ตอนที่ 43
“น่ารังเกียจที่สุด พูดออกมาได้ ใครใหม่ใครเก่ากันแน่ ฉันว่าคุณชักจะสับสนไปใหญ่ไปแล้วนะคะคุณอิศรวัชร์” เมื่อตั้งสติได้ หญิงสาวเหยียดยิ้มหยัน พูดเยาะออกไปทันที เหตุผลหนึ่งนั้นเพื่อสร้างเกราะกำบังในใจตนเอง
ชายหนุ่มเห็นกิริยาท่าทางหน้าเชิด ยิ้มเหยียดหยันด้วยจริตจะกร้านแล้วก็อยากจับร่างบางมาฟาดให้หายรั้น ทีท่าไม่แยแสช่างขัดกับอาการสั่นเทาเป็นลูกนกเมื่อครู่
“คุณเป็นของผม กล้าดียังไงไประริกระรี้กับผู้ชายอื่น หน้าไม่อายจริง”
“ใครเป็นของคุณ ฉันบอกแล้วว่าไม่เคยเป็นของของใคร ผู้ชายคนไหนที่ทำให้ฉันพอใจได้ ฉันก็ไปด้วยทั้งนั้น คุณจะทำไม”
พูดไปโมรีก็อยากกัดลิ้นตัวเอง การยั่วยุของเธอคงได้ผล เพราะแรงบีบที่ไหล่หนักขึ้น กระดูกแทบจะป่นแตกคามือใหญ่ แต่เธอไม่ปริปากร้อง เชิดหน้ายิ้มยั่วเยาะใส่ตาคมกล้า
“จะให้สาธยายให้ได้ใช่ไหมว่าอะไรเป็นอะไร ใครกันที่ร้องร่ำคร่ำครวญใต้ร่างผมเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนนั่
