02 พ่ายรักนางมารร้าย <3 Evil lady trap
1193 คำ
02
(ผู้ชายสาธราณะ..)

[Part. Nanny]
ฟอด!!
"อี๋..มาร์โก! ไอ้คนทุเรศ!" ฉันกระแทกเสียงรังเกียจใส่ ไอ้หื่นกามนี่ เวรกรรมบ้าบออะไรของฉันเนี่ย ต้องกลับมาเจอไอ้ทุเรศนี่อีก
"พี่บอกให้เรียกว่ายังไงคะ น้องแนนนี่ เรียกปีนเกลียวพี่แบบนี้ เคยบอกแล้วไม่ใช่หรอ ว่าพี่ไม่ชอบ"
"ทำตัวไม่น่านับถือ ยังจะหน้าด้านมาให้เรียกพี่อีก" ปึกๆ ปึก!! ฉันด่า พร้อมกับใช้ศอกแหลมกระทุ้งที่แถวหน้าท้องไอ้คนบ้ากามนี่แรงๆ
"หื่อ หมั่นเขี้ยวจัง ปากแจ๋วอย่างนี้..พี่ชอบ!" คนหื่นกามนี่พูดกัดฟันพร้อมกับฝังจมูกลงกับแก้มฉันแรงๆ
ฟอด!!ๆๆ ฟอด!!
กรี๊ด..ไอ้หื่นนี่หอมแก้มฉันมาอีกหลายๆครั้ง ต่อหน้าต่อตาทั้งด็กคู่ขาที่มองมาอย่างไม่พอใจ แต่ไม่กล้าทำอะไร ไหนจะพนักงานขายในร้านอีก
"พี่มาร์โก" ฉันเรียกออกมา ด้วยความฝืนใจสุดๆ ไม่นั้น คนหื่นกามนี่ไม่หยุดแน่ๆ
"ครับ...น้องแนนนี่" ไอ้บ้าหื่นกามนี่พูดเสียงกวน และหยุดเอาจมูกโด่งๆมาหอมแก้มฉัน
"ปล่อย ฉันมีธุระ.." ฉันพูดเสียงนิ่งๆ โดยไอ้คนตัวโตนี่ก็ยกยิ้มมุมปากออกมา แล้วปล่อยมือที่รั้งเอวฉันไว้ออก
-__- เกิดมาไม่เคยรังเกียจผู้ชายคนไหนได้เท่านี้! ฉันว่าอยู่ในใจ
"มาเที่ยวหรอ...คนสวย?" อีพี่มาร์โกถามฉันด้วยรอยยิ้มหวาน พร้อมใช้มือลูบหน้าฉันเบาๆ
"ใช่ แนนนี่มาเที่ยวค่ะ" ฉันแสร้งพูดด้วยรอยยิ้มหวานๆ ค่อยๆ ขยับก้าวถอยห่างนคนร่างโตนิดๆ หึ! หื่นกามมากนักใช่ไหม
คนหื่นกามนี่ ก็ยกยิ้มหวานๆให้ฉัน...ฉันยังคงแสร้งยิ้มหวานๆค่อยๆสาวเดินกลับเข้าไปหา ก่อนจะจับถุงเพชรในมือไว้แน่นๆ
"งั้น..แนนนี่ลาตรงนี้เลยนะคะ..พี่มาร์โก" ฉันคล้องคอหนาๆล็อคไว้ หึ..ยิ้มหวานๆให้ฉันงั้นหรอ
โผ่ะ!! ปึก!! เข่าแหลมฉันกระทุ้งขึ้นอัดตรงเป้ากางเกงเต็มๆ
"โอ๊ะ..ยัยตัวแสบแนนนี่" เสียงร้องจุกๆดังเบาๆ แทบจะทรุดตัวลงไปกับพื้น จนยัยเด็กคู่ขาที่ไร้มารยาทกับฉันก่อนหน้านี้ รีบวิ่งเข้ามาประคอง
"พี่มาร์โกเป็นอะไรไหมคะ?" เสียงหวานๆยัยเด็กคู่ขาอ่ยถาม แต่คนหื่นกามนี่ไม่ตอบ เพราะกำลังส่งสายตาอาฆาตมองมาที่ฉัน
"บ๊าย บายนะคะ พี่มาร์โกขา" ฉันโบกมือเรียกอีพี่มาร์โกด้วยรอยยิ้มหวาน แล้วรีบสาวเท้าเร็วออกจากร้านจิวลี่ โดยผ่านหน้าลูกน้องหน้าตาเถื่อนๆของอีพี่มาร์โกนี่
"ฮึ้ย ขยักขแย้งซะมัดเลย..." ฉันเอามือขยี้แก้มอย่างรังเกียจ น้ำลายเชื้อโรคของไอ้คนบ้านี่จะติดมาด้วยไหมนะ กรี๊ด...ห้องน้ำ ฉันรีบวิ่งมุ่งตรงไปทางห้องน้ำของห้างทันที
"เริ่มจะเชื่อว่าเวรกรรมมีจริงแล้วล่ะ" ฉันพึมพำยืนพูดคนเดียวอยู่ตรงหน้ากระจก พลางใช้ทิชชู่เช็ดแก้มไปด้วย
(ตึก! ตึก!) เสียงฝีเท้าส้นสูงของคนมาใหม่อีกคน โดยเข้ามายืนข้างๆฉัน ทำทีเป็นล้างมือ หึ ก็ยัยคู่ขาของอีพี่มาร์โกไง
"เธอนี่ขี้อ่อยจริงๆนะ..มาอ่อยผู้ชายของคนอื่นอย่างน่าตาด้านๆ หน้าหนาดีจริงๆ"
"ฮะๆ เขาเป็นผู้ชายของเธอจริงๆเหรอ นึกว่าเป็นผู้ชายสาธารณะน่ะ" ฉันแสยะยิ้ม วางถุงเครื่องเพชรพลางหันไปพูดใส่ยัยบ้านี่
"เธอ พูดเรื่องอะไร ไม่ทราบ.."
เหอะ..ทำกอดอกใส่ฉันซะด้วย และฉันก็เป็นพวกพร้อมบวกก่อนเสียด้วยสิ อยู่ดีๆไม่ได้ใช่ไหม
ฟรั่บ!! หางเปียแบ้วๆของยัยนี่ โดนจิกกระชากให้ตัวเซเข้ามาหาฉัน
"อ๊ะ....แกทำบ้าอะไร เจ็บนะ" เสียงร้องดังๆของยัยนี่ตะโกนลั่น หึ ในห้องน้ำนี้โล่งซะด้วย
"หน้าเธอ น่าจะหนากว่าหน้าฉันนะ" ฉันว่าด้วยรอยยิ้มเย็นๆ
"แก..อ๊ะ..จะทำอะไรฉัน" ยัยนี่เบหน้าเจ็บๆถามฉัน
ปึก!! หัวสวยของยัยนี่ถูกฉันกดลงมาในอ่างล้างมือ เดาได้ไม่ยาก ว่าฉันกำลังทำอะไรยัยนี่
ซ่า~~ น้ำแรงๆจากก๊อกน้ำที่ไหลออกมาอย่างอัตโนมัติ หึ! ไม่เคยหาเรื่องใครก่อนนะ แต่ถ้าคิดอย่างมีเรื่องกับอย่างฉัน คิดผิด เพราะฉันมันยิ่งกว่าหมาบ้า
"กรี๊ด" ยัยนี่พอทำอะไรไม่ได้ ก็ส่งเสียงกรี๊ดยิ่งกว่านางร้ายในละครอีก
ปึก!! ฉันจิกหัวยัยนี่ขึ้นมา ให้มองหน้าฉัน
"แกมันอีบ้า!"
"จำไว้ อย่ามาปากดีกับคนอย่างฉันอีก..แค่นี้มันยังน้อยไปสำหรับคนปากเสียอย่างเธอ" ปึก!! ฉันว่าจบประโยค ก็ผลักตัวยัยนี่ลงไปกองกับพื้น แล้วหยิบถุงเพชรก้าวออกมาจากห้องน้ำเลย
"ทำร้ายร่างกายคนอื่น คิดจะหนีไปง่ายๆเหรอ"
"...." พอก้าวออกจากห้องน้ำมา ฉันก็ต้องมาเจออีพี่มาร์โกอีก นี่มันบ้าอะไรกัน มันกรรมบัดซบอะไรของฉันนักนะ
"ผู้หญิงของพี่ล้มหน้าทิ่ม เข้าไปดูเธอสิ" ฉันพูดเสียงเรียบนิ่ง
"เหอะ..ฝีมือน้องอีกสิ" อีพี่มาร์โกหัวเราะออกมาเบาๆ แล้วกอดอกจ้องหน้าฉันอย่างกวนประสาท
"รู้ได้ยังไง..เธออาจจะล้มหน้าทิ่มของเธอเองก็ได้" ฉันค่อยๆก้าวถอยห่าง พลางพูดขึ้นมา และไอ้คนตัวโตนี่ก็ขยับเข้ามาอีก
"เชอรีนล้มหน้าทิ่ม แล้วทำไมน้องแนนนี่ไม่ช่วยล่ะครับ?" คนบ้านี่ยิ้มมุมปาก และกระชากแขนฉันเข้าไปหาตัว
"นี่ มันกลางห้างนะ" ฉันกัดฟันพูดออกมา มากอดเอวฉันจนแทบจะแหลกแล้ว
"ก็ไม่เห็นมีคนสนใจอะไร..คิดมากหน่า" มือหนาลูบหัวฉัน ก่อนจะพูดออกมา อย่างไม่มียางอายสักนิด
กรอดๆ ฉันกัดฟันอย่างคับแค้นและโมโหสุดๆ อยากทำตัวรุ่มร่ามใส่ดีนักใส่ไหม
งับ" ฉันกระโจนกัดเข้าลำคอหนานี่แรงๆ จนพวกลูกน้องน่าตาเถื่อนๆที่ยืนกันเรียงนับสิบ พากันมองตาคค้างอ้าปากกันเหว๋อๆ
"ซี้ด..เป็นหมาบ้าหรอไง ว่ะแม่ง" อีพี่มาร์โกด่าออกมา พร้อมกับผลักตัวฉันออกจากตัว
"ใช่ เป็นหมาก็ดีกว่าเป็นผู้ชายสาธารณะก็แล้วกัน" ฉันตรอกคำพูดจี๊ดๆใส่ คิดว่าฉันไม่รู้หรอไง ว่าเป็นเสือผู้หญิง ยัยอลิสเล่าให้ฟังบ่อยจะตาย ว่าชอบมั่วไม่เลือก โธ่ คนทุเรศ
"ผู้ชายสาธราณะ" อีพี่มาร์โกพูดตามประโยคที่ฉันพูด เหมือนกำลังชะงักมึนๆบางอย่าง
"...."!
ฉันเลยใช้จังหวะนี้ รีบเบี่ยงตัวสับเท้าเร็วๆ ออกห่างจากคนหื่นกามนี่ด้วยความไว
___________________
- ผู้เขียน
