รุ่งเช้าของอีกวัน
ฉันมองท้ายรถของคุณธามเคลื่อนตัวจากไปจนลับสายตา
เมื่อใจได้ตักตวงความสุขความหอมหวานจากเมื่อคืนที่ได้ใกล้ชิดกันจนความสุขแทบล้นทะลักออกมา
"สัญญานะคะว่าจะไม่ใจอ่อนกับใคร"
"นอกจากน้ำขิงคนเดียว"
ก็แล้วใครจะไว้ใจได้ล่ะ ก็เขาทั้งสองเคยรักกันมาก่อน
จะแน่ใจได้อย่างไรว่าคุณธามว่าที่สามีในอนาคตของฉันจะไม่พลาดท่าให้กับคุณแพตตี้อะไรนั่น
"หนังสือเล่มเดิมผมไม่คิดจะอ่านซ้ำ"
สายตาเขานิ่งมากที่สุดเท่าที่เคยเป็นมาใจเขาก็เช่นกัน
"เด็กน้อย"
"น้ำขิงไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ"
ฉันที่ดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนทำท่าจะประท้วง
"ผมมีที่รักคนเดียว"
สิ้นสุดเสียงทุ้มนั้นเขาก็โน้มใบหน้าเข้ามาจูบเพื่อเป็นการยืนยันความจริงใจ จนร่างบางไร้แรงต้านทานต่อความรู้สึกโหยหา
ทั้งสองต่างพร่ำพรอดบอกรักแสดงความรักต่อกันให้ชุ่มฉ่ำหัวใจปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักครั้งนี้ต่อไป
ฉันยิ้มทั้งน้ำตาโบกมือลาเขาจ
