“ต้องไปตอนเย็นจนได้สินะฉันกว่าจะกลับก็มืดอีก…เฮ้อออ”
คนตัวเล็กหันหน้าเข้าประตูร้านเพื่อล็อกประตู เธอหย่อนกุญแจกลับลงไปในกระเป๋าสะพายที่พาดอยู่ด้านหน้าก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปตามทางเท้าแคบ ๆ มุ่งหน้าไปยังถนนหลัก
ตอนนี้คนก็ยังเยอะดีอยู่หรอก แต่ตอนฉันจะกลับนี่สิ…
ข้าวหอมคิดในใจพลางมองไปยังถนนภายในซอยด้านหน้าที่ตอนนี้ยังมีผู้คนเดินกันพลุกพล่านสวนทางกับเธอ เนื่องจากเลยเวลาเลิกงานของคนส่วนใหญ่มาได้สักพัก คนที่พักอาศัยอยู่แถวนี้ก็เลยกำลังเดินมุ่งหน้ากลับไปยังบ้านพักของตัวเอง ส่วนเธอที่สวนทางคนหมู่มากออกมาก็เพราะต้องออกไปซื้อของสด ผัก ผลไม้มาเก็บไว้ในตู้เย็นที่บ้าน หลังจากที่เมื่อวานมีมาเฟียมาปล้นตู้กับข้าวเธอรวมไปถึงของกินอื่น ๆ อีกหลังจากพูดคุยกันเสร็จ
คนตัวเล็กเดินเลี้ยวออกไปทางด้านซ้ายมือเมื่อถึงหัวมุมถนน เธอแอบชะโงกหัวมองร้านของติณที่อยู่ทางขวาเล็กน้อย เลยเห็นว่าเพื่อนชายคนสนิทคงจะยุ่งน่าดู
