ความเงียบดำเนินต่อไปสักพัก บรรยากาศที่คล้ายหยุดชะงักก็ถูกทำลายลงด้วยเสียงทักท้วงของฮาน
“ได้กลิ่นอะไรหรือเปล่า”
ฉันมองไปที่ตาหนูอัตโนมัติ ก็เห็นเจ้าตัวเล็กนั่งนิ่ง แววตากลมแป๋วแข็งเกร็งมีน้ำใสๆ คลออยู่ ท่าทางแบบนี้หรือว่า… ฉันจับขอบกางเกงกับผ้าอ้อมด้านหลังเปิดดู กลิ่นคลุ้งขึ้นมาทันที
ชัดเลย…
ฉันกำลังจะพาลูกไปทำความสะอาดก็ฉุกนึกถึงคำพูดฮานก่อนหน้านี้ขึ้นมาได้ กอปรกับสีหน้าเขาตอนที่รู้ว่าลูกอึทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะเอาคืน ส่งภามให้ฮาน
“บอกจะเลี้ยงลูกไม่ใช่เหรอ พาไปล้างก้นสิ”
ฮานเลิกคิ้ว มองฉันด้วยใบหน้านิ่งๆ ก่อนเลื่อนสายตาลงมองตาหนู “พี่ก็อยากทำ แต่สภาพพี่แค่ช่วยตัวเองก็ลำบากแล้ว”
“ชิ” ฉันทำเสียงไม่สบอารมณ์ใส่ฮาน อุ้มตาหนูขึ้นเดินไปทางห้องน้ำโดยไม่พูดพร่ำอะไรอีก แต่ถ้าสภาพฮานสมบูรณ์ดีฉันไม่จบง่ายๆ แบบนี้หรอก ต้องขอแขวะสักสิบประโยคถึงจะสาสมกับคำพูดที่ทำร้ายจิตใจฉันก่อนหน้านี้
ฉันไม
