ตอนที่ 5 เลือดบริสุทธิ์เด็กสาว
หลังจากที่เม็ดทรายเดินหายเข้าไปในห้องน้ำสักพัก ความกลัวก็ทำให้น้ำตาของเธอไหลออกมา กลัวผู้ชายคนนี้มาก ๆ และกลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงหรือหลบหนีไปทางไหนได้เลย ใบหน้าของพ่อค่อย ๆ ชัดเจนขึ้นมาอีกครั้ง เด็กสาวทรุดตัวลงกับพื้นและกอดร่างกายตัวเองแน่น พยายามกลั้นเสียงร้องไห้ของตัวเองให้ได้มากที่สุด
“หนูยอม ถ้าความเจ็บของหนูมันทำให้พ่อมีชีวิตอยู่ต่อได้ หนูจะทำ...จะทำทุกอย่างเอง”
เม็ดทรายพูดบอกพ่อผ่านตัวเธอเอง เธอเปิดน้ำล้างคราบสบู่ตามร่างกายและเช็ดคราบน้ำตาที่กำลังไหลออก ก่อนจะนุ่งกระโจมอกเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสีหน้าหวาดหวั่นและเนื้อตัวสั่นเทาเบา ๆ
แอลฟ่าหันไปมองยังประตูห้องน้ำเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิดออก ร่างกายของเม็ดทรายทำให้เขาไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้ เมื่อมองเห็นสีหน้าท่าทางแบบนั้นของหญิงสาว คำว่า ‘แสดง’ ก็ผุดขึ้นมาในความคิดเต็มไปหมด
“หน้าตาเธอก็ไม่แย่นะ คงจะเคย ๆ อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? เลิกแกล้งทำเป็นใสซื่อหรือทำท่าว่ากลัวแบบนั้นเถอะน่า เด็กสมัยนี้สิบห้าสิบหกก็อุ้มลูกกันโทง ๆ แล้ว”
“คุณหมายความว่ายังไง?” เม็ดทรายเงยหน้าขึ้นถามอีกฝ่ายด้วยความงุนงง หัวคิ้วมุ่นเข้าหากันไม่คลาย ขณะที่ร่างสูงกรอกเหล้าดื่มจนหมดแก้วแล้วค่อย ๆ เดินมาหยุดตรงหน้าของเธอ
“ก่อนที่ฉันจะส่งตัวเธอลงประมูลเพื่อขาย... ฉันก็ต้องทดลองใช้งานก่อนว่าช่วงล่างเธอน่ะ” แอลฟ่าหยุดประโยคไว้เท่านั้น พลางหลุบสายตามองสำรวจไปตามผิวกายของเม็ดทราย และหยุดสายตาอยู่ตรงส่วนล่างของร่างกายเธออย่างตั้งใจ ก่อนจะพูดขึ้นต่อ “ว่าควรจะเปิดประมูลที่ราคาเท่าไรถึงจะเหมาะสม ของบางอย่างมันดูแค่ภายนอกไม่ได้น่ะนะ” “คะ?” เม็ดทรายเอ่ยถามออกไปแบบงง ๆ ไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่เขาพูดเท่าไรนัก
“เอาผ้าเช็ดตัวออกซะ” น้ำเสียงหนาเอ่ยสั่ง