“ไอ้ห่ารัล ง้อเมียยังไงให้เหมือนหมาเข้าไปทุกวันวะ” ภีมมองอรัลที่นั่งกระดกเหล้าเข้าปากเหมือนน้ำเปล่า ไม่รู้ว่าไปง้อเมียอีท่าไหนถึงได้กลับมานั่งดื่มเหล้าเหมือนแบบนี้
“ไอ้สัส มึงจะซ้ำเติมมันทำไม”
“ไอ้ห่าเก้ามึงยิ่งกว่ากูอีก ไอ้สัสหลอกด่ามันยังมาว่ากู” ภีมหันมามองเก้าด้วยสายตาเหยียด ๆ แต่เก้ากลับเลิกคิ้วขึ้นมองกลับด้วยท่าทางกวน ๆ
“เออ กูด่าก็เพราะเป็นห่วงมันป่าววะ มึงจะปล่อยให้เพื่อนนั่งแดกเหล้าตายห่าอยู่ตรงนี้หรือไง” เก้าพูดพลางเอื้อมมือไปแย่งแก้วจากมืออรัล แต่เจ้าตัวกลับเบี่ยงหลบแล้วกระดกเข้าปากอีกอึกใหญ่
“แม่ง... ง้อไม่สำเร็จก็ไม่ต้องแดกให้ตับพังมั้ยวะ” ภีมพูดต่อพลางถอนหายใจแล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะก่อนจะพึมพำ
“เมื่อไหร่เมียมึงจะใจอ่อนวะเนี่ย กูสงสารมึงจนจะร้องไห้แทนละ”
อรัลไม่ได้ตอบอะไร เขาแค่ยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเองแรง ๆ แล้วหัวเราะเบา ๆ อย่างคนที่หมดแรงจะโกรธหรือเสียใจ ยิ่งเห็นเธอไม่แม้แต
