ติ๊ง!
เสียงแจ้งเตือนข้อความเข้าดังออกมาจากจอคอมพิวเตอร์ ทำให้สาวเจ้าของร้านที่กำลังเรียงหนังสือเข้าชั้นต้องยอมปล่อยสิ่งที่ตัวเองทำอยู่แล้วเดินกลับมาเช็กข้อความ ข้าวหอมก้มตัวโค้งลงเล็กน้อยแล้วใช้เมาส์คลิกแชตที่เพิ่งถูกส่งเข้ามาเปิดขึ้นดู ตาเรียวสวยมองข้อความตรงหน้าที่ในตอนแรกเธอคิดว่ามันคือแจ้งเตือนออเดอร์การสั่งหนังสือจากลูกค้า แต่กลับไม่ใช่เพราะมันเป็นข้อความที่ถูกส่งมาเพื่อตามตัวเธอจากผู้ใช้งานไม่ระบุตัวตน
ราล์ฟหรอ…?
ไม่ทันที่ปลายนิ้วเรียวจะได้พิมพ์อะไรตอบกลับไปฝ่ายตรงข้ามก็ส่งข้อความมาอีกครั้ง
ผู้ใช้ไม่ระบุตัวตน : มาหาฉันที่โกดังภายในสิบห้านาที
ร้านหนังสือในตรอก : ไม่ได้ ฉันมีหนังสือต้องแพ็กส่งลูกค้า
เสียงปลายนิ้วกระทบกับแป้นพิมพ์ดังต๊อกแต๊กให้ได้ยินระหว่างที่เธอพิมพ์ตอบเขา
ผู้ใช้ไม่ระบุตัวตน : จัดการงานของเธอให้เรียบร้อยแล้วก็มาหาฉันที่นี่
ร้านหนังสือในตรอก : ทำไมฉันต้องไป? นาย
