เพลย์บอยร้ายอ้อนรัก[อชิ&ขวัญข้าว]

บทแรก^-^

คณะบริหาร...

ณ มหาวิทยาลัยชื่อดัง

ร่างบางได้เดินเข้ามาในมหาวิทยาลัยอย่าเร่งรีบเเละตรงไปยังโต๊ะนั่งหน้าคณะของตนเมื่อมาถึงก็ได้ยินเสียงเรียกร้องทักดังขึ้น

“ยัยข้าวทางนี้!”นั่นคือเสียงของเพื่อนรักของฉันทั้งสองคนที่ประสานเสียงพร้อมกันดังขึ้น

“มาแล้วมาแล้วพวกแกจะตะโกนทำไมเนี่ยคนอื่นเค้ามองหมดแล้ว”ฉันรีบบอกผู้เป็นเพื่อนทั้งสอง

“เอ้าก็ใครใช้ให้แกมาช้าละเหลือเวลาอีก10นาทีจะเข้าเรียนก็ไม่มีเวลาเม้าสิ”ยัยมะปรางพูดขึ้น

“ใช่ๆแกอะปกติก็มาเร็วทำไมวันนี้มาเรียนวันแรกก็เกือบสายเลยนะยัยข้าว”ยัยโรสพูดต่อ

“ก็ฉันตั้งเวลาตื่นผิดอะดิเลยสายเลยขอโทษนะที่ทำให้รอ”ฉันรีบบอกเพื่อนไปเพราะฉันตั้งนาฬิกาปลุกสายเลยทำให้ฉันมาช้า

“เออๆแกฉันได้ยินข่าวในเพจมหาลัยพูดกันว่ามหาลัยนี้อะมีกลุ่มรุ่นพี่ปี3อยู่กลุ่มนึงกลุ่มนี้อะมีแต่ตัวท๊อปๆของมหาลัยเลยนะหล๊อหล่อ^-^”

ยัยโรสพูดออกมาอย่าเพ้อถึงกลุ่มพวกพี่เค้า

“ยัยโรสมาเรียนวันแรกแกก็จะจับพี่เค้ากินละหรอ555”ยัยมะปรามพูดพร้อมหัวเราะออกมาอย่างขำในความบ้าผู้ชายของเพื่อนละตามด้วยเสียงขำของฉัน

“นี้!หยุดขำเลยนะฉันไม่ได้จะจับเค้ากินสักหน่อยแค่อยากได้เป็นพ่อของลูกกก”ยัยโรสตะโกนออกมาบอกให้พวกฉันหยุดขำละนางก้เพ้อต่อ

“เห้อยัยโรสพูดอย่างกับพี่เค้าจะเอาแกเนาะหยุดเพ้อและเข้าเรียนได้ละ!”ฉันพูดขึ้นอย่างไม่ได้จริงจังก่อนจะลุกขึ้นตามด้วยยัยโรสและมะปรางเดินตามออกมาไปที่ห้องเรียนของคณะ

เวลา11:50.

“เรียนเสร็จสักทีกว่าจะเรียนเสร็จฉันอยากจะบ้าตาย>มหาลัยมันเหนื่อยแบบนี้เองสินะ

“ใช่แต่ตอนนี้ฉันหิวมากกกไปทายข้าวกันก่อนจะไปรวมตัวที่ตึกคณะ”มะปรางพูดมาเพราะตอนบ่ายโมงจะมีรับน้องฉันเกลียดการรับน้องมากเพราะทั้งน่าเบื่อละเหนื่อยต่างจากเพื่อนฉันทั้งสองที่ดูกะดี้กะด้าเพราะจะได้ไปเจอผู้ชาย

พอพวกฉันมาถึงโรงอาหารวิศวะที่อยู่ใกล้คณะบริหารพวกฉันเลยเดินเข้าไปฉันและยัยมะปรางมองหาโต๊ะว่างโดยที่มีสายตาของคนในโรงอาหารวิศวะมองมาที่พวกฉัน 3 คนอย่างไม่วางตา

“นั่นไงโต๊ะว่างอยู่ตรงนั้น!”ยัยรสพูดขึ้นพร้อมกับเดินจูงมือฉันไปที่โต๊ะนั้น

“ยัยข้าวแกนั่งรออยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวฉันกับยัยมะปรางไปซื้อเอง แกจะเอาอะไรข้าว”โรสพูดพร้อมกับวางของและเตรียมจูงมือยัยมะปรางไปที่ร้านข้าว

“ฉันเอาข้าวมันไก่กับชาเขียวหวาน้อย”

“ได้เดี๋ยวฉันมานะแกเฝ้าที่อยู่ตรงนี้แหละ

ยัยมะปรางไปซื้อของกับฉัน”

ในระหว่างที่ฉันนั่งรอเพื่อนก็รู้สึกว่าคนในโรงอาหารจับจ้องมาที่โต๊ะของฉันพร้อมกับสายตาเจ้าเล่ห์ของผู้ชายเธอโรงอาหารแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจ จนเพื่อนฉันมายายมะปรางกับยัยโรสทานก๋วยเตี๋ยว

“อ่ะนี่ของแก”ยัยมะปรางพูดพร้อมกับยื่นจานข้าวมาให้ฉัน

“ขอบใจจ้ะ^-^”ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้อ่อนๆ

“กินข้าวแกรู้ไหมว่าเวลาแกยิ้มเนี่ยมีเสน่ห์มากเลยนะ”ยัยมะปรางพูดฉันก็ได้แต่ยิ้มตอบเพราะมีหลายๆคนชอบทักฉันเรื่องยิ้มอยู่บ่อยครั้งว่าเวลาฉันยิ้มมีเสน่ห์มาก

ในขณะที่พวกฉันทานกินข้าวก็ได้มีกลุ่มวิศวะกลุ่มหนึ่งเดินข้ามาในโรงอาหารพร้อมกับเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆที่ดังทั้งโรงอาหารฉันกับเพื่อนได้เงยหน้ามองไปที่กลุ่มๆนั้นซึ่งกลุ่มนั้นก็คือกลุ่มคนหล่อประจำมหาลัยนั่นเองมีทั้งหมด4คนได้แก่ [เพทายหนุ่มหล่ออันดับ 3 ของมหาลัยนิสัยเจ้าชู้กะล่อนติดเล่นเป็นคนตลกเป็นคนง่ายๆง่ายที่หมายถึงเอาไปทั่ว] [เมฆนิสัยนิ่งเงียบขรึมเรียนเก่งไม่ค่อยพูดอบอุ่นในเวลาเดียวกันก็เย็นชาหนุ่มหล่ออันดับ2] [ภาคินนิสัยหล่อรวยสปอร์ตหน้าใหญ่นิสัยคล้ายๆเพทายหนุ่มหล่ออันดับ4]

คนสุดท้าย[อาชิหนุ่มหล่ออันดับ 1 ของมหาลัยนิสัยเจ้าชู้กะล่อนไม่ต่างจากเพทายแต่คนนี้ขึ้นชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิงอันดับ 1ถือว่าเป็นบุคคลต้องห้ามแหละเพราะกลุ่มนี้ถนัดเล่นกับใจผู้หญิงมากเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น]

และทั้ง 4 คนก็รวยมากเอามาก

ซึ่งแน่นอนฉันเกลียดผู้ชายแบบนี้ที่สุดที่เจ้าชู้เอาไปทั่วไม่รู้จักพอ

“เฮ้ย!แกนั่นมันกลุ่มพวกพี่อชิไม่ใช่หรอวะพวกพี่เขาหล่อมากเลยอะเห็นแล้วมดลูกสั่น”นิโรธพูดขึ้นในขณะที่มีเสียงของสาวๆกรี๊ดกร๊าดกันเต็ม

“เบาได้เปล่ายัยโรสหล่อมากก็อันตรายมากอย่าไปยุ่งเลยผู้ชายแบบนี้”ฉันพูดเเละมองค้อนใส่ยัยโรสยังเหลืออดเรื่องบ้าผู้ชายของมัน

“ฉันรู้นะว่าแกไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้แต่ฉันชอบเพราะฉะนั้นฉันจองพี่อชิพ่อของลูกเลยคนนี้”

“นี้ๆแกหวังสูงไปรึเปล่านั่นมันหนุ่มหล่ออันดับ 1 เลยนะเขาจะมองเราป่ะเหอะ”มะปรางพูดพร้อมกับขึ้นและตีแกเรียกสติยัยโรสพี่ตอนนี้จิตใจไม่อยู่กับแม่กับตัวมัวแต่มองไปหากลุ่มพี่พวกนั้น

ด้านอชิ..

พวกผมเดินเข้ามาในโรงอาหารพร้อมกับเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆพวกผมก็รู้อยู่แล้วว่าพวกผมมันฮอตทำไงได้คนมันหล่อ555

แต่สายตาผมเล่นไปสะดุดมองผู้หญิงคนนึงหน้าตาสวยจิ้มลิ้มตัวเล็กน่ารักผิวขาวเอวเป็นเอวอกเป็นอกสเปคผมเลยแต่ดูเธอไม่ค่อยสนใจเสียงกรี๊ดกร๊าดผู้หญิงเข้าถึงยากแบบนี้แหละผมชอบ

“เฮ้ยพวกมึงไปนั่งโต๊ะนั้นกันป่าววะใกล้คนสวยอยู่ด้วยแล้วกูเจริญอาหารวะ”ไอ้เพทายพูดพร้อมกับเดินไปที่โต๊ะข้างสาวสวยกลุ่มนั่นยังไม่ลังเลพวกผมก็เดินตามมันไปมีตลอดทางที่เดินไปโต๊ะก็มีแต่เสียงสาวๆที่กรี๊ดกันเป็นทาง

“พวกมึงนั่งรออยู่นี่แหละจะเอาอะไรเดี๋ยวกูไปสั่งเอง”ไอ้ภาคินอาสาจะไปสั่งให้พวกผมก็นั่งที่โต๊ะและจดไปให้ไอคินไปซื้อมา

ด้านขวัญข้าว

“เฮ้ยแกเพราะพี่เขาเดินมานั่งโต๊ะข้างๆเราด้วย

อ่ะกรี๊ดดดด”ยัยโรธพูดขึ้นพร้อมกับทำท่าตื่นเต้นกรี๊ดกร๊าดดีใจที่พวกพี่เขามานั่งโต๊ะข้างๆยายมะปรางก็ดูทำท่าเขินๆต่างกับฉันที่เบื่อหน่ายกับอะไรที่มันวุ่นวายฉันไม่ชอบอะไรที่มันวุ่นวายแบบไม่ชอบคนเจ้าชู้อย่างพวกที่เขาเลยไม่ได้สนใจอะไรมาก

“ให้พวกมึงโต๊ะนั่งไม่พอว่ะ”ไอ้ภาคินพูดพร้อมกับถือถาดข้าวของพวกผมแต่ละคนที่มันไปสั่งมาผมเลยนึกอะไรสนุกๆบางอย่างขึ้น

“เอางี้เดี๋ยวกูบอกน้องเขาว่าขอเอาโต๊ะมาชนกันเพื่อที่จะได้นั่งให้พอ”ผมพูด

“เออเอาดิกูจะได้นั่งกับคนสวยด้วย”ไอเพทายพูดพร้อมกับสายตาเจ้าเล่ห์ที่มองไปยังโต๊ะสาวสวยทั้งสามคนที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ

“น้องครับพอดีพวกพี่นั่งไม่พอเพราะพี่ขอเอาโต๊ะมาต่อแล้วนั่งรวมกับพวกน้องได้ไหมครับ”

เป็นไอ้เพทายที่ไปขอร่วมโต๊ะกับน้องเขาซึ่งจังหวะนั้นผมก็ได้สบตากับสาวน้อยที่ผมปลื้ม

เธอสวยสวยทุกตรงมองหน้าเธอยังกับโดนสะกด

“เอ่อ...ได้ค่ะ^-^”ฉันที่ได้ยินพวกพี่เขามาขอร่วมโต๊ะก็ตอนแรกฉันก็ว่าจะปฏิเสธแต่พอเห็นว่าที่เขาไม่พอจริงๆก็เลยอนุญาตให้มานั่งร่วมโต๊ะด้วยกันแต่ใจจริงๆฉันไม่ได้อยากนั่งกับพวกผู้ชายประเภทนี้สักเท่าไรจะตัดมาที่เพื่อนของฉันทั้งสองเขินตัวบิดเป็นเกลียวกันแล้วเห้อเพื่อนฉัน

“ขอบคุณนะครับน้องคนสวย”พี่เพทายได้พูดขอบคุณฉันก่อนที่จะดันโต๊ะมาชิดกันซึ่งสายตาที่เขามองมาฉันก็ดูบอกว่าคนๆนี้เจ้าชู้น่าดูสายตาที่เขามองมันดูเจ้าเล่ห์ซึ่งฉันไม่หลงกลอะไรแบบนี้อยู่แล้วฉันก็ได้แต่ยิ้มตอบแล้วพยักหน้าลง

“เชิญตามสบายเลยนะครับไม่ต้องเกรงพวกพี่เป็นกันเองอยู่แล้ว”พี่เพทายได้พูดพร้อมกับเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามซึ่งที่นั่งพี่เขาก็คือตรงข้ามกับมะปรางและฉันกำลังข้างๆมะปรางซึ่งคนที่นั่งตรงข้ามฉันที่ฉันเกลียดที่สุดในกลุ่มพี่เขาก็คือพี่อชิคนที่นั่งข้างๆพี่ไอชิก็คือพี่เมฆตามด้วยพี่ภาคินยัยโรสก็เลยได้เดินข้ามมานั่งข้างฉันซึ่งฉันก็อยู่ตรงกลางระหว่างเพื่อน 2 คน

ในขณะที่ฉันกำลังทานข้าวก็รู้สึกเหมือนมีสายตาของพี่อชิมองมาที่ฉันเป็นระยะเป็นระยะซึ่งบอกได้เลยว่าฉันอึดอัดมากอยากจะตะโกนถามออกไปนะว่ามองทำไมแต่ก็ทำไม่ได้ได้แต่นั่งก้มหน้าทานของตัวเองให้หมดให้เร็วที่สุดจะได้ออกจากตรงนี้และในเวลาเดียวกันก็ได้ยินเสียงสาวๆในโรงอาหารพูดซุบซิบกันไปต่างๆนานาฉันไม่ได้สนใจหรอก

แล้วในตอนนั้นก็ได้เกิดความเงียบของกลุ่มเราขึ้นมา

“เอ่อพวกน้องชื่ออะไรกันหรอครับอยู่ปีไหนเรียนอยู่คณะอะไร”พี่เพทายได้พูดขึ้นทำลายความเงียบ

“หนูชื่อมะปรางค่ะนี่ยายโรสแล้วก็ขวัญข้าวเรียนอยู่บริหารทั้ง 3 ปี 1 ค่ะ”เป็นไงมะปรางที่พูดออกมาซึ่งยายโรสก็ทำหน้ายิ้มแฉ่มตลอดเวลาฉันก็ไม่ได้ตอบอะไรออกไป

“งั้นหรอครับพอดีเลยปีนี้พวกพี่ได้เป็นคนดูแลกิจกรรมรับน้องของปี 1 คณะบริหารบังเอิญจังเลยนะครับ”พี่เพทายได้ตอบกลับมาพร้อมกับทำสายตาเจ้าเล่ห์ใส่พร้อมกันซึ่งในขณะนั้นฉันอึ้งมากไม่คิดว่าต้องมาอยู่กับพวกผู้ชายแบบนี้อยากจะมุดแผ่นดินนี้ซะตอนนี้เลย

“อุ๊ยดีใจจังเลยนะคะที่พวกพี่มาเป็นพี่อบรมวิชารับน้องได้คนหล่อๆมาเป็นคนอบรมมีกำลังใจเรียนเยอะเลยค่ะ”ยัยโรสมองหน้าพวกฉันทั้ง 3 คนก่อนพูดออกไปด้วยท่าทางดีใจจนเนื้อเต้นซึ่งพวกพี่เขาก็ยิ้มตอบกลับมาที่ยัยโรส

“พวกแกฉันอิ่มแล้วอ่ะเดี๋ยวฉันไปก่อนนะเดี๋ยวไปนั่งรอที่เดิม”ที่จริงฉันยังไม่อิ่มหรอกเพิ่งกินไปได้ไม่ถึงครึ่งแต่ฉันกินไม่ลงที่เห็นสายตาและท่าทางของผู้ชายเจ้าชู้พวกนี้บอกเลยนะว่าฉันเกลียดมาก

“อ้าวอิ่มเร็วจังกินได้ไม่ถึงครึ่งเลยนะยัยข้าวแกจะรีบไปไหน”พี่มะปรางพูดขึ้นพร้อมกับดึงมือฉันให้นั่งอยู่ที่โต๊ะต่อ

“นั่นสิจะรีบไปไหนนั่งกับพวกพี่ต่อก่อนก็ได้นะคับ”เป็นพี่ภาคินที่พูดพร้อมกับมองมาที่ฉันทำหน้ายิ้มเป็นมิตรซึ่งฉันรู้ได้เลยว่ามันเป็นสายตาของเสือที่เอาไว้มองเหยื่อ

“อ่อเอ่อ....ค่ะ”ตอบกลับไปพร้อมกับยิ้มกับไปให้พี่เขาและนั่งลงที่จริงฉันก็อยากจะปฏิเสธออกไปนะแต่ก็กลัวพี่เขาจะคิดว่ารังเกียจแล้วก็ไม่อยากมีปัญหาที่เข้ามาเรียนตั้งแต่วันแรกด้วยก็เลยยอมนั่ง

“น้องข้าวนี่เวลายิ้มน่ารักจังเลยนะครับแล้วสวยแบบนี้มีแฟนหรือยังครับ”เป็นที่เพทายที่พูดขึ้นตามเคย

“ไม่ต้องไปถามรายนี้เลยค่ะโสดตั้งแต่ม. 5 เลยค่ะตอนนี้ปีหนึ่งก็ยังไม่เปิดใจให้ใครไม่รู้จะปิดกั้นอะไรกันนักกันหนาทั้งที่ตัวเองก็ออกจะสวยขนาดนี้แกนี่ไม่รู้จักใช่ความสวยเลยนะ”พี่โรสพูดขึ้นพร้อมกับมองมาที่ฉันตอนนั้นสายตาฉันก็มองค้อนไปที่ยัยโรสว่าจะพูดทำไมแต่นางก็พูดออกไปซะหมดเปลือก

“อ้าวทำไมหรอครับสวยๆแบบนี้ไม่น่าอยู่รอดมาถึงตอนนี้นะครับ”พี่แพทายตอบกลับยัยโรส

“ก็ตั้งแต่มีแฟนตอนม. 3 คบกันมาได้ปีกว่าแฟนเยอะข้าวก็นอกใจจากมันเลี้ยงข้าวก็ปิดกั้นผู้ชายทุกคนที่เข้ามาแล้วก็เกลียดผู้ชายเจ้าชู้ทุกคนเลยค่ะ”คราวนี้เป็นใหญ่มะปรางที่พูดพร้อมกับกระแทกเสียงตรงคำว่าเจ้าชู้ใส่หน้าพี่เพทายเอาพี่เพทายหน้าจ่อยไปเลย

“พูดแบบนี้เหมือนกระแทกใจพวกพี่เลยนะครับแต่พวกพี่ถึงจะเจ้าชู้แต่ก็เทใจให้ได้นะครับ”ยังไม่หยุดหยอดอีกพี่เพทายพูดหยอดมาที่ฉันหวานเยิ้มมากฉันบอกเลยว่าตอนนั้นฉันจะอ้วก

ด้านอชิ

ผมที่นั่งฟังไอ้ชิมันนั่งหยอดสาวๆต่อหน้าผมไม่อยากจะถีบหน้ามันเหลือเกินเพราะคนที่มันกำลังหยอดคือคนที่ผมเล็งไว้แล้วก็ทำอะไรไม่ได้ซึ่งมองสายตาที่ขวัญข้าวมองไอเพทายบอกเลยว่าถ้ามองดีๆสายตาที่น้องมองมาหามันคือรังเกียจจะอ้วกขยะแขยงผมนี่นั่งขำในใจว่ามันไม่รู้ตัวอีกหรอว่าทำให้เขาเอียนกันทั้งโต๊ะและในจังหวะนั้นผมก็ได้ไปสบตาขวัญข้าวอีกครั้งบอกเลยว่าขวัญข้าวเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากแต่สายตาที่เธอมองมาหาพวกผมมีแต่คำว่าเกลียด เกลียด เกลียด!

“หึ”ผมแค่นหัวเราะออกมายิ่งทำให้คนทั้งโต๊ะหันมามองผม

“มึงเป็นไรของมึงในอชิ”ไอ้เพทายถามผม

“เปล่ากูแค่เลี่ยนที่มึงหยอดน้องไม่หยุดคนเขาเลี่ยนกันทั้งโตแล้วไอ้ควาย!”ผมได้ด่ามันออกไปพร้อมกับมองไปที่มัน

ด้านขวัญข้าว

“เอ่องั้นพวกหนูขอตัวก่อนนะคะไว้เจอกันที่รับน้องนะคะ”ยัยโรสพูดพร้อมกับยิ้มให้พี่เขาและก้มหน้าให้พวกพี่เค้าและหยิบทานข้าวเดินออกไปตามด้วยฉันและยัยมะปรางที่ยิ้มให้พี่เขาอ่อนๆก่อนเดินตามยัยโรสออกไป