ตอนที่ 17 รับโทษแทนอย่าสาสม
เพราะกลัวว่าเม็ดทรายจะชักเพราะไข้ขึ้นสูง แอลฟ่าจึงเดินออกไปตามให้ดาวมาดูแลเม็ดทราย และบอกให้เช็ดตัว รวมถึงเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ระหว่างที่รอหมอมาถึง
ดาวเดินตามแอลฟ่าเข้ามาในห้อง ก่อนจะมองเม็ดทรายที่นอนอยู่บนเตียงด้วยแววตายากจะคาดเดาความคิดได้ ภายในห้องคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นน้ำกามของแอลฟ่า ซ้ำบนเตียงเลอะเทอะจนดาวต้องเปลี่ยนผ้าปูให้ใหม่ แอลฟ่าจึงอุ้มเม็ดทรายเอาไว้ระหว่างที่ดาวกำลังเปลี่ยนผ้าปูที่นอน และวางเธอลงอย่างเบามือ ก่อนจะเดินออกไปยืนสูบบุหรี่อีกมุมหนึ่ง โดยที่สายตาไม่ได้ละไปจากเม็ดทรายเลยแม้แต่น้อย
ท่าทางของแอลฟ่าอยู่ในสายตานางบำเรอเบอร์สองอย่างดาวทั้งหมด กระนั้นก็ไม่ได้เผยสีหน้าหรือความรู้สึกอะไรออกมา ชายหนุ่มสั่งอะไร เธอก็ตั้งใจทำตามคำสั่งอย่างว่านอนสอนง่ายเหมือนทุกครั้ง
“น่าจะเป็นไข้ป่านะคะนาย” ดาวที่เช็ดตัวให้เม็ดทรายก็หันมาชวนเขาคุยไปพลาง ๆ
“อืม” แอลฟ่าพ
