เมียสุดที่รักมาเฟีย EP.3

1385 คำ
จันทร์เจ้ารีบเดินจ้ำอ้าวออกจากผับมุ่งกลับบ้านพักตัวเองทันที เธอลืมนึกถึงเพื่อนสาวเสียสนิท "ไอ้มาเฟียบ้ากาม หยี " จันทร์เจ้าก่นด่ามาคัสเจ้าเล่ห์ตลอดทาง พลางใช้มือถูที่ริมฝีปากด้วยแรงๆ ถ้าไม่เดือดร้อนเรื่องเงินจะไม่มาเหยียบที่นี่อีก ทำยังไงได้ในเมื่อตอนนี้ไม่มีทางเลือกมากนัก "ไอ้อาร์กอน ไอ้ลูคัส กูรู้นะว่าพวกมึงแอบฟังอยู่ข้างนอก ถ้ายังไม่อยากโดนยิงกบาลรีบเข้ามาหากูเดี๋ยวนี้ กูมีงานให้ทำ " ลูคัสและอาร์กอน สะดุ้งโหยงเมื่อถูกเจ้านายจับได้ว่าทั้งสองกำลังนินทาอยู่ "แฮ่ๆ เจ้านายมีอะไรให้ผมรับใช้ว่ามาได้เลยครับ" อาร์กอนและลูคัวรีบเปิดประตูเข้ามาก่อนที่พวกเขาจะได้กินลูกตะกั่วแทน "ไปสืบประวัติผู้หญิงคนเมื่อกี้มาให้กู เอาด่วนที่สุด " อาร์กอนมองหน้าลูคัสแล้วอมยิ้ม งานนี้พวกเขาคงได้มีนายหญิงแน่นอน เจ้านายของพวกเขาไม่สนใจผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้ ถึงกับลงทุนให้ไปสืบประวัติ แสดงว่าเธอคนนี้ต้องมีอะไรดี "เธอสวยมากเลยนะครับ " ลูคัสเอ่ยขึ้น "อือ กูก็ว่างั้น เฮ้ย งั้นๆ แหละอย่ามาทำเนียนไปเลยรีบไป ถ้าช้ากูจะฆ่าพวกมึงทิ้งไว้ที่นี่" ลูกน้องทั้งสองหัวเราะ เจ้านายของพวกเขาขึ้นชื่อเรื่องโหดเหี้ยมไม่เกรงกลัวศัตรู แต่เมื่อมาเจอสาวเอเชียคนนี้ทำให้เจ้านายแสดงท่าทีที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน งานนี้พวกเขาต้องช่วยเจ้านายให้สมหวังกับสาวสวยรายนี้เร็วๆ ซะแล้ว "งานนี้กูว่าได้เมียชัวร์ " "ยังไม่ไปอีก พวกมึงอยากตายมากนักใช่ไหม " มาคัสเริ่มหงุดหงิดลูกน้องทั้งสองที่คอยกระแหนะกระแหนเรื่องจันทร์เจ้า เขาแสดงออกมากขนาดนั้นเลยหรือ "อ้าวยุ มานั่งทำอะไรตรงนี้ ทำไมไม่กลับบ้าน" เมื่อเดินมาถึงหน้าบ้านพักก็พบว่าวายุมานั่งรออยู่หน้าประตู นี่ก็ดึกมากแล้ว "มารอจันทร์แหละ ไปไหนมา โทรหาก็ไม่รับ ยุซื้อกับข้าวมาฝากกะว่าจะมากินด้วยซะหน่อย" วายุเป็นห่วงจันทร์เจ้า จึงซื้อกับข้าวและของกินมารอเธอที่หน้าบ้านพัก "จันทร์ไปสมัครงานมา นี่ก็ดึกมากแล้วยุกลับไปก่อนนะ จันทร์อยากพัก เหนื่อยมากเลยวันนี้" "งานอะไรแล้วทำไมต้องไปหางานเพิ่ม " วายุสงสัยปกติเธอก็มีงานประจำทำอยู่แล้ว "ไว้จะเล่าให้ฟังนะ วันนี้ขอพักก่อนเหนื่อยมาก" เห็นท่าว่าคงจะเหนื่อยจริงๆ เลยไม่รบเร้าเธอต่อ วายุปล่อยให้เธอเข้าบ้านพักไป ด้านโซเฟียยืนรอโทรศัพท์จากจันทร์เจ้าอย่างกระวนกระวายใจ จนในที่สุดเธอจึงตัดสินใจเดินเข้าไปถามบอดี้การ์ดหน้าห้องสองคน ได้คำตอบว่าจันทร์เจ้ากลับไปนานแล้ว "อะไรเนี่ยัยจันทร์ ทำไมไม่โทรบอกกันก่อนนะ " โซเฟียเดินออกมาด้วยความหงุดหงิดแล้วขึ้นแท็กซี่กลับบ้านทันที วันต่อมา ผับ เมื่อถึงเวลาเลิกงานประจำจันทร์เจ้ารีบกลับบ้านพักและเปลี่ยนชุดทันที วันแรกที่เธอต้องเริ่มงานผับของมาคัส ยังไม่รู้ว่าจะได้ทำงานส่วนไหนของผับ เมื่อเดินทางมาถึงก็เข้าข้างในทันที ผับใกล้จะเปิดมีแต่พนักงานที่เดินสวนไปมา "น้องจันทร์เจ้าใช่ไหมคะ" จันทร์เจ้ายืนเงอะงะบริเวณเคาน์เตอร์บาร์ ก็มีผู้หญิงรูปร่างดีหน้าตาสวยคนหนึ่งเข้ามาหา "ใช่ค่ะ สวัสดีค่ะ เรียกจันทร์เฉยๆ ก็ได้ค่ะ " จันทร์เจ้ายกมือไหว้อย่างนอบน้อมแม้ยังไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้คือใคร "สวัสดีค่ะ พี่ชื่อฟางนะ เป็นผู้จัดการที่นี่ นายสั่งมาว่าจะมีพนักงานใหม่ให้พี่ช่วยดูให้ " คงเป็นตามาเฟียนั่นน่ะสิ จันทร์เจ้าคิดในใจ เธอเดินตามไปห้องแต่งตัวได้ทำงานตำแหน่งพีอาร์ คอยบริการเครื่องดื่มให้แขกที่เข้ามาใช้บริการและต้อนรับ ได้รับการเทรนงานก่อนทำจริง ซึ่งเธอก็เรียนรู้ได้ไว "อะ นี่ชุดใส่ทำงาน ครั้งหน้าเราต้องหามาเองนะ" ยืนมองชุดอย่างชั่งใจ ชุดเดรสรัดรูปเกาะอกสีแดง ไม่ใช่แนวของเธอเลยสักนิด แต่ถ้าเป็นงานก็คงต้องยอมใส่ "ขอบคุณค่ะ" "ไปเปลี่ยนให้เรียบร้อย แล้วแต่งหน้าเพิ่มอีกนิดด้วยนะ ใกล้ได้เวลาผับเปิดแล้ว เตรียมทำหน้าที่เราได้เลย" จันทร์เจ้าพยักหน้ารับคำสั่งแล้วเปลี่ยนชุดแต่งหน้าเพิ่มอีกเล็กน้อย เธอยืนมองตัวเองผ่านกระจกพบว่าลุคเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เธอดูเปรี้ยวและเฉี่ยวไม่เหมือนคนเดิม "สวัสดีค่ะเชิญด้านในก่อนนะคะ" จันทร์เจ้าเริ่มทำงานหน้าที่ของตัวเอง ยืนต้อนรับแขกพร้อมกับพามาที่โต๊ะด้านใน บางครั้งก็ต้องคอยบริการเครื่องดื่มอีกด้วย "ดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิคนสวย" ชายสูงอายุมาดเสี่ยมีเงินคนหนึ่งชักชวนให้จันทร์เจ้านั่งเป็นเพื่อนดื่มกับเขา แต่เธอปฏิเสธเพราะไม่เคยดื่มมาก่อน "ถ้าเธอยอมดื่มเป็นเพื่อนฉันเอาเงินปึกนี้ไป" เสี่ยคนนั้นวางเงินลงบนโต๊ะไว้ปึกหนึ่ง น่าจะหลายหมื่น ถ้าเธอได้เงินปึกนี้คงช่วยใช้หนี้ได้ อึก อึก อึก "ฮ่าๆ ดีมาก เอาอีกสิ " จันทร์เจ้ายกแก้วกระดกน้ำสีเข้มลงคอด้วยความยากลำบาก สึกถึงความร้อนผ่าวตามใบหน้าและลำตัว เสี่ยแก่หัวเราะชอบใจ วันนี้เขาต้องหอบหิ้วเธอกลับไปบำเรอร่างกายเขาให้ได้ "นายครับ ผมว่าไม่รอดแน่ " อาร์กอนเอ่ยขึ้นหลังจากมองดูจันทร์เจ้าอยู่พักใหญ่ "ไปเอาตัวเธอมา" มาคัสสั่งอาร์กอนเสียงเรียบ แม้ว่าข้างในจะรู้สึกไม่พอใจกับการกระทำของเธอมากขนาดไหนก็ตาม "มาแล้วครับนาย " อาร์กอนประคองร่างบางที่ไม่เหลือสติขึ้นมาด้านบน มาคัสรีบเดินไปช้อนร่างบางขึ้นมาพาไปยังโรงแรมที่พัก เขาวางเธอลงบนที่เตียงคิงไซต์ แล้วบอกให้อาร์กอนออกไปข้างนอกทันที " ไม่ต้องเสียแรงเลยสินะ เตรียมตัวครางชื่อฉันได้เลย " มาคัสใช้มือปลดเปลื้องเสื้อผ้าน้อยชิ้นบนตัวเธอออก เผยให้เห็นผิวขาวหน้าอกอวบอูมเขาใช้มือลูบปากอย่างพอใจกับสัดส่วนและรูปร่างของเธอ "อือ เอามือออกไปนะไอ้เสี่ยบ้า ฉันไม่ยอมแกหรอก ไอ้แก่" จันทร์เจ้าใช้มือป้องปัดไปมา มาคัสถอนหายใจเล็กน้อยเธอคิดว่าเขาเป็นเสี่ยแก่ที่พยายามลวนลามเธออย่างนั้นเหรอ "แก่งั้นเหรอ เธอได้ติดใจไอ้แก่คนนี้แน่ " ก้มลงไปใช้ปากซุกไซร้ซอกคอ แล้วใช้มืออีกข้างปลดตะขอบลาเซียออก ปรากฏให้เห็นเต้าสวยอวบอิ่ม เสียงดูดกินของมาเฟียผู้หื่นกระหายดังขึ้นเป็นระยะ ยอมรับว่าเขาหลงใหลกลิ่นกายของเธอมาก " ทำอะไร อ่า" จันทร์เจ้าอยู่ในอาการมัวเมาด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่ก็ต้องครางออกมาเพราะความเสียวที่มาคัสมอบให้ " กินนมไง นมเธออร่อยมาก" "อ๊ะ อย่านะ " มาคัสทนไม่ไหวกับความปวดหนึบของเขา เขางัดมันออกมาและจ่อไว้กับร่องสวาท " นี่แค่จ่อ ยังเสียวขนาดนี้ " มาคัสใช้มือดึงแพนตี้ของเธอออก ปึก " เจ็บ " จันทร์เจ้าร้องออกมาด้วยความเจ็บ ครั้งแรกของเธอ มาคัสโน้มลงไปประกบจูบสอดลิ้นร้อนเข้าไปหยอกล้อเพื่อให้คลายความเจ็บนั้น "ฉันจะทำให้เธอเสียว" มาคัสขยับท่อนเอ็นช้าๆ "อ๊ะ" จากความเจ็บกลับกลายเป็นความเสียว มาคัสยิ้มร้ายเร่งจังหวะเร็วขึ้น "อ๊ะ จันทร์รู้สึกเหมือน " "ปล่อยมันออกมา พร้อมกันนะ " ""อ่า /กรี๊ด" มาคัสปล่อยน้ำรักสีขาวเข้าไปในตัวเธอ ทั้งคู่เสร็จพร้อมกัน ร่างบางสลบไสลเรียบร้อย มาคัสดึงท่อนเอ็นที่อาบชโลมด้วยเลือดบริสุทธิ์ของเธอออก เขารู้สึกดีกับการได้เป็นคนแรกของเธอ "เป็นไงล่ะโดนคนแก่เข้าไปถึงกับหมดแรงเลย "
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม