เมื่อคาบเช้าหมดลง ทั้งหมดจึงชวนกันไปหาอะไรกินระหว่างรออาจารย์ในคาบต่อไปเข้ามาสอน โดยเอาถุงแบรนด์เสื้อผ้าวางเอาไว้ที่โต๊ะ เพราะคิดว่าไปไม่นานและเดี๋ยวก็กลับมา
“ของก็เอาไว้นี้แหละ คาบต่อไปก็เรียนห้องนี้” นีน่าเอ่ยบอกพร้อมกับสายตาที่มองไปยังถุงเสื้อแบรนด์เมน ซึ่งยูกิก็พยักหน้าเห็นด้วย ก่อนที่ทั้งหมดจะเดินออกจากห้องไปหาอะไรกินฆ่าเวลา
จากนั้นเมื่อทั้งสามคนเดินกลับขึ้นมาในห้องเรียนเพื่อเรียนต่อในภาควิชาต่อไปตามปกติ
“ทงคัตสึที่แคนทีนไม่อร่อยเท่าร้านที่ยูกิทำงานเลย” เฟมี่บ่นอุบเมื่อเมื่อครู่ได้ลองร้านอาหารญี่ปุ่นเปิดใหม่
“นั่นสิ อยากไปกินเลยอะ เมื่อกี้หมูอมน้ำมันสุด ๆ กะหล่ำก็ฝอยใหญ่ไป”
“เย็นนี้ไปกันไหม วันหยุดเราพอดี” ยูกิเอ่ยชักชวนเพื่อนทั้งสองเธอก็เห็นด้วยว่าไม่มีใครทำอร่อยเท่าคุณอาของเธออีกแล้ว
“เอาสิ ข้าวเติมฟรี กะหล่ำซอยก็เติมฟรี จะมีที่ไหนดีกว่านี้ไม่มีแล้ว”
“พูดอย่างกับแกกินเยอะ”
