เพื่อนคุณหนูพีช

846 คำ
กระเป๋าหรูแบรนด์ดังหลากหลายใบถูกเลือกมาวางไว้บนเตียง พีชญาพยายามสรรหาใบที่เข้ากับชุดเดรสสีดำผ้ากำมะหยี่รัดรูป อวดเรือนร่างและแผ่นหลังบางในผิวสีแทนสวยจากการอาบแดด ในที่สุดก็ได้กระเป๋าถือใบเล็กสำหรับปาร์ตี้สังสรรค์ในค่ำคืนนี้ พีชญาไม่ได้อยากจะไปร่วมงานอะไรนัก แต่วงสังคมไฮโซที่เธอใช้หน้าที่การงานและกิจการครอบครัวเอื้ออำนวยความสะดวกนั้น ทำให้จำเป็นต้องไปร่วมงานอย่างช่วยไม่ได้ จำได้ว่างานนี้ถูกจัดขึ้นโดยแพรวพราวลูกสาวเจ้าสัวใหญ่แห่งธุรกิจที่ดิน แพรวพราวเป็นหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกัน และมักจะเลือกคบแฟนหนุ่มเป็นนักธุรกิจดังทั้งนั้น ครั้งก่อนที่เจอกันยังอวดกับพีชญาอยู่เลยว่าแฟนคนล่าสุดที่คบหาเป็นถึงเจ้าของธุรกิจนำเข้ารถยนต์ แถมยังหนุ่มยังแน่น ริมฝีปากสวยยกยิ้มเลือกหาสร้อยเพชรเส้นพอดีลำคอสวยสักเส้นเป็นเครื่องประดับ ก่อนคว้ากุญแจรถคันหรูเตรียมออกไปร่วมงาน งานเลี้ยงเล็ก ๆ ถูกจัดในเพ้นเฮ้าส์หรูใจกลางกรุง จากชั้นบนสุดของตึกแห่งนี้เห็นวิวสวยยามค่ำคืนของทั้งเมือง พีชญาทักทายเหล่าบรรดาไฮโซเซเลปคนดังหลายคนที่รู้จักหน้าค่าตา ก่อนจะย้ายมานั่งรวมกับแพรวพราวและแฟนหนุ่มรวมถึงเพื่อน ๆ ที่สนิทอีกโต๊ะหนึ่งของมุมสระว่ายน้ำ ปาร์ตี้กำลังดำเนินไปอย่างสนุกสนาน ดีเจและนักร้องดังที่ถูกจ้างมาร่วมงานเปิดเพลงเร้าจังหวะ ชวนให้ผู้คนชนแก้วและโยกย้ายกันอยู่ที่ริมสระ พีชญาพิงกายกับโซฟานุ่ม จิบแชมเปญชมบรรยากาศไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งชายหนุ่มข้างกายก้มลงมากระซิบทักทายเอ่ยขอนั่งร่วมวงด้วยเธอจึงหลุดออกจากภวังค์ " นั่งด้วยนะพีช " " อ้อ ไม่เจอกันนานนะ " หญิงสาวยกยิ้มให้ชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกัน จำได้ว่าเขาไปเรียนที่ต่างประเทศอยู่นาน จนเธอเองก็แทบลืมเพื่อนวัยเด็กคนนี้ไปแล้ว เขาเป็นลูกชายคนเดียวของเจ้าของโรงแรมดังที่มีสาขาทั่วประเทศ รูปร่างสูง ผิวขาว หล่อเหลาในแบบมาดนักธุรกิจหนุ่ม พีชญาเดาว่าเขาคงมีสาว ๆ มากหน้าหลายตาเข้าคิวแย่งกันไม่เว้นว่าง แก้วแชมเปญในมือเลื่อนขยับมาชนกันเบา ๆ ก่อนต่างฝ่ายต่างยกจิบตามมารยาท โต๊ะเล็ก ๆ ที่นั่งกันอย่างใกล้ชิดล้อมวงกันถึงหกคน โดยแบ่งเป็นโซฟาสามตัวตัวละสองคน แพรวพราวกับแฟนหนุ่มนั่งอิงแอบกันอยู่ฝั่งตรงข้าม อีกฝั่งเป็นสองเพื่อนสาวที่นั่งโยกกันตามจังหวะดนตรีเบา ๆ ส่วนพีชญากับชายหนุ่มที่ส่วนสูงกว่า 180 เซนติเมตร นั่งไหล่เบียดกันเงียบ ๆ โดยไม่ได้พูดจาอะไร " ว้ายย นั่นคุณณภัทรเจ้าของรีสอร์ที่พัทยา " " ต้องไปขอชนแก้วหน่อยแล้วเดี๋ยวมานะ " ดูเหมือนการมาถึงของใครสักคนที่เป็นแขกในค่ำคืนนี้จะเรียกความสนใจได้พอควร ทั้งโต้ะจึงลุกจากไปเหลือเพียงหญิงสาวและเพื่อนวัยเด็ก ด้วยความที่เป็นโต๊ะเจ้าของงาน มุมนี้จึงอยู่ห่างจากผู้คนออกมาสักหน่อย มีต้นไม้จัดสวนประดับพอกั้นโซนความเป็นส่วนตัวอยู่บ้าง ไฟสลัวและวิวยามค่ำคืนมืดลงกว่าส่วนอื่นของงาน จนแทบไม่สังเกตุเห็น เรียวขาสวยที่นั่งไขว่ห้างโดยมีสะโพกด้านนึงแนบชิดกับต้นขาแกร่งภายใต้กางเกงยีนส์ของชายหนุ่ม เพราะโซฟาขนาดเล็กทำให้นั่งใกล้ชิดกันเสียจนไม่มีช่องว่าง จึงรู้สึกร้อนวูบวาบยามคนข้างกายคอยหันมาชวนคุยเป็นระยะ ด้วยองศาใบหน้าที่ห่างกันเพียงคืบ ดวงตากลมโตสบตากับเพื่อนวัยเด็ก ค่อย ๆ ยกแก้วแชมเปญขึ้นจิบก่อนจะละเลียดปลายลิ้นสีชมพูกับขอบแก้วใส จนคนตรงหน้าเหม่อมองไม่วางสายตา ดูเหมือนว่าจะไม่ต้องพูดอะไรกันมาก พีชญาเห็นแววตาเร่าร้อนของเขาที่ส่งมาดี ต้นขาสวยภายใต้ผ้ากำมะหยี่ถูกฝ่ามืออุ่นค่อย ๆ ลูบไล้เบา ๆ บิดกายอย่างระมัดระวัง ยามปลายนิ้วยาวกดคลึงลงบนกลีบนุ่มผ่านชุดชั้นในผ้าลูกไม้ เราต่างดูปกติิดีหากมองมาจากอีกฝั่งของสระว่ายน้ำ แต่ใครจะรู้เลยว่าภายใต้การบังสายตาจากโต๊ะเตี้ยตัวเล็กที่วางอาหารและเครื่องดื่ม พีชญากำลังถูกคนข้างกายมอบความเสียวซ่านให้ด้วยนิ้วอุ่น " อ่ะ...อื้ม... " เรือนร่างบางสะดุ้งเกร็งเล็กน้อยยามจังหวะกดคลึงเร่งเร้าขึ้น ปลายลิ้นเลียวนที่ขอบแก้วแชมเปญในมือเป็นการระบายอารมณ์ ทุกการกระทำยั่วยวนสายตาคนมองจนต้องถอนลมหายใจร้อนออกมาแรง ๆ แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้มากเพราะอยู่ท่ามกลางผู้คนในงาน " ฮึก..อื้ม.."
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม