ทันทีที่กลับถึงบ้านก็ถูกเมียพุงโตบ่นอุบ จะมีเรื่องอะไร มีอยู่เรื่องเดียว ก่อนกลับแค่แวะกินข้าวตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็เมียผมนี่แหละ กินไม่เคยปกติสักที การกินไม่คงที่แต่นั่งรออาหารคงทนเหลือเกิน กินไม่รู้จักอิ่ม แล้วผมก็ชอบตามใจเมีย เห็นพู่ไหมกินได้ก็รู้สึกดีเพราะลูกในท้องจะได้อิ่ม แต่เปล่าเลยมีความสุขแค่ตอนกิน กลับมาถึงก็บ่น
" ไปอาบน้ำครับ เลิกบ่นได้แล้ว ลูกรำคาญเอามือปิดหูแล้ว "
"ลูกหรือว่าพ่อคะ "
"พ่อเคยรำคาญแม่ซะที่ไหนล่ะ ไปอาบน้ำนะจะได้เข้านอน นอกดึกมากไม่ดี " จะเอาอะไรกับคนท้อง อารมณ์ไม่คงที่ขึ้นลงเหมือนตลาดหุ้น ต้องใจเย็น ใจร้อนอาจขาดทุน คุณแม่พุงโตยอมเข้าห้องไปอาบน้ำ ส่วนสามีก็มีหน้าที่เก็บของที่ภรรยาซื้อมาเข้าที่เข้าทาง ไม่รู้อะไรเป็นอะไรบ้าง ส่วนมากก็ของกินนั่นแหละ
------------------------
หลายเดือนต่อมา
เป็นวินาทีที่ผมโคตรตื่นเต้น ทั้งลุ้นและกลัว พู่ไหมปวดท้องคลอดกะทันหัน อีก
