ตอนที่ 45 เรื่องของเรา

1448 คำ

“ต้องขอโทษด้วยนะคะ คุณหนูเชอรีนบอกว่าไม่ต้องการพบใครค่ะ เธอไม่สบายต้องการพักผ่อน เชิญคุณกลับไปก่อนเถอะนะคะ” หญิงวัยกลางคนบอกเพียงแค่นั้นก่อนที่จะสาวเท้าเดินกลับเข้าไปในบ้าน เวหากดเปิดแอปพลิเคชันไลน์เขาก็เพียงแค่อยากพบและพูดคุยกับเธอเท่านั้น Line เวหา : เวรู้ว่าเชอโกรธแต่ช่วยฟังที่เวจะอธิบายหน่อยได้มั้ย ลงมาพบกันหน่อย ครืด!! ใบหน้าสวยละสายตาจากจอทีวีใหญ่ เธอมองไปยังหน้าจอโทรศัพท์มือถือ ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างลืมไปเสียซะสนิทเลยว่าเธอยังไม่ได้บล็อคผู้ชายคนนั้น “ให้ตายนี่เราลืมบล็อคไอ้บ้านั่นหรือเนี่ย” มือเล็กรีบจัดการกดบล็อคแชทของเขาทันทีแค่เพียงเท่านี้ก็เรียบร้อย เหลือก็เพียงแค่จัดการกับความรู้สึกของตัวเองเท่านั้น.. เวหา : ว่าไง อ่านแล้วทำไมไม่ตอบ เขากดส่งข้อความแต่มันดันขึ้นว่าไม่สามารถส่งข้อความไปได้ “ถึงกับบล็อคกันเลยเหรอ ได้ แล้วเจอกัน!!” ตกดึกคืนนั้นเวหาแอบปีนขึ้นมาทางระเบียงห้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม