บทที่ 12
ขอแค่ฮูหยินคลายโทสะอนุก็พร้อมรับโทษ
ภายในห้องครัวของจวนสกุลหวังยามนี้มีกลิ่นหอมของน้ำแกงคละคลุ้งไปทั่ว ฮวาซือเล่อที่ตื่นตั้งแต่รุ่งสางกำลังนั่งเคี่ยวน้ำแกงสมุนไพรเพื่อนำไปมอบให้ท่านอ๋องสาม
“เอาล่ะน้ำแกงได้ที่แล้ว หนิงอันเจ้าจัดเตรียมใส่เสี่ยหนาแล้วนำไปรอข้าที่รถม้า เดี๋ยวข้าจะไปอาบน้ำเปลี่ยนอาภรณ์สักครู่”
“ให้บ่าวไปช่วยฮูหยินผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ดีไหมเจ้าคะ”
“ไม่ต้องหรอก เมื่อครู่ข้าสั่งให้บ่าวคนอื่นเตรียมน้ำไว้แล้ว”
“เจ้าค่ะ”
หนิงอันรับคำสั่งก่อนจะตักน้ำแกงที่อยู่ในหม้อเทลงชามจัดเตรียมใส่เสี่ยหนา ในจังหวะที่หญิงสาวหมุนตัวตั้งใจจะเดินไปรอฮูหยินที่รถม้าก็ต้องชะงักเมื่อพบกับสตรีที่นางไม่อยากพบเจอหน้า
“คารวะอนุหลิวเจ้าค่ะ”
“นั่นอะไร”
“น้ำแกงบำรุงที่ฮูหยินทำเจ้าค่ะ บ่าวขอตัวนะเจ้าคะ”
หลิวหรูเหม่ยปรายตามองหนิงอันที่กำลังเดินออกไปจากห้องครัว ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรงในห
