23. จะงงมาก
1190 คำ
“มึงว่าไงนะอัน”
“กูก็งงๆ วะ แต่คิดว่าใช่”
“มึงพาผู้ชายเข้าบ้าน แถมนอนเตียงเดียวกันอีก อย่าบอกนะว่า...”
“อย่าหลงประเด็นได้ป่ะ”
“เรื่องน้องมึงเอาไว้ก่อน กูหมายถึงเรื่องเมื่อคืน”
“ไอ้ริ!!”
เช้าวันถัดมาอ้ายอันสะดุ้งโหยง เธอมองไปรอบๆ ก็พบว่าไม่มีใครอยู่แล้ว
แก้วสองใบบนโต๊ะและขวดบรั่นดีถูกเทกินจนหมด นอกนั้นก็ไม่มีอะไรหาย
คนสร่างเมากำลังใช้สมองอย่างหนักว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในคืนนั้น
“นึกไม่ออกวะ”
“มึงเสียตัวให้เขาแล้วใช่มะ”
“อีบ้า! กูว่าไม่” เจ้าตัวภาพตัดตั้งแต่กรอกเหล้าเข้าปากแก้วสุดท้าย ตื่นมาก็ไม่รู้สุกว่ามีส่วนใดผิดปกติ ฉะนั้นความสาวยังคงไม่ถูกปล้น
“แล้วจะเอายังไงเรื่องน้องมึง”
“คืนนี้กูจะไปตามร้านที่ว่า”
“รอกูก่อน เดี๋ยวเจอหน้ากันก็ทะเลาะกันอีก”
“กูไม่ได้จะอะไรป่ะ ขอแค่เห็นว่ามันยังไม่ตายก็พอแล้ว”
ความสัมพันธ์ในครอบครัวห่างหายกันจนเหมือนว่าเป็นคนอื่นคนไกล แต่ตอนนี้คนไกลก็กลับมาแล้วแต่ก็ไม่ได้ข่าวจนต้องมาคอยสืบหาตัว
“ให้กูกลับมาก่อนนะอัน กูไปด้วย อยากเจอมันเหมือนกัน”
“มึงทำงานไปเถอะริ เรื่องมัน กูบอกแล้วว่ากูไม่ได้อะไร”
อ้ายอันส่งเพื่อนรักที่กำลังจะออกต่างจังหวัดไปถ่ายงานโฆษณา เออีสาวพร้อมทีมงานกว่าสิบชีวิตมุ่งหน้าไปยังทะเลสวยที่ห่างจากกรุงเทพฯ ราวๆ ห้าชั่วโมง
“คัท! ปิดกอง” การถ่ายทำใช้เวลาเพียงไม่นานเพราะความมากสามารถของดาราสาวทำให้งานผ่านภายในเทปเดียว
เขมรินทร์ในชุดนางฟ้าสีขาวสะอาดกำลังกลับที่พัก แต่เธอไม่วายทักทายผู้คน
“ขอบคุณทุกคนมากนะคะ งานวันนี้สนุกมากเลย”
“ระดับนางเอกอย่างน้องเข็ม งานถึงได้ราบรื่นดี”
“แหม! เกินไปค่ะ เข็มต้องขอบคุณพวกพี่และทีมงานต่างหากที่น่ารัก เข็มเลยสนุกเหมือนไม่ได้ทำงานเลย”
^^
การหยอกล้อตามภาษาคนสายงานเดียวกัน เออีสาวเป็นแม่งานและเป็นตัวแทนลูกค้า เมื่อเสร็จสิ้นจึงจัดปาร์ตี้เลี้ยงขอบคุณ
“คุณเข็มอยู่ทานอะไรด้วยกันก่อนนะคะ”
“ได้ไม่นานนะคะ พรุ่งนี้เข็มมีงานแต่เช้า”
“โห! ไม่ได้พักเลยเหรอคะเนี้ย”
“มีโอกาสก็รีบทำอะคะ ทุกคนให้โอกาส ให้งาน ที่เข็มมีทุกวันนี้ได้ก็เพราะโอกาสของทุกคนที่เมตตา”
“สุดยอดเลยคะ คุณเข็มเนี้ยนสงเอกทั้งในและนอกจอจริงๆ”
“ไม่ขนาดนั้นคะคุณเอลี่ ยอกันเกินไป”
ฮาๆๆๆ
ตกดึกพอสมควรจนกระทั่งมีบางส่วนแยกย้ายไปพักผ่อน บางส่วนก็ยังคงสนุกกับงาน แต่เออีสาวสังเกตุว่าหนึ่งในทีมที่มาด้วยนั้นห่างหน้าไปตั้งแต่หัวค่ำ
“อยู่นี้เอง! นั่งเป็นพระเอกมิวสิควีดีโอเหรอวะ”
“ริ! กูว่ากูชอบมึง” คนหัวฟูถือขวดเบียร์ในมือหันมองหน้าพร้อมตาแดงก่ำแบบคนเมา
อาร์ทคงใช้มันเพื่อให้มีความกล้าบอกความในใจ
“เมาแล้วเลอะเทอะนะมึง” แต่คนฟังกลับไม่สน
เอลี่ไม่ถือสาคนเมากลับนั่งลงข้างๆ และตบบ่าอาร์ทเบาๆ เพราะเวลาตนเมายิ่งกว่านี้ด้วยซ้ำ
“จริงๆ นะเว้ย”
“กูรู้ว่ากูสวย รวยและเก่งฉิบหาย เราเป็นกันไอ้อาร์ท มึงแค่เมาอย่ามโนไปเอง...พรึ่บ!”
คนแรงเยอะกว่าโผเข้าหาร่างเล็กขณะที่เอลี่ไม่ทันระวัง
ชายหนุ่มกดตัวหญิงสาวนอนราบกับม้านั่งและยกตัวเองขึ้นคร่อมเอวบาง
สองมือหนารั้งสองมือบางไว้เหนือหัวให้ไร้หนทางปัดป้อง
“ไอ้เหี้ยอาร์ท ปล่อย” เอลี่รู้แล้วว่าคนเมาเล่นไม่เข้าท่า
“กูชอบมึง”
“ปล่อยกูนะไอ้ห่า”
“กูชอบมึงจริงๆ นะริ”
ปล่อย!!!!
ครีเอดหนุ่มโน้มตัวหมายจะจุมพิตสาวที่ตนสารภาพความในใจ แม้เธอจะพยายามดิ้น
คนเมาปล้ำกับคนเกือบเมาอยู่เป็นนาทีก่อนที่จะมีเสียงมือกระทบแก้มดังขึ้น
เพี๊ยะ!!
“ริ! กูขอโทษ”
“ปล่อยกู”
“กูไม่ตั้งใจริ กูขอโทษจริงๆ”
“บอกให้ปล่อย ปล่อยกู!” เอลี่ยกขาถีบชายหนุ่มจนอาร์ทปลิวร่วงไปอีกทาง
หญิงสาวด่ากราดเสียงดังอย่างลืมตัวก่อนจะตรงกลับเข้าพักและรวบทุกอย่างลงกระเป๋าก่อนจะออกห้องพักทันที
“ริ! คุยกันก่อนได้ไหม”
“กูไม่อยากเห็นหน้ามึงอีก”
“กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ”
“ไสหัวไปก่อนที่กูจะหมดความอดทน” เอลี่ยืนกำหมัดแน่นพร้อมด้งยน้ำตาไหลอาบหน้า ใครจะนึกว่าการสนิทกับเพื่อนต่างเพศจะเลยเถิดมาจนถึงขั้นนี้
แม้จะเกิดขึ้นเพราะสุราเป็นเหตุ แต่การที่อาร์ทพยายามล่วงเกินตัวเองมันเกินจะรับได้
“กูผิดไปแล้วจริงๆ ริ กูขอโทษจริงๆ”
“ไปตายซะเถอะ ต่อไปนี้มึงกะกูไม่ใช่เพื่อนกัน” เอลี่ถีบชายหนุ่มหงายหลังอีกครั้งและเดินขึ้นรถโดยไม่มองอะไรเลย
เมื่อระบายความโกรธไปกับกรี๊ดลั่นรถจากนั้นก็ระเบิดน้ำตาออกมา
The one
“หน้าไม่อายเลย”
“แอบกินกันเหรอ”
“ไม่แอบมั้ง เขาเม้าท์กันว่าฟัดกันริมชายหาดไม่สนใจใคร”
ปัง!!!
ข่าวลือหนาหูเกี่ยวกับทีมงานถ่ายโฆษณาต่างพากัยพูดถึงและแน่นอนว่าเขาหูอ้ายอัน โดยนิสัยไม่สนใจเรื่องคนอื่นแต่พอมาเรียบเรียงก็เดาออกว่าคนทั้งออฟฟิศกำลังนินทาใคร
“เห็นกับตาไหม ถ้าไม่ก็อย่างคิดเองเออเอง”
“แล้วเพื่อนมึงว่าไงล่ะ เปลี่ยนบรรยากาศเหรอ โรงแรมก็มีนะ ไปฟัดกันริมหาดไม่อายคนอื่นบ้างรึไง” เจ้าแม่ขาเม้าท์เป็นหนึ่งในวงสนทนา
ไม่ทีเรื่องใดที่หนึ่งธิดาจะพลาด เรื่องนินทาชาวบ้านเธอรู้ลุกราวกับเห็นมันด้วยตาตัวเอง
“ได้ข่าวว่าลางานด้วยนิ อายเหรอ อายทำไม”
“เงียบปากไปเลย”
“เถียงไม่ออกล่ะซิ บอกเพื่อนมึงนะ คนเขารู้กันทั้งออฟฟิศแล้ว มาทำงานเถอะไม่ต้องอาย”
“หุบปาก!” รองผู้จัดกาบัญชีจอมหัวร้อนแทบจะกระโดดตบปากหนึ่งธิดา
เจ้าตัวเองก็เพิ่งรู้จากปากชาวบ้านและยังติดต่อเอลี่ไม่ได้ ความเป็นห่วงผสมร้อนใจจึงไม่รอช้ารีบกลับไปยังคอนโด
ปังๆๆ
“อย่าให้กูต้องไขเข้าไป”
ปังๆๆ
“กูรู้ว่ามึงอยู่นะไอ้ริ เปิดประตู”
ปังๆๆๆ
Ping
ข้อความถูกส่งเข้ามือถือ ช่วยไม่ได้ที่อ้ายอันจำต้องเปิดดู เอลี่พิมพ์มาบอกว่าเมื่อตัวเองพร้อมจะออกไปหาอันเอง จากนี้ยังไม่สามารถพูดอะไรได้จริงๆ
- ผู้เขียน
