หลังจากพาเจ้าสาวคนสวยที่ริอาจหนีงานแต่งกลับสู่อ้อมกอดได้สำเร็จ ชายหนุ่มก็ไม่ใจร้ายถึงขนาดจะขัดขวางร่างบางไม่ให้พบเจอกับครอบครัว น้ำรินเกลียดช่วงเวลาเหล่านี้ที่สุด ทุกคนพยายามแสแสร้งทำดีกับเธอ คิดว่าไม่รู้หรือว่าภายในใจต้องการอยากฆ่ากันเพียงใด เธอไม่ได้โง่เหมือนคราวเป็นเด็กน้อยอีกแล้ว
“ยังไงก็ต้องกราบขอโทษคุณแอรอนด้วยนะคะที่ลูกสาวของดิฉันทำตัวไม่น่ารักแบบนั้น” วรวรรณยกมือไหว้บุคคลที่มีวัยวุฒิน้อยกว่าตนหลายรอบปี ถ้าไม่ติดว่าเขานั้นรวยมหาศาล อย่าหวังเลยว่าหล่อนจะทำ คนเหย่อหยิ่งไม่เอาใครทำทุกอย่างได้ก็เพราะเงินเท่านั้น
“ต่อไปนี้ผมจะตักเตือนยัยรินเองครับ รับรองว่าจะไม่ให้ทำตัวเหลวไหลแบบนั้นอีก ดูสิเนี่ยใครสั่งใครสอนให้หนีงานแต่งแบบนั้น รู้หรือเปล่าว่านักข่าวเขาเอาเรื่องของแก เอ่อ ของลูกไปเขียนว่ายังไง” บิดากำมะลอทำทีว่ากล่าว หากในใจกลับอยากจะตบสั่งสอนสักฉาดสองฉาด ถ้าไม่ติดชายหนุ่มรูปหล่อนั่
