“เอ่อ.....ก็ไม่เชิงหรอกคุณชายจิ่ง นางแค่ร่างกายอ่อนเพลียมาก ข้าจึงสั่งยาบำรุงภายในอย่างดีให้”
จิ่งเฉิงหันไปมองดูหน้าน้องสาวที่ยังคงซับสีเลือด “ทำไมเจ้าทั้งหน้าทั้งคอแดงขึ้นยังกับคนเป็นไข้หนักเช่นนั้น?”
“อะ เอ่อ....ข้าก็แค่รู้สึกภายในร่างกายร้อนมากเจ้าค่ะ ประเดี๋ยวดื่มยาที่หมอเวิงให้มาก็คงจะหาย”
“ข้าเคี่ยวยาที่ผสมสูตรพิเศษให้นาง เดี๋ยวต้องอยู่รอนางดื่มก่อนแล้วค่อยกลับเพื่อให้มั่นใจว่ายาของข้าได้ผล”
“ท่านสั่งให้สาวใช้ของข้าต้มไว้ก็ได้ดี เดี๋ยวข้าจะดื่มเอง”
“คุณหนูจิ่งไม่ต้องกังวล ข้ามีเวลามากสำหรับท่าน”
จิ่งเฉิงมองเวิงอันด้วยความซาบซึ้ง “ขอบคุณท่านหมอที่กรุณานาง” ชายหนุ่มหันไปหาน้องสาว “นี่นะ! ช่านเอ๋อร์เจ้าคงต้องเร่งดื่มยาสักหน่อยแล้ว อีกไม่นานจะมีงานเลี้ยงหาคู่ ท่านแม่ซื้อบัตรเชิญไว้ให้เราสองคนเรียบร้อยแล้ว ไม่แน่ว่างานนี้เจ้าอาจจะได้เจอคนถูกใจสักคน”
เวิงอันขมวดคิ้ว เขาไม
