ริสาเชิดหน้าขึ้นมองจ้องหน้าเขาอย่างไม่เกรงกลัวจึงทำให้เวหายกมือขึ้นกอดอกพร้อมกับลอบถอนหายใจออกมา เขาเปรยตามองหญิงสาวรุ่นพี่ เรื่องอะไรที่จะต้องให้เธอเข้าไปในห้องเขาด้วย
“ไม่จำเป็น!!”
“ไม่เอาน่าวันนี้ก็แค่อยากจะมาลาน่ะ พี่จะไปเรียนที่ต่างประเทศอย่างที่ตั้งใจเอาไว้” ริสาเลื่อนมือสัมผัสอกแกร่งของเวหา วันนี้เธอเพียงแค่อยากมาลาเท่านั้น เวหาปัดมือเธอออกพร้อมกับส่งเสียงตวาดด้วยความสุดทน
“มันก็เรื่องของพี่!!”
“ขอเข้าไปนั่งหน่อย เมื่อย~” ริสาก้มตัวกำมือทุบไปตามเรียวขาในตอนนี้เธอเมื่อยเพียงแค่ต้องการเข้าไปนั่งให้หายเหนื่อยก็เท่านั้น มองดูชายหนุ่มรุ่นน้องตาไม่กระพริบนี่เขาจะไม่ให้เธอเข้าไปเชียวหรือ ไม่ให้ก็ไม่ให้ในเมื่อไม่ให้ เธอก็ขออนุญาตตัวเองก็แล้วกัน
ร่างบางมองเห็นช่องว่างรีบแทรกตัวเดินเข้าไปในห้องด้วยความรวดเร็ว เร็วจนเวหาตั้งตัวไม่ทันเธอเข้ามาเร็วมากและที่สำคัญเธอยังเอาหน้าเคลื่อนที่ผ่านอ
