อประตูปิดสนิทแล้วรถก็เคลื่อนออกจากสนามบินอย่างรวดเร็วราวกับอัตโนมัติตั้งไว้!
“อุ้ย! พี่หนึ่งเราไม่ทันแล้วค่ะ นายมาเฟียนั่นขึ้นรถไปแล้วค่ะพี่หนึ่ง” [เมย์ : เอมมิกา เลิศสกุล : วัย22ปี ]
“โอเค งั้นเราก็กลับ”
นับหนึ่งมองรถสีดำที่แล่นออกไปด้วยความเร็วสูงจนมองแทบไม่ทัน พวกมาเฟียมักจะระวังตัวในเรื่องของการเดินทางเป็นพิเศษอยู่แล้ว การเข้าถึงตัวคนพวกนี้ ไม่ใช่เรื่องที่เราจะทำกันได้ง่ายเลยนะ ทำไมแม่ต้องให้เธอมารอรับคนพวกนี้ด้วย
“เราก็มาเสียเที่ยวสิคะพี่หนึ่ง แล้วอย่างนี้คุณป้าไม่บ่นเราเหรอคะพี่หนึ่ง”
“จะบ่นทำไม ม๊าบังคับพี่มาเอง ก็พี่บอกไปแล้ว ว่าไอ้พวกมาเฟียพวกนี้ไม่ใช่พวกมนุษย์ธรรมดาเดินดินทั่วไปที่เราจะเข้าถึงได้ง่ายๆ นะ ที่พี่มาก็เพราะไม่อยากขัดใจม๊าก็แค่นั้นเอง ไปเถอะ กลับกันได้แล้ว”
“งั้น เรากลับไปวางแผนกันใหม่ดีกว่าค่ะพี่หนึ่ง”
“อือ...”
********************
วันต่อมา ณ The Las Vegas Club...
20.40 น.
“ฉันโอเคหรือยังกาย นายช่วยดูข้างหลังให้ที มันดู*โป๊ะไปหรือเปล่า ฉันไม่มั่นใจเลยอ่ะ”
อัญนิชากำลังจับชุดเดรสสีดำรัดรูปให้ขยับลงอีกหน่อย เมื่อเธอรู้สึกว่าเหมือนตัวเองกำลังจะเปลือยแล้วสำหรับชุดที่คนของพ่อเป็นคนเลือกให้เธอใส่ในคืนนี้
“โอเคแล้ว เซ็กซี่มากเลยเฟย์ ฉันไม่เคยเห็นเธอใส่แบบนี้เลยนะ บอกตรงๆ สวยมากเลยว่ะ”
ถ้าไม่ติดว่ากานต์กายกับอัญนิชาถูกเลี้ยงมาด้วยกันตั้งแต่เด็กนะ เขาก็คงจะจีบน้องสาวคนนี้ไปแล้วแน่เลย อัญนิชาเป็นผู้หญิงที่มีหุ่นสูงเพรียว ทรวดทรงที่ดูอวบอิ่มสมส่วน ทุกอย่างที่เป็นเธอนั้นดูเพอร์เฟค (Perfect) ไปหมด
“แต่ว่าฉันไม่มั่นใจเลยนะกาย ฉันแต่งตัวแบบนี้ก็เพื่อจะหวัง*อ่อยผู้ชาย นายเห็นว่าฉันโอเค แต่คนอื่นนี่สิ เขาอาจไม่ได้คิดอย่างนายก็ได้นะ”
“น่า..เฟย์ เธอมั่นใจหน่อยสิ ฉันว่าเธอโอเค ก็คือโอเคนะ สายตาฉันไม่พลาดหรอก…ว่าแต่คลับของนายมาเฟียนี่คนคึกคักเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะ สมควรแล้วที่ป๊าอยากได้”
“อืม...ใช่ คนเยอะมาก เหล่าไฮโซเซเลป (high-society celebrity) เพียบเลย แต่ว่าคลับของป๊าก็เยอะนะ กำไรต่อเดือนหลายล้าน ป๊าจะโลภไปทำไมก็ไม่รู้ เอาเงินที่จะซื้อกิจการไอ้มาเฟียนี่ไว้ไปลงทุนกิจการอื่นยังจะดีกว่านะ ไม่เข้าใจป๊าเลยจริงๆ”
“ไม่มีใครจะเข้าใจป๊าหรอก ป๊าคิดเอง เออเองหมด”
“วันนี้ลูกสาวเจ้ดารินจะลงมือพร้อมกับเราเลยหรือเปล่านะ เมื่อวานไอ้พวกมาเฟียมันมาแล้ว แต่ได้ข่าวว่าลงจากเครื่องก็ขึ้นรถไปเลย พวกมันคงกลัวคนลอบโจมตีหรือเปล่านะ ระวังตัวเองสุดๆ”
“คงมาวันนี้แหละ ฉันก็สืบดูแล้วเหมือนกันนะ ลูกสาวเจ้ดารินนี่ก็สวยมากเลยนะ อยู่เพนท์เฮ้าส์แถวสุขุมวิท ครั้งนี้เจ้ดารินคงทุ่มสุดตัว ถึงได้ส่งมาสองคนเลยนะ ทั้งลูกสาวและหลานสาว คงกลัวพลาดแน่นอน”
ศึกครั้งนี้ใครจะแพ้ชนะก็ต้องรอลุ้นกันไป
10 นาทีต่อมา...
“กาย...เหยื่อของนายมาแล้ว”
ดวงตากลมโตจ้องมองไปที่ประตูบานใหญ่ที่กำลังเปิดรับพร้อมกับร่างสาวสวยทั้งสองคน แต่งตัวจัดจ้านกันทั้งคู่ อัญนิชาก้มมองตัวเองทันที เธอคิดว่าตัวเองแต่ง*โป๊ะแล้วนะ ลูกสาวเจ้ดารินหนักกว่าเธออีก เกมนี้ใครจะชนะ ก็ต้องมาลองวัดดวงกันล่ะทีนี้
“เออสิ...สวยมาก!”
สายตาของกานต์กายที่มองอยู่ก่อนแล้วลุกวาวขึ้นมาทันที สวยขนาดนี้เขาจะทำสำเร็จหรือเปล่านะ
“อืม...นายต้องรีบเปิดก่อนมั้ย หรือต้องรอให้*ชีเจอนายมาเฟียก่อน หรือยังไง”
ระบบเริ่มรวนเมื่อเจอสาวสวยคู่แข่ง งานที่เธอคิดว่ายาก มันกลับยากเพิ่มขึ้นไปอีก นี่เป็นครั้งแรกที่อัญนิชาไม่มั่นใจว่าตัวเองจะทำสำเร็จเลย ประสบการณ์หลอกล่อผู้ชายสำหรับเธอมันเป็นศูนย์ ถึงแม้ภายนอก ใครหลายคนจะมองว่าอัญนิชาเป็นสาวเปรี้ยวจี๊ดก็ตาม แต่ในชีวิตจริงของเธอกลับตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง
“ดูท่าทีไปก่อนสิ ให้ฉันเปิดก่อนมันจะดีเหรอ”
ชุดเดรสรัดรูปสีแดงเพลิงหุ่นนาฬิกาทรายนั้นสะกดทุกสายตาเมื่อเธอคนนั้นย่างก้าวเข้ามาโดยมีพนักงานยืนต้อนรับเพื่อบริการอยู่ไม่ห่าง
“อืม...โอเค ว่าแต่วันนี้นายมาเฟียนั่นจะมาหรือเปล่านะ”
“มาสิ...คนของป๊าบอกว่า วันนี้นายมาเฟียนั่นจะมาดูกิจการของมัน ก่อนที่มันจะตัดสินใจเลือกคนซื้อ”
“ได้ข่าวว่านายโรเบิร์ตรักกิจการนี้มาก เขาจะปล่อยให้ลูกชายขายกิจการที่ตัวเองรักเหรอกาย...”
“ไม่ขายแล้วจะเอาไว้ทำไม ใครจะดูแล นายโรเบิร์ตมีลูกชายคนเดียวนะ รวยขนาดนั้นแล้วจะต้องมาบริหารให้มันเหนื่อยทำไมอีก”
อีกด้านหนึ่ง...
“พี่หนึ่ง...”
“ว่าไงเมย์”
“พี่เห็นสองคนนั่นมั้ย ที่ถัดจากเราไปโต๊ะที่สี่ เขาสองคนนั่นมองเราแบบแปลกๆ มั้ย เมย์เห็นตั้งแต่เราเข้ามาแล้ว คนผู้ชายจ้องพี่หนึ่งตาแทบจะถลนเลยนะ”
“อืม...พี่รู้จัก”
นับหนึ่งเองก็ทำการบ้านมาค่อนข้างเยอะพอสมควร ‘นั่นคือลูกสาวลูกชายของนายเจตน์ คู่แข่งสำคัญของเธอ’
“อย่าบอกนะ ว่านี่คือคนที่คุณป้าบอกไว้”
“ใช่...เขาส่งลูกสาวมาก็ไม่แปลกนะ แต่ว่าลูกชายเขานี่สิ ส่งมาทำไมกัน หรือจะมาช่วย*อ่อยมาเฟียกันนะ”
“นั่นสิคะ แต่ว่าผู้ชายก็หล่อมากเลยนะคะ หรือว่านายมาเฟียจะเป็นเกย์ จะชอบผู้ชายกันคะพี่หนึ่ง ทำไมต้องส่งลูกชายมาด้วย เมย์ไม่เข้าใจเลยค่ะ”
“น้อยๆ หน่อยเมย์ อย่ามโนไปไกล ที่ม๊าให้เธอมากับพี่ ก็เพื่อจะมาช่วยพี่นะ ไม่ใช่มาทำให้พี่สับสน”
“เอ๊า...ก็จริงนี่คะพี่หนึ่ง เขาจะส่งมาทำไม ถ้านายมาเฟียเห็นผู้ชายอยู่กับผู้หญิงแบบนั้น ใครเขาจะคิดว่าเป็นพี่น้องกันบ้างคะพี่หนึ่ง ดูทั้งคู่สิคะ สมกันดีนะ สวย หล่อ เหมาะเป็นคู่รักกันมากกว่าพี่น้องนะคะ”
“พี่เชื่อว่าคนอย่างนายเจตน์จะต้องมีแผนแน่นอน ถึงส่งลูกชายมาด้วย คนพวกนี้ฉลาดอยู่แล้ว คงไม่ทำอะไรที่มันตัดกำลังตัวเองหรอกนะ เลิกคิดเรื่องพวกนี้ได้แล้ว ช่วยพี่ดูหน่อยว่านายมาเฟียนั่นจะมาเมื่อไหร่ และตอนไหน”
“ได้ค่ะพี่หนึ่ง”
แต่อีกด้านหนึ่ง...
“พอนายมาเฟียนั่นเข้ามา นายก็เริ่มเลยนะกาย”
“แกล้งไปที่โต๊ะลูกสาวเจ้ดาริน และเดินเข้าไปทำความรู้จักทำให้ฝ่ายนั้นเสียแผนน่ะเหรอ เธอพูดมารอบที่ห้าแล้วนะเฟย์ อะไรจะตื่นเต้นขนาดนั้น ไม่สมกับเป็นเธอเลย ฉันรู้แล้ว ไม่ต้องย้ำฉันหลายรอบหรอก ย้ำไปย้ำมา ฉันลืมกันพอดี”
“เออ...ฉันกลัวนายลืมไง นายลองมาเป็นฉันสิกาย ฉันต้องเจอกับนายมาเฟียนะ ตัวเป็นๆ เลยด้วย แต่นายนี่สิ แค่เจอกับลูกสาวเจ้ดาริน ใครจะดูน่ากลัวกว่ากันล่ะ”
“ฉันไม่เห็นว่าลูกสาวของเจ้ดารินจะตื่นเต้นเหมือนเธอเลย ดูสิ สงบนิ่ง”
“สงบนิ่งบ้าอะไรล่ะ นายลองดูสิ ว่าเธอยกเครื่องดื่มไปกี่แก้วแล้ว ฉันเชื่อว่า *ชีก็ตื่นเต้นเหมือนกันแหละน่า ดูสิมือของ*ชีตอนยกแก้วเหมือนจะสั่นอยู่นะ”
“แล้วเธอล่ะ แก้วที่สามแล้วนี่ ยังไม่หายตื่นเต้นอีกเหรอ ฉันว่าเดี๋ยวเมากันพอดี น้อยๆ หน่อยล่ะกัน...อืม...มาแล้วเฟย์ เหยื่อของเธอ เดินนำมาเป็นขบวนเลยดูสิ”
ราวกับในหนังไม่มีผิด บอร์ดี้การ์ดประกบหน้าหลัง ซ้ายขวานับสิบ มีนายมาเฟียร่างใหญ่สูงเกือบสองเมตรเดินอยู่ตรงกลาง ความหล่อเหลาไม่ต้องพูดถึง เพราะดูได้จากระหว่างทางเดินสาวสวยทุกคนไม่มีใครเลยที่จะไม่เหลียวมองดูและอยากยลโฉมมาเฟียหนุ่ม
- ผู้เขียน
