ทวงสิทธิ์รัก เมียเก่าเก็บ

๓ โลกใบใหม่

๓

โลกใบใหม่

บรรยากาศภายในบ้านค่อนข้างเงียบสงบ แต่กลับเป็นช่วงเวลาที่ประกายดาวรู้สึกมีความสุขมากที่สุดเมื่อได้กลับมาเป็นนางสาวประกายดาว ฉัตรอุดม อีกครั้งหลังจากต้องใช้นามสกุลคนอื่นมาถึงห้าปี และจากวันจรดปลายปากกาเซ็นใบหย่าจนถึงวันนี้ก็เป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็มแล้ว

ท่าทางสดใสของลูกสาวทำให้คุณลดาหันมายิ้มกับสามี

“ถ้ารู้ว่าหนูดาวจะมีความสุขมากขนาดนี้ ฉันยุให้ลูกหย่ากับตาอาร์มตั้งแต่ตอนแรกแล้ว”

คุณทัศนัยมองภรรยาที่วางแก้วชาลงบนโต๊ะด้วยสีหน้าอมยิ้ม พลางเหลือบสายตามองไปยังบุตรสาวที่กำลังนั่งเล่นอยู่กับเจ้าแมวดั้งหักหน้าเหวี่ยงตัวอ้วนพีพันธุ์เปอร์เซียสีขาวที่เพิ่งได้มาครอบครองเกือบหนึ่งอาทิตย์ พักๆ ก็จะมีเสียงหัวเราะคิกคักดังแว่วมาเป็นระยะจากบุตรสาวพร้อมเสียงแง้วๆ จากเจ้าแมวตัวนั้น

“คุณทำถูกแล้ว เรื่องแบบนี้ควรให้ลูกเป็นคนตัดสินใจด้วยตัวของเขาเอง”

“ใครมา” คุณลดาเปรยตัดบทพร้อมกับมองออกไปทางหน้าบ้าน เช่นเดียวกับประกายดาวที่หันไปมองเช่นกัน สักพักสาวใช้ก็เดินนำร่างสูงของชนาธิปเข้ามาภายในห้องนั่งเล่น

“สวัสดีครับคุณอา”

สองสามีภรรยารับไหว้ชนาธิปด้วยความยินดี

“สวัสดีจ้ะ เชิญนั่งก่อน นี่นัดเอาไว้กับหนูดาวใช่ไหม” คุณลดาหันไปมองลูกสาวที่ปล่อยแมวลงบนพื้น แล้วเดินมานั่งลงข้างๆ มารดาพร้อมกับไหว้ชายหนุ่ม

“ไม่ใช่หรอกครับ พอดีว่าผมผ่านมาทางนี้ ก็เลยแวะมากราบสวัสดีคุณอาทั้งสอง นี่ของฝากครับ”

คุณลดารับไปพร้อมรอยยิ้มอ่อนหวาน พลางหันไปสบตาสามีที่กำลังมองชายหนุ่มรุ่นลูกตรงหน้าด้วยสายตาพินิจพิเคราะห์อย่างละเอียด เพราะระยะหลังมานี้ชนาธิปบังเอิญมาเจอลูกสาวของพวกท่านบ่อยจนต้องจับตามองเป็นพิเศษ

“ขอบใจมากจ้ะ คุณคะ เราให้เด็กๆ เขาคุยกันดีกว่านะ” คุณลดาหันไปบอกกับสามี ก่อนจะยิ้มขันบุตรสาวที่ทำหน้าเหลอหลา ก่อนหันมาโปรยยิ้มให้กับชนาธิปที่ยิ้มตอบท่านอย่างขอบคุณที่รู้ใจเขา

เมื่อออกมาจากห้องรับรองแขก คุณทัศนัยจึงหันไปถามภรรยา

“คุณคิดยังไงถึงปล่อยให้ลูกอยู่กับตาเชนสองต่อสอง”

คนเป็นภรรยาที่นั่งลงบนโซฟาภายในห้องนั่งเล่นอีกด้านของบ้านยกยิ้มอ่อนๆ

“ฉันว่าผู้ชายคนนี้ดูดีทีเดียว จากที่สืบมาก็เห็นว่าชาติตระกูลดี มีงานการมั่นคง นิสัยใจคอใช้ได้ ที่สำคัญไม่เจ้าชู้ ถ้าเราจะเปิดโอกาสให้ลูกได้พิจารณาคนดีๆ ด้วยตนเองบ้างก็คงไม่ใช่เรื่องผิดอะไรไม่ใช่เหรอคะคุณ อีกอย่างดูๆ ไปลูกเราก็ชอบตาเชนด้วย ถึงแม้ตอนนี้จะยังไม่คิดอะไรมากไปกว่าเพื่อนกว่าพี่ก็เถอะ”

เหตุผลของภรรยาทำเอาคนเป็นสามีถึงกับลอบผ่อนลมหายใจยาว เพราะในความคิดของท่านนั้นยังไม่อยากให้ลูกสาวคบหาใครในช่วงเวลานี้นักหรอก อยากให้พักใจพักกายมากกว่า แต่พอมองไปทางภรรยาท่านรู้เลยว่าอีกฝ่ายชอบใจชนาธิปไม่ใช่น้อย

“ตามใจก็แล้วกัน แต่ผมบอกไว้ก่อนนะว่าเราจะไม่บังคับลูกหรือชี้ชวนให้ลูกชอบพอใครอีกแล้ว ต่อจากนี้ไปลูกควรเป็นคนกำหนดชีวิตของเขาเอง”

คุณลดาเหลือบตามองสามีก่อนจะค้อนคม

“ก็ต้องแบบนั้นสิคะ ฉันแค่ชอบอัธยาศัยของเขา ไม่ได้คิดจะชี้นำลูกหรอก แต่ถ้าต่อไปเขาจะคบหากันหรือเป็นได้แค่พี่น้องกันมันก็เรื่องของพวกเขา”

เมื่อได้ฟังคำของภรรยาคุณทัศนัยจึงพยักหน้าอย่างเบาใจ ท่านอยากให้ลูกสาวได้ใช้เวลาไตร่ตรองในการคบหาใครสักคนอย่างรอบคอบ คราวก่อนประกายดาวยอมแต่งกับอารัญเพราะพ่อกับแม่ที่มีความสัมพันธ์อันดีกับคุณอัญชัน และก่อนอารัญไปศึกษาต่อต่างประเทศฝ่ายนั้นเคยติดตามมารดาออกงานเลี้ยงต่างๆ ได้พบพูดคุยกับพวกเขาบ่อยครั้ง และเคยเจอกับประกายดาวอยู่หลายหนหลายครา เมื่อคุณอัญชันเอ่ยทาบทามบุตรสาว พวกตนก็สองจิตสองใจ แต่พอถามลูกสาวเจ้าหล่อนก็บอกเพียงว่าตามใจพ่อกับแม่

ลูกสาวของพวกท่านน่ารักแบบนี้เสมอ มักทำตามใจพ่อกับแม่ตลอด เมื่อชีวิตคู่ของลูกสาวไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง พวกตนจึงรู้สึกผิดและเสียใจมากที่เป็นต้นเหตุให้ลูกเพียงคนเดียวของพวกตนต้องตกอยู่ในสภาพนั้นมาเนิ่นนาน

แต่เมื่อเริ่มจะมีผู้ชายคนใหม่เข้ามาสนใจในตัวบุตรสาวอย่างเปิดเผย คุณทัศนัยกลับไม่แน่ใจสักเท่าไร แม้ว่าชนาธิปจะดูเพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง แต่ท่านก็ยังอยากให้ลูกสาวดูกันไปนานๆ ไม่อยากให้ลงเอยรวดเร็วเกินไป เพราะกลัวว่าประกายดาวจะต้องช้ำใจซ้ำสอง

ด้านชนาธิปกับประกายดาวกำลังคุยกันอยู่ในห้องนั่งเล่น มีสาวใช้ผลัดเปลี่ยนกันไปสอดส่องอยู่เป็นระยะตามคำสั่งของคุณทัศนัย

ชนาธิปรู้ทันเขาลอบยิ้มขันกับอาการหวงลูกสาว ขณะเดียวกันประกายดาวเองก็พอจะรู้ว่ากำลังถูกจับตามอง

“พี่เชนแค่ผ่านมาทางนี้จริงๆ น่ะเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยใบหน้าเจือยิ้ม เพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายตั้งใจมาต่างหาก ไม่ใช่เพียงแค่ผ่านมาอย่างที่กล่าวอ้างกับบิดาและมารดาของหล่อน

“ก็ ตั้งใจผ่านมาน่ะครับ” เขาสารภาพพร้อมรอยยิ้มที่ส่งให้คนหน้าหวาน ทำให้คนตัวบางที่นั่งอยู่บนโซฟาตรงข้ามหัวเราะขันแผ่วเบากับมุกแอบแฝงของเขา

“ขอบคุณสำหรับของฝากนะคะ ช่วงนี้งานเป็นยังไงบ้างคะ แล้วได้เจอกับพราวบ้างหรือเปล่า หนูดาวได้คุยกันบ้าง พราวบอกว่าช่วงนี้งานยุ่ง”

“เจอกันบ้างครับ พราวงานยุ่งจริงๆ บินไปต่างประเทศบ่อย ส่วนงานของพี่เองก็ยังปกติดีครับ จะมียุ่งๆ บ้างก็นิดหน่อยไม่มาก แล้วหนูดาวล่ะ เริ่มงานกับคุณพ่อเป็นยังไงบ้าง”

เนื่องจากประกายดาวตัดสินใจเข้าไปเรียนรู้งานภายในบริษัทรับเหมาก่อสร้างของบิดา เริ่มจากการเป็นผู้ช่วยเลขาฯ รวมถึงรับหน้าที่จิปาถะ แม้กระทั่งออกไปไซต์ก่อสร้างกับทีมงาน เพื่อการเรียนรู้อย่างลึกซึ้ง เตรียมพร้อมการรับไม้ต่อจากบิดาในอนาคต

“สนุกดีค่ะ แต่ก็ค่อนข้างเหนื่อย ดีนะที่วันนี้หนูดาวหยุดพัก ไม่อย่างนั้นพี่เชนอาจต้องมาเสียเที่ยว”

ชายหนุ่มยิ้มกว้าง เพราะเขารู้ว่าหล่อนอยู่บ้านจึงได้มา เวลาเดียวกันก็สบตาคู่งามด้วยความรู้สึกดีมากขึ้นทุกครั้งที่พบเจอ

“งั้นถ้าหนูดาวไม่ว่าอะไร พี่ขอเบอร์ส่วนตัวของหนูดาวได้ไหม เพราะคราวหน้าพี่จะได้โทร.นัดหนูดาวก่อน”

ประกายดาวกดริมฝีปากยิ้ม กลายเป็นว่าหล่อนเปิดโอกาสให้เขาขอเบอร์เป็นครั้งที่เท่าไรก็จำไม่ได้ และคราวนี้ก็คงไม่มีอะไรให้ปฏิเสธเขาได้อีก

“ก็ได้ค่ะ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชนาธิปจึงยิ้มกว้างกว่าเดิม บันทึกรายชื่อของประกายดาวเป็นผู้ติดต่อคนล่าสุด แล้วกดโทร.ออกทันที

เมื่อเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ส่วนตัวของประกายดาวดังขึ้น หญิงสาวจึงสบตาคนที่กำลังแนบโทรศัพท์ของตนเองกับหูและมองมาราวจะบอกกลายๆ ว่ารับหน่อยสิครับ

ประกายดาวปล่อยให้เสียงดังต่ออีกนิดจึงกดรับสาย

“สวัสดีค่ะ ประกายดาวพูดอยู่ค่ะ” ทั้งน้ำเสียงและแววตาอ่อนหวานของประกายดาว ทำให้ชนาธิปยิ้มกว้าง หัวใจพองโตคับอกกว้าง

“สวัสดีครับ พี่เชนเองนะครับ”

“ค่ะ โทร.มามีอะไรหรือเปล่าคะ” เจ้าของเสียงหวานยิ้มตอบคนตรงหน้า

“คือ อาทิตย์หน้าญาติของพี่ฉลองเปิดร้านใหม่ แนวร้านอาหารกึ่งผับ พี่อยากชวนหนูดาวไปด้วย ถ้าหนูดาวไม่รังเกียจ พี่อยากให้หนูดาวไปด้วยกัน”

ทั้งสีหน้า แววตาและน้ำเสียงของชนาธิปแฝงด้วยอาการออดอ้อนกลายๆ รวมทั้งประโยคปิดที่ไม่เปิดโอกาสให้ปฏิเสธ ทำให้คนที่นั่งฟังและสบตาตอบรู้สึกแปลกๆ ความรู้สึกตอนนี้จึงต่างจากตอนที่ถูกอารัญมอง ฝ่ายนั้นทั้งเย็นชา ไร้ความรู้สึก ทว่ากับชนาธิปเขาทำให้หล่อนสดชื่น และบางครั้งก็ใจเต้นแรง แต่อาการเหล่านั้นอยู่ไม่นานนักก็จางหาย คล้ายกับเวลาที่พบเจอสิ่งของถูกใจในช่วงระยะสั้นๆ

คงเพราะที่ผ่านมาคนที่หล่อนเคยคาดหวังว่าเขาจะสนใจไยดีต่อกันบ้างไม่เคยให้ความสำคัญ ไม่เคยทำให้รู้ว่าความรู้สึกดีจากชายคนพิเศษ หรือจากคนเป็นสามีนั้นเป็นเช่นไร

“ตกลงค่ะ”

สายตาและรอยยิ้มอ่อนๆ พร้อมคำตอบรับหลังจากที่เจ้าหล่อนคิดอยู่สักพัก ทำให้ชนาธิปยิ้มอย่างยินดีก่อนจะตัดสาย

สายตาที่ทั้งคู่สบประสาน ทำให้สาวใช้ที่แอบมองต่างตีความไปในทิศทางเดียวกัน