อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเธอก็มาเดินสำรวจห้อง นอกจากความหรูหราที่ได้เห็น ก็พบว่ามีอีกหลายอย่างมากที่เธอไม่รู้จัก แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่น่าสนใจเท่าไหร่นัก การใช้ชีวิตหลังจากนี้ต่างหากที่น่าเป็นห่วง จะต้องปรับตัวยังไงให้เข้ากับเขา และจะต้องทำอย่างไรเวลาอยู่กับเขาให้อึดอัดน้อยที่สุด
เสียงโทรศัพท์ดังทำลายความคิด พะแพงละสายตาจากน้ำในแก้วที่เพิ่งจะดื่มไปเพียงครึ่งเดียว ก้มลงดูก็เห็นเป็นม่อนเพื่อนสนิท เธอไม่ได้กดรับในทันที เนื่องจากเป็นการโทรแบบเห็นหน้า ริมฝีปากล่างถูกกัดด้วยฟันบนเรียงสวย เสียงนั้นดังอยู่หลายอึดใจกว่าเธอจะตัดสินใจรับสาย
(ฮัลโหล เพื่อนรัก...)
เพียงแค่เห็นหน้าเสียงสดใสของปลายสายก็ดังทันที พลันขมวดคิ้วก็ตอนเห็นหน้าเธอ
“มะ ม่อน”
(เต็มจอจัง แกจะสิงจออยู่แล้วแพง บอกมาเลยอยู่ไหน)
คนตัวเล็กรู้ดีมุกนี้ใช้กับเพื่อนของเธอไม่ได้ ถึงได้เหลือบตามองบนพ่นลมหายใจ ยื่นมือออกห่างตัวจนสุดแขน และนั่นทำใ
