ตอนที่ 7 ร่างกายที่อ่อนแอ
เม็ดทรายนอนขดตัวอยู่บนเตียงที่ยังคงเต็มไปด้วยคราบเลือดและน้ำกามของชายหนุ่ม ทั้งในช่องคลอดยังมีน้ำกามของเขาหลงเหลืออยู่อีกเยอะ ความเจ็บปวดที่ได้รับครั้งแรกยังผ่านพ้นไปได้ไม่ถึงชั่วโมงดี แอลฟ่าก็เดินกลับมาที่เตียง พร้อมกับใช้มือแยกเรียวขาของเธอให้อ้าออกกว้างอีกครั้ง ปากหยักคาบบุหรี่ร้อนเอาไว้ สูดสารนิโคตินเข้าปอดหนัก ๆ
มือหนาสาวรูดแกนกายใหญ่เตรียมนำมาจ่อที่ช่องทางรักของเธออีกครั้ง ในขณะที่สายตาของเขาจดจ่ออยู่ที่หน้าจอทีวีซึ่งกำลังถ่ายทอดสดการแข่งขันฟุตบอลแมตช์ใหญ่อยู่
“อย่าทำเลยนะ ฉันไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจริง ๆ นะคุณ” เม็ดทรายยกมือไหว้ขอร้องเขาทั้งน้ำตาอีกครั้ง
“เงียบ!! ฉันดูบอลไม่รู้เรื่อง” เขาชี้หน้าว่าให้เธอก่อนจะจับท่อนรักยัดเข้าไปในโพรงรักที่บอบช้ำของเธออีกครั้ง
ท่อนเอ็นที่ยังไม่แข็งเต็มที่ในตอนแรกค่อย ๆ ขยายตัวใหญ่และแข็งขึ้นภายในร่องรักสาว แอลฟ่าโยกเอวเข้าใส่ร่างบางหนัก ๆ ไม่ยั้งแรงอีกครั้ง ควันบุหรี่ถูกพ่นออกมาเป็นระยะ ๆ จนคละคลุ้งไปทั่วทั้งห้อง พร้อมกับสะเก็ดไฟจากบุหรี่ที่ปลิวออกมาจนโดนผิวเนื้อบอบบางของเม็ดทรายจนเธอกรีดร้องเสียงลั่น
“อะ...โอ๊ย ๆ ๆ”
“บอกให้เงียบไง!!” แอลฟ่าตวาดใส่คนใต้ร่างเสียงดัง เพราะเสียงร้องของเธอกำลังรบกวนการดูฟุตบอลแมตช์สำคัญอยู่ ความหงุดหงิดก่อขึ้นมาจนยากจะควบคุม ชายหนุ่มยื่นมือไปบีบเข้าที่ลำคอระหงพร้อมกับกระแทกกระทั้นเข้าใส่ร่องรักด้วยความรุนแรงอีกครั้ง
“อะ...อึก ๆ ๆ”
ความเจ็บปวดและความรู้สึกหายใจไม่ออกจากการถูกกระทำที่เหมือนเธอไม่ใช่คน เม็ดทรายพยายามแกะมือหนาที่บีบลำคอเธออยู่เมื่อเริ่มหายใจไม่ออก ใบหน้าสวยเริ่มแดงก่ำ เสียงกระแทกกระทั้นยังคงดังก้องแข่งกับเสียงพากย์ฟุตบอลในทีวี
ความเจ็บปวดที่แอลฟ่ามอบให้มันมากเสียจนความชาเข้ามาแทนที่ ร่างกายของหญิงสาวราวกับไร้ความรู้สึก พร้อมกับสติที่ดับวูบไปทั้ง ๆ ที่แกนกายใหญ่ยังคงตอกตรึงอยู่ในตัวเธอเหมือนเดิม