EP 9 - ถอดใจยังทัน

1251 คำ
EP 9 - ถอดใจยังทัน ร่างสมส่วนแหละหน้าอกที่ใหญ่บดเบียดกันอยู่ภายใต้เสื้อครอปสายเดียวรัดรูป กางเกงยีนขาสั้นเต่ออวดท่อนขาเรียวขาว และแว่นตาสีชาที่ปกปิดดวงตาเอาไว้ ริมฝีปากอิ่มเคลือบลิปสติกสีไวน์คลี่ยิ้มบาง ๆ “สวัสดีค่ะ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ” สาวสวยเอ่ยทักทายและส่งสายตาเสน่ห์หามาให้เซนเตอร์อย่างเปิดเผย แต่กลับมีสายตาเสียดแทงมาจากดาวคณะวิศวะอย่างเพียงขวัญที่มองอย่างไม่ชอบใจ รองจากสิบทิศก็ยัยนี่นี่แหละที่เพียงขวัญเกลียดเข้าไส้ “ว่าไงคะน้องเพียงขวัญ ไม่ได้คุยกันนานเลย สบายดีนะคะ” ได้ยินดังนั้นคนถูกถามก็เบ้ปาก เพียงขวัญไม่ใช่คนที่เกลียดใครง่ายๆ หรือเกลียดไปทั่ว แต่ยัยนี้ทำให้เธอเกลียดขั้นสุดได้แบบไม่มีลิมิต เพราะที่ยัยนี่เลิกกับพี่ชายของเธอเพราะยัยนี่เป็นฝ่ายที่นอกใจภารัณก่อน เพียงขวัญเองก็ไม่ได้รู้ตื้นลึกหนาบางอะไรนัก เธอจำได้ว่าวันนั้นพี่ชายของเธอนักจะไปดูหนังกับเจ้าหล่อน แต่กลับถูกเทกลางคัน เธอสงสารจึงไปเป็นเพื่อนกับภารัณ ระหว่างที่กำลังแวะร้านอาหารญี่ปุ่นเพื่อนทานรอถึงรอบฉายของหนัง ภารัณและเพียงขวัญก็เห็นมิลินเดินเคียงคู่มากับหนุ่มคณะบริหารที่เจ้าตัวเคยบอกว่าเป็นคนรักของเพื่อนสนิทของเธอ นอกจากจะแย่งแฟนเพื่อนก็ยังนอกใจพี่ชายของเธออีก ไม่เกลียดสิแปลก! “แล้วทำไมเพียงขวัญต้องคุยกับพี่ด้วยคะพี่มิลิน ไม่เห็นมีเหตุจำเป็นเลย” “ก็อีกเดี๋ยวพี่จะมาเป็นแฟนของน้องเซนเตอร์ไงคะ คนเคย ๆ น่ะ” มิลินตอบพลางสาวเท้าเข้ามาหาเซนเตอร์ที่ยืนไม่สนใจสิ่งใด รวมถึงสาวๆ ที่กำลังจะได้ลงไม้ลงมือกัน เพียงขวัญลุกขึ้นก่อนจะมองอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาที่เหยียดหยาม “พอดีว่าไม่อยากคุยกับผู้หญิงที่นอกใจพี่ชายน่ะค่ะ มันเสียสุขภาพจิต อีกอย่างขวัญไม่เห็นว่าเซนเตอร์มันจะสนใจพี่ตรงไหน มั่นใจดีนักนะคะ” “อีเด็กเวรนี่ ปากดีนักนะ” ฝ่ามือเรียวของมิลินหมายจะฟาดลงใบหน้าสวยๆ ของเพียงขวัญ ดาวคณะสาวเชิ่ดหน้าท้าทาย ถ้ายัยนั่นตบมาเธอจะราดเบียร์ในมือใส่หัวให้ แต่มือของมิลินกลับถูกดึงไร้ไว้ด้วยฝีมือใครบางคน ทุกสายตาจับจ้องไปยังผู้มาเยือนใหม่ที่ได้ช่วยเพียงขวัญเอาไว้ “สิบทิศ” แน่นอน ว่าสิบทิศก็เคยเป็นเป้าหมายของมิลิน แต่เพราะถูกปฏิเสธกลางห้างทำให้สิบทิศเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่มิลินไม่เคยคิดจะกลับมายุ่งด้วยอีก ดวงตาคมปราดมองคนที่ตัวเล็กกว่าเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความเกรี้ยวกราดที่อยู่ลึกภายใน มิลินสะบัดข้อมือออกก่อนจะก้าวฉับกลับไปขึ้นรถของตนแล้วเคลื่อนออกไปยังพิทของเธอ “ยัยบ้านั่น” เพียงขวัญสบถเบา ๆ ก่อนจะมองหน้าคนที่ช่วยตนไว้เมื่อครู่ แม้จะเกลียดขี้หน้าเขามากแค่ไหนแต่เพียงขวัญเองก็จำใจระบายรอยยิ้มหวานและเอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มหู อีโก้มันสูงปรอทแตกเลยล่ะ “ขอบคุณนะคะพี่สิบทิศ” สิ้นเสียงหวานที่เพียงขวัญเอ่ย ทุกสายตาหันมามองที่เธอเป็นสายตาเดียวกัน ไม่เว้นแม้แต่เซนเตอร์ที่ปกติจะไม่ค่อยสนใจอะไรยังมองไปที่เพียงขวัญ เรียวคิ้วเข้มขมวดแน่น ส่วนเจตที่อยู่ใต้รถถึงกับเลื่อนตัวออกมาดูสถานการณ์แปลก ๆ เพียงขวัญพูดดีกับสิบทิศงั้นเหรอ ฝนตก พายุเข้าประเทศไทยแน่ ๆ สิบทิศไม่ตอบอะไรแต่คว้ากระป๋องเบียร์ในมือของเพียงขวัญมาถือแล้วยกขึ้นกระดกรวดเดียวหมด จากนั้นจึงโยนกระป๋องเปล่าใส่ถังขยะอย่างไม่ไยดี ดวงตาคมมองหน้าของหญิงสาวเล็กน้อยแล้วเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร เพียงกำหมัดก่อนจะส่งยิ้มคืนไล่หลังไป แล้วเดินกลับมาทิ้งตัวลงนั่งที่เดิม ชดใช้ค่าเบียร์มาซะ ยังกินไม่หมดเลย! “ยัยขวัญ ผีอะไรเข้ามึงวะถึงยอมคุยดีกับพี่เขาได้ บอกมานะ กูจะไปเอาน้ำมนต์มาราด” น้ำอิงถามยามเมื่อเพื่อนรักที่ทำหน้าตาบอกบุญไม่รับหลังจากปั้นหน้ายิ้มสวยให้กับคนที่เจ้าหล่อนไม่ชอบหน้าเมื่อครู่ ตั้งแต่รู้จักกันมาตอนปีหนึ่ง น้ำอิงยังไม่เคยเห็นยัยเพื่อนตัวดีพูดจาดีๆ กับสิบทิศมาก่อน “มันเป็นเรื่องของศักดิ์ศรี” “ไอ้เตอร์ เพื่อนมึงผีเข้าจริงๆ ด้วย” “ปล่อยมันไป” เพียงขวัญไม่สนใจก่อนจะเริ่มลงมือโมรถของเพื่อนสนิทที่จะใช้แข่ง โดยที่ไม่รู้เลยว่าทุกการกระทำของเจ้าตัวถูกจับจ้องโดยใครบางคนตลอดเวลา อีกด้านของบริเวณพิทในสนามแข่ง ภารัณมองน้องสาวตัวเองสลับกับสิบทิศที่เพิ่งเดินเข้ามาพลางเอ่ยถาม “กูไม่เข้าใจมึงสองคนจริง ๆ วะ ตกยังไงวะ มึงเองก็ชอบน้องกู แล้วทำไมมึงไม่จีบมันดีๆ วะ” ภารัณที่ใช้ให้เด็กในสนามยกลังเบียร์ไปให้คนที่อยู่ในพิทเอ่ยขึ้นพลางมองหน้าเพื่อนรักที่กำลังใช้สายตาจับจ้องไปที่เพียงขวัญน้องสาวของตัวเองชนิดตาไม่กะพริบ เขาเป็นเพื่อนสนิทสิบทิศมานาน ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าสิบทิศก็ไม่ได้ต่างจากเพียงขวัญนัก หมอนี่เคยแอบชอบน้องสาวของเขามาได้หลายปีแล้ว ก่อนหน้าที่น้องสาวของเขาจะนำดอกไม้วันวาเลนไทน์ไปให้เสียอีก แต่ตอนนั้น ที่มันทิ้งเพราะมันไม่รู้… เพราะมันดันคิดว่าดอกไม้ของคนอื่น สิบทิศเองก็รอของขวัญวาเลนไทน์จากเพียงขวัญอยู่เหมือนกัน แต่เขาเองก็ไม่รู้ว่าเด็กสาวที่ห่ามๆ แบบเพียงขวัญจะทำอะไรหวาน ๆ แบบนี้มาให้เขา เลยโดนเธอเกลียดมาจนถึงทุกวันนี้ พอจะอธิบายให้เธอฟัง…เธอก็ดันประกาศไม่ชอบหน้าเขาไปแล้ว “กูมองไม่เห็นทางเลยว่ะ ว่าขวัญจะหายโกรธมึงเรื่องตอนนั้นยังไง” ภารัณยกมือตบบ่าสิบทิศเบา ๆ อย่างเห็นใจ “ถอดใจยังทัน?” “เรื่องของกู” สิบทิศตอบก่อนจะยืนมองเด็กสาวที่เคยเห็นตั้งแต่สมัยประถมเติบโตขึ้นมาเป็นสาวสวยที่ทั้งเก่งและมีความสามารถทั้งยังมีผู้ชายมากหน้าหลายตามาขายขนมจีบไม่พัก แต่ตอนนี้จะให้เขาไปจีบเธอก่อน ทั้งที่เขาแทบไม่มีโอกาสนั้นเลยแม้สักนิดก็ยากอยู่ ภารัณถอนหายใจเอือม มองเพื่อนชายอย่างเห็นใจ ดังนั้นเขาจึงคิดแผนการยั่วยุให้น้องสาวเป็นฝ่ายมาจีบสิบทิศก่อน เพื่อให้ทั้งเพื่อนสนิทและน้องสาวของตนสมหวัง แทนตัวเขาไม่ไม่ค่อยมีโชคเรื่องความรักล่ะนะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม