เสิ่นเหวินปินกระโดดลงมาอย่างแผ่วเบาและค่อยๆย่องเข้าไปบนเตียงของนาง ดึงสายรัดเอวตนลงไปอย่างรุ่ยร่าย และจู่โจมมัดมือของลี่ชุนในทันที นางลืมตาตื่นและเอ่ยรอดไรฟันขึ้นมา
"ข้าจะนอนออกไปนะ !!! "
เสิ่นเหวินปินมิใส่ใจนาง ดึงผ้าบางเบาที่คลุมร่างนางออกจากกายนาง และก้มลงลิ้มรสดอกไม้ฉ่ำหวาน ที่กลางร่างนางอย่างชื่นใจ ลิ้นหนาๆตวัดไชชอนเบาๆในกลีบดอกไม้งาม ลี่ชุนบิดกายดิ้นเร่ายามที่ลิ้นร้อนๆ ชำแรกเข้าออกในกายนาง นางเผลอแอ่นกายรับอย่างลืมอาย อ้าขาออกจนกว้างอย่างร้อนรนขึ้นมา
เสิ่นเหวินปินใช้นิ้วหยาบๆ ทิ่มพรวดลงไปในกายนาง เข้าออกช้าๆ ลี่ชุนดิ้นและสั่นกระตุกขึ้นมา ดวงตาเบิกค้างถึงสวรรค์ไปในทันทีที่นิ้วแข็งแกร่งทิ่มพรวดลงมาแรงๆ อีกคราหนึ่ง
เสิ่นเหวินปิ ดึงนิ้วออกมาไล้ไปมาช้าๆต่อหน้านาง และเลื่อนกายขึ้นทาบทับ กดแทรกแก่นกายที่รวดร้าวบวมเป่ง ลงไปในกายนางอย่างรวดเร็ว
"ซี้ดดดดดด อ้าาาาาา "
ลี่ชุนสั่นกระตุ
