ตอนนี้ฟ้าด้านนอกมืดสนิทลงแล้ว แต่คนตัวเล็กยังคงนั่งมองฟ้าที่มืดจนเห็นดาวบนดาดฟ้าของสตูดิโอ พชรทำโซนนี้ขึ้นมาให้น้องสาวเป็นพิเศส เพราะหญิงสาวชอบดูดาวมาตั้งแต่เด็กๆ แถมภาพวาดตอนเด็กที่สวยที่สุดก็คือภาพดวงดาวที่พี่ชายของเธอชี้ให้ดูตอนเด็กๆ
Rrrr. Rrrr
เสียงเรียกเข้าดังจนหญิงสาวต้องละสายตาไปมอง กดรับสายทันทีที่เห็นหน้าจอ
“ว่ายังไง”
(เพลงศิลากลับบ้านหรือยัง) ร่างบางขมวดคิ้วแปลกใจน้ำเสียงที่เพื่อนสาวใช้ถามออกมา
“กลับแล้ว เมื่อคืน” ก้มหน้าลงเมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
(ตอนนี้ฉันอยู่ที่งานเลี้ยงบริษัทกับพี่พัฒน์ ฉันเจอศิลา)
“…”
(แต่มียัยเจนนี่ควงแขนเดินเข้ามาด้วย) ดวงตากลมโตร้อนผ่าว แน่นหน้าอกเหมือนความรู้สึกมันกำลังอัดอั้นอยู่ภายใน
“เหรอ อื้ม”
(เป็นอะไรหรือเปล่าเพลง ทำไมเสียงสั่นๆ)
เธอรู้สึกโกรธที่เขายังคงไม่เลิกยุ่งวุ่นวายกับผู้หญิงคนอื่น ทั้งๆที่ตอนนี้เธอกับเขาเป็นมากกว่าเพื่อนกัน
