บทที่ 9
555 คำ
รถใกล้จะถึงโรงแรมที่เราคิดว่าจะมาพักเมื่อคืนนี้ แล้วเขาก็จอดให้เราลง ในซอยที่ไม่ไกลจากโรงแรมมากนัก
ก่อนที่ชายหนุ่มจะขับรถออกไป เขาได้ลดกระจกลงแล้วหันมาพูดกับหญิงสาว "หวังว่าเธอคงจะกลับเองได้นะ แล้วอย่าไปบอกใครว่ารู้จักกับฉันเป็นการส่วนตัวแบบนี้"
"พูดยังกับว่าเราอยากจะรู้จักกับตัวเองเป็นการส่วนตัวงั้นแหละ ไอ้ระเบิดเอ้ย!!" เราไม่กล้าพูดต่อหน้าเขาหรอก พอเขาขับรถออกไปแล้วเราถึงทำเป็นเก่ง ฮ่าาาา
ตอนนี้เราเดินตามหลังรถเขาไปแบบทิ้งช่วงไว้นิดหนึ่ง ให้เขาเข้าไปในโรงแรมก่อน
ที่เราตามมาน่ะเหรอ.. เพราะเราอยากจะรู้เรื่องราวของผู้ชายคนนี้ให้มากที่สุด ถ้าถามเขาคงจะไม่บอก ตอนนี้เราก็สงสัยเหมือนกับแม่ของเขา ..ว่าเขาอาจจะเป็นผู้ชายคนนั้นก็ได้
"คุณโรเบิร์ตมาแล้วเหรอคะรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยค่ะ" ทีมงานรีบถือเสื้อผ้าของเขามาส่งใส่มือของโรเบิร์ต
"นี่เหรอคือกองถ่ายละคร ฉากนี้ต้องเป็นฉากในโรงแรมแน่เลย" เราแอบเดินผ่านแล้วมองเข้ามาดู ที่จริงเขาไม่ให้คนนอกเข้ามา
"เซ็ตฉากพร้อมหรือยัง อย่าให้คุณโรเบิร์ตรอนานเด็ดขาด" เสียงผู้กำกับร้องบอกทีมงาน
"พร้อมแล้วครับ"
เราแกล้งเดินกลับมาครั้งที่ 2 แล้วแอบมองเข้าไปดูตอนนี้เขาแต่งตัว แต่งหน้า เซ็ทผมหล่อมาก
"นางเอกของเราอยู่ไหน ไปตามออกมาสิ"
พอเราได้ยินเสียงคนเรียกหานางเอก เราถึงกับหยุดมองเข้าไป เพราะเราอยากจะรู้ว่านางเอกที่เล่นคู่กับเขาจะสวยขนาดไหน
พอนางเอกเดินออกมาเราถึงกับตะลึง เพราะเธอสวยมากยังกับนางฟ้า
"น้องแม็กกี้พร้อมแล้วใช่ไหมครับ" เสียงผู้กำกับร้องมาถามตัวละครทั้งสองคนที่ยืนอยู่หน้ากล้อง
Action~ เสียงผู้กำกับสั่งให้เริ่มการแสดง
"ฉันรักคุณจริงๆ นะ คุณอย่าไปกับผู้หญิงคนนั้นได้ไหม"
"แต่ผมพลาดทำเธอท้อง ผมต้องรับผิดชอบ"
"เรื่องที่ผ่านมาฉันไม่ถือก็ได้ ฉันให้อภัยคุณทุกอย่าง ขอแค่คุณกลับมาหาฉัน ผู้หญิงคนนั้นถ้าคุณจะรับผิดชอบลูกในท้องของเธอฉันก็ไม่ว่า" แล้วดาราผู้หญิงก็สวมกอด ดาราผู้ชายจากทางด้านหลัง น้ำตาของเธอไหลรินลงมา
"ผมรักคุณ แต่ผมต้องรับผิดชอบลูกในท้องของเธอ" แล้วเขาก็หันกลับมา กอดดาราผู้หญิงไว้
ตอนนี้น้ำตาของเราก็ไหลรินลงมาเมื่อเห็นฉากนั้น อะไรกันนี่ทำไมพวกเขาถึงเล่นได้สมบทบาทขนาดนี้ ความรักที่ไม่สมหวัง
แล้วสักพักดาราผู้ชายก็ก้มลงจูบปากดาราผู้หญิงแบบดูดดื่ม "ห๊า!! พวกเขาเล่นจูบจริงกันเลยเหรอ??!!"
คัท!!! "เสียงใครเล็ดลอดเข้ามาในกล้องเนี่ย!!!" มันคือเสียงผู้กำกับตะโกนออกไปเมื่อมีคนขัดจังหวะฉากนั้น
แล้วทุกคนที่อยู่ตรงในนั้นก็หันมามองที่เรา
"เค้าขอโทษ"
- ผู้เขียน
