อย่างไรก็ตาม คริสติน่าไม่ใช่คนใจแคบโลกแคบ เธอไม่ตัดสินทุกอย่างจากภาพที่เห็น ชายหญิงเป็นเพื่อนกันได้ เพียงแต่พอรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าคือภรรยาของลูกชาย เธอก็ต้องจับตาดูหญิงสาวคนนี้เป็นพิเศษ
“สวัสดีจ้ะ คุณลูกสะใภ้” ฐากูรทักทายหญิงสาวอย่างเป็นกันเอง
เนตรายิ้มอาย ๆ ในขณะที่ปภาดาตาถลน จ้องเนตราเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ พร้อมกับท่าทางหมายมาดว่า กลับถึงบ้านเมื่อไหร่ แกโดนแน่!
เนตราไม่มองไปที่ปภาดาเลย เพราะตอนนี้เธอห่วงสามีตัวเองเหลือเกิน
“คุณเป็นยังไงบ้างคะ” เธอก้าวเข้าไปใกล้เขา ยื่นมือไปหา รวิจับมือเธอเอาไว้กระชับแน่น
“ผมไม่เหมือนเดิมแล้วเนตร ไม่เหมือนเดิมแล้ว” รวิรำพึง มองส่วนล่างของร่างกายตัวเองด้วยแววตาเจ็บปวด หญิงสาวยิ้มให้กำลังใจเขา
“สมัยนี้คุณหมอเก่งจะตายไป ยังไงคุณก็ต้องหายค่ะ”
ตอนนั้นเองที่รถพยาบาลมาถึง เกิดความวุ่นวายเล็กน้อยว่าใครจะนั่งรถคันไหน ปภาดาที่ว่าไปก็ไม่ได้มีความสำคัญ
