Episode 2 พี่ป้องกันตลอด
หนึ่งทุ่ม สองทุ่ม สามทุ่ม
พี่ไวน์ก็ยังไม่มา ฉันไม่สำคัญหรือเขามีคนอื่นกันเเน่ จู่ๆ น้ำตาก็ไหล ฉันร้องจนเผลอหลับไป ..
@เช้าตรู่..
ติ๊ดดดดด...
เสียงโทรศัพท์ดังปลุกให้หญิงสาวที่กำลังหลับไหล ค่อยๆ ลืมตาขึ้น
[ ฉัน : ฮัลโหล ]
[ ปลายสาย : ลูก ]
[ ฉัน : แม่!! มะ..มีไรคะ ]
ฉันดีดตัวนั่งมองหน้าจอ
'มามิ๊ที่รัก'
[ แม่ : ทำไมลูกทำเสียงตื่นเต้นจนขนาดนั้น แม่แค่คิดถึงอยากให้ลูกกลับมานอนบ้านนะ ]
[ ฉัน : อ่อ ค่ะ หนูก็คิดถึงแม่ ]
น้ำตาคลอเบ้า เมื่อคิดถึงเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น
[ แม่ : วันนี้กลับมานอนบ้านนะจ๊ะ ตาศินก็กลับมาด้วย เราจะได้มานั่งกินข้าวพร้อมไปกัน ]
[ เรา : ค่ะ ]
หลังจากวางสายจากแม่ ฉันก็โทรหาพี่ไวน์ติดแต่ไม่รับสาย เฮ้อออ!! เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้ เดี๋ยวนี้พี่ไวน์ตีตัวออกห่างฉันมาก งานหนักหรือติดหญิงนะ
วันนี้ต้องบอกเรื่องท้องให้พี่ไวน์รู้ และพาไปหาครอบครัวฉันให้ได้..
@บ่าย..
ฉันพยายามติดต่อพี่ไปไวน์จนแล้วจนแล้วรอดเขาก็ไม่โทรกลับมา เครียด!!!
ติ๊ด! เสียงแมสเซจเข้า
( หนาม )
เพื่อนสนิทฉันเอง ส่งไรมาเนี่ย
ฉัน : อึก!
เมื่อฉันเปิดดูมันคือรูปพี่ไวน์กับผู้หญิงอื่นเดินควงแขนกันหน้าตายิ้มแย้ม
ฉันส่ายหัวไปมา คงไม่ใช่หรอกมั้ง พี่ไวน์รักฉันจะตาย ผู้หญิงคนนั่นคงเป็นญาติพี่ไวน์ลูกพี่ลูกน้องมััง!! ฉันทำใจยอมรับไม่ได้เลยคิดเข้าข้างตัวเอง
ครืดดด ครืดด
[ ยัยหนาม ]
[ ฉัน : อืออ ]
[ หนาม : แกอยู่ไหน ]
[ ฉัน : คอนโด ]
[ หนาม : แกมันโง่ ]
[ ฉัน : มาด่าฉันทำไมย่ะ ]
[ หนาม : ผัวแกมากับหญิงอื่นแล้ว รีบมาห้างXXด่วนๆเลยนะ ]
[ ฉัน : อาจจะเป็นลูกพี่ลูกน้องพี่ไวน์ก็ได้มั้ง!! ]
[ หนาม : ลูกพี่ลูกน้องบ้านแกสิย่ะ จะสิงกันแล้วนั้น แกอย่าโง่น่ายัยคิดตี้ ]
[ ฉัน : ฉันไม่กล้าา ]
ฉันกลัวจะยอมรับความจริงไม่ได้
[ หนาม : แกเหมือนไม่ใช่ยัยคิดตี้เลย แกเป็นใคร ออกจากร่างเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ.. ]
ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงต้องหัวเราะไปกับยัยหนามแล้ว ปกติเราไม่อ่อนแอ กล้าทุกเรื่อง ตอนนี้คงเพราะฉันท้องมั้ง อารมณ์อ่อนไหวง่ายย
[ ฉัน : ฉันคิดตี้คนเดิมนี่แหละ!! ]
[ หนาม : เฮ้อออ แกเป็นไรน้ำเสียงฟังดูหนื่อยๆๆ ]
[ ฉัน : ป่าว ]
[ หนาม : รีบมาตบกระชากอีตัวที่แย่งผัวแกเร็วๆ ฉันรออยู่ ]
[ ฉัน : ฉัน!! ]
[ หนาม : ห้าม!พูดมากรีบมาไวไว ]
ตู้ดดดดด..
เฮ้อออ เอาว่ะเป็นไงไงเป็นกัน ฉันมาก่อน ฉันมีลูกกับพี่ไวน์เขาต้องเลือกฉันสิ..
@ห้างXX
หนาม : ยัยตี้!!
ยัยหนามตะโหนเรียกพร้อมโบกมือขึ้นฉันเดินไปหายัยหนามทันที
ฉัน : เอ่อออ..เฮ้ยยย..
ฉันไม่ทันพูดยัยหนามก็ลากฉันให้เดินตามนางไปเข้าร้านอาหาร ซึ่งมีพี่ไวน์นั่งป้อนข้าวให้ยัยผู้หญิงคนนั้น
อยากรู้จริงๆเป็นเด็กเล็กเหรอกินข้าวเองไม่เป็นอ่ะ
หนาม : พี่ไวน์
พี่ไวน์ : นะ..หนาม คะ .คิดตี้
ผู้หญิง : ใครคะที่รัก
หน็อยยยที่รักกกเลยหราา ฉันเป็นเมียหลวงแกเมียน้อยมีสิทธิ์อะไรมาเรียกผัวฉันแบบนั้น
ก็แค่คิดในใจเพราะคำว่าที่รักออกจากปากผู้หญิงคนนั้นทำให้สมองฉันคิดอะไรไม่ทัน เบลอไปชั่วขณะ
หนาม : ค่ะ นี่ใครคะพี่ไวน์
ชี้ไปที่ผู้หญิงอีกคน
พี่ไวน์ : คืออออ..
พี่ไวน์หันมองหน้าเรา แบบรู้สึกผิด
ผู้หญิง : เมียสิค่ะ อีกไม่นานเรากำลังจะแต่งงานกันแล้ว อิอิ
แต่งงานนน!!!! รู้สึก เคว้งคว้าง หนามเหมือนรู้นางบีบมือให้กำลังใจฉัน
ไวน์ : ลินหยุดพูดก่อน
พี่ไวน์หันไปปรามยัยลินนั้นก่อนจะหันมาพูดกับฉันซึ่งหลบอยู่หลังยัยหนาม ฉันรู้สึกร้อนที่ตา ใจมันสั่น ขามันไม่มีแรง..
ไวน์ : เราไปคุยกันข้างนอกเถอะ คิดตี้
ลิน : ลินไปด้วย
หนาม : สะเออะ
ลิน : แกว่าใคร
ไวน์ : หยุดเลยลิน พี่ขอคุยกับคิดตี้เป็นการส่วนตัวแป๊บ หนามอยู่นี้นะกับยัยลินนะ พี่ขอตัวคิดตี้แป๊บ
หนาม : ค่ะ
ฉัน : หนามม!!
หนาม : ไปเถอะแกฉันรออยู่ตรงนี้มีอะไรก็โทรมานะ
ฉัน : ....
ไวน์ : ไปครับ
เขาจับมือฉันมันอบอุ่นแต่ต่อไปคงไม่มีแล้วแหละ เราทั้งคู่ออกมานอกที่ลานจอดรถ..
ไวน์ : คิดตี้ พี่ขอโทษ
ฉัน : ฮือออ
น้ำตาไหลเลย
ไวน์ : พี่ทำลินท้องพี่ต้องรับผิดชอบเขา
ปึกกก!! เหมือนใครเอาไม้หน้าสามมาตีกลางหน้าผาก ฉันก็ท้องเหมือนกัน
ฉัน : ละ..เหรอออ ทำไมพี่ต้องหลบหน้าตี้ ฮื่ออออ
พี่ไวน์ : พี่ละอาย
ฉัน : ตี้เจ็บ!! พี่เคยรักตี้ไหม
พี่ไวน์ : พี่รัก พี่รักตี้รักสุดหัวใจ แต่พี่ก็เป็นลูกผู้ชายพอทำแล้วก็ต้องรับผิดชอบ
ฉัน : พี่คบซ้อนมานานแค่ไหนแล้ว ฮื่อออ
พี่ไวน์ : พี่ไม่ได้คบซ้อน พี่พลาดเอง
ฉัน : ฮึกก ไม่จริงง! ทำไมพี่เลวแบบนี้ตี้รักพี่คนเดียวไม่เคยนอกใจ พี่ทำแบบนี้ทำไม
ไวน์ : พี่ขอโทษ พี่ผิดไปแล้วว
ฉัน : ขอโทษเหรออ ฮึกก
'เพี้ยะ เพี้ยะ'
ฉันตบหน้าพี่ไวน์แบบเเรงสุดๆ
ไวน์ : พี่ขอโทษ
ทำหน้าสำนึกผิด
ฉัน : ตี้เจ็บบ พี่ทำแบบนี้ทำไม .
ปึก ปึก
ฉันเอามือทุบอกเขา เขาก็ยื่นนิ่งให้ทำ
ไวน์ : พี่ขอโทษครับ!!
น้ำตาพี่เขาไหลเลย พี่ไวน์รวบมือทั้งสองข้างของฉันแล้วกอด...ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงดีใจ
ฉัน : ฮึก ฮื่อออ พี่ไม่รับผิดชอบเขาได้หรือเปล่า
ไวน์ :ไม่ได้พี่ลูกผู้ชายพอ
ฉัน : ฮึกก แล้วหนูละแล้วหนูละ
ไวน;์ น้องอาจจะเจอคนที่ดีกว่าพี่
ฉัน : ตี้ก็ท้องเหมือนกัน ท้องลูกของพี่ ไง
ฉันผลักพี่ไวน์ออก พี่ไวน์นางเหว่ออ
ไวน์ : เป็นไปได้ไง
ฉัน : เป็นไปแล้วค่ะ ฮื่อๆ
ไวน์ : พี่ป้องกันตลอด!!
อึกกกก!!!
❤️______________❤️
นามปากกา ByMinne