“อ๊า…พะ พอได้แล้ว”
ข้าวหอมพยายามเค้นเสียงห้ามให้เขาหยุดถาโถมแรงกายเข้าออกภายในตัวเธอ เพราะตั้งแต่ที่เธอรู้สึกสมองขาวโพลนและเหมือนได้ปลดปล่อยอะไรออกไปในครั้งแรก ชายหนุ่มก็เอาแต่กระหน่ำกายเข้าหาช่วงล่างของเธอไม่หยุดหย่อน จนตอนนี้กึ่งกลางตัวกำลังแสบร้อนไปหมด
“อื้ม ทนหน่อย”
เสียงทุ้มเข้มกระเส่าพอสมควรพลางเม้มริมฝีปากหนาห่อเข้าหากันกับความเสียวและความมันที่เขาได้รับจากร่างกายของสาวเจ้าของร้านหนังสือ ร่างหนาไม่มีวี่แววหรือแม้แต่ความคิดภายในหัวว่าจะหยุดการร่วมรักกับคนใต้ร่างเมื่อไหร่ เพราะเขาจะทำมันจนกว่าเขาจะรู้สึกอิ่ม ซึ่งคิดว่าก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย
ฝ่ามือหนาเอื้อมไปด้านหน้าแล้วคว้าเข้าที่เต้าหยุ่นพร้อมกับบีบเคล้นมันสุดแรงโดยไม่สนว่าเจ้าของของมันจะรู้สึกยังไง เขานอนตะแคงซ้อนอยู่ที่ด้านหลังของเธอแล้วก็เอาแต่ก่นกระแทกแท่งร้อนเข้าหาโพรงรักคับแคบอยู่แบบนั้นจนน้ำเสียงหวาน ๆ เริ่มแหบพร่าลงไป
