"คุณธาม"
ฉันดีใจที่ได้เจอเขารีบวิ่งตัวปลิวข้ามถนนไปหา แล้วเคาะที่กระจกข้างคนขับทันที
ตึกตัก ตึกตัก เสียงหัวใจเต้นระรัว
ก๊อก...ก๊อก....ก๊อก
"คุณธามคะ"
ร่างบางยืนยิ้มเผล่ที่ข้างประตูฝั่งคนขับโชคดีที่ไม่ค่อยมีรถวิ่งผ่านไปมา ไม่งั้นคงได้เอาก้นสวยๆของฉันไปกินแล้ว
"น้ำขิง"
เขาปรือตาลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างยากลำบาก ฉันจึงชะโงกหน้าเข้าไปใกล้ เป็นเวลาเดียวกับที่เขาลดกระจกลงมา
"ขึ้นรถ"
พอลืมตามาได้เขาก็ทำท่าจะลงจากรถมาหาฉันเพื่อเปิดประตูรถให้
"ไม่ต้องค่ะน้ำขิงเปิดเองได้"
ฉันรีบวิ่งไปอีกฝั่งข้างคนขับอย่างรวดเร็ว เมื่อขึ้นรถได้ฉันก็ซบศรีษะลงบนลาดไหล่อย่างออดอ้อน
"คิดถึงจังเลยค่ะ"
เขากดใบหน้าลงมาที่ศรีษะแล้วจุ๊บที่กระหม่อมเบาๆเสียงทุ้มสั่นเล็กน้อยแล้วว่า
"ดื้อหรือเปล่า"
"ใครที่ดื้อคะไหนดูซิว่ามีส่วนไหนบุบสลายหรือเปล่า"
"โดนคุณแพตจับกินไปหรือยังก็ไม่รู้"
ฉันทำทีสำรวจร่างกายของเขาแกล
